Recenzja książki: Boskie Oblicze na chuście z Manoppello

Recenzuje: Danuta Szelejewska

Leżące na włoskim wybrzeżu Adriatyku Manoppello stało się miasteczkiem znanym za sprawą cieńszej od najcieńszego nylonu chusty (dotarła do Manoppello w roku 1506), której od czterystu lat strzegą ojcowie kapucyni, a która do dnia dzisiejszego stanowi temat wnikliwych dyskusji i dociekań. Książka Boskie Oblicze na chuście z Manoppello nie jest próbą narzucania określonych stanowisk, lecz poszukiwania rzetelnych odpowiedzi na pytania, które wciąż zadają sobie badacze i osoby wierzące.

Przyglądając się zagadkowemu portretowi na bisiorowej tkaninie, Paul Badde najpierw dokładnie opisał chustę wraz z widniejącym na niej wizerunkiem Chrystusa (poszczególne elementy twarzy, cieniowanie, kolory, blask, zagięcia materiału, brak śladów farby), oceniając przy okazji jej zgodność z Całunem Turyńskim, a następnie wyliczył cechy architektoniczne bazyliki świętego Piotra (tambur kopuły skonstruowano jako sejf dla delikatnej tkaniny), zaprezentował efekty badań naukowych dotyczących miejsc jej przechowywania oraz podał szczegóły związane z szerzeniem kultu. Podzielił się wrażeniami, jakich dostarczyły mu Mandylion z Edessy i Chusta Weroniki (wolno ją wziąć do ręki wyłącznie kanonikom). Przybliżył czytelnikowi osobę pierwszej spoza Włoch odkrywczyni Świętego Oblicza – siostry Blandyny Paschalis Schlömer z Zakonu Cysterek Ściślejszej Obserwancji, ojca Heinricha Pfeiffera, który wykazał tożsamość Całunu Turyńskiego z Chustą Weroniki oraz Chiary Vigo – ostatniej mistrzyni w wydobyciu i przetwarzaniu jedwabiu morskiego z Morza Śródziemnego.

Książka Boskie Oblicze na chuście z Manoppello to historyczne dzieło o wielkim znaczeniu nie tylko dla osób wierzących. Powołując się na źródła religijne oraz świeckie, Paul Badde przedstawia zawarte w raportach wyniki najnowszych badań naukowych prowadzonych przez historyków, historyków sztuki, teologów, filozofów, syndonologów, kryminologów i malarzy. Korzystając ze specjalistycznych ekspertyz, autor uzasadnia podejrzenie tuszowanej przez czterysta lat kradzieży Chusty Weroniki. Sięga do najdawniejszych relacji o wizerunku z Edessy, Kamuliany, Memfis oraz gruzińskiego Tyflisu (obecnie Tbilisi). W osobie ojca Domenico (współbrat ojca Pio) odnajduje wielkiego promotora kultu Świętego Oblicza. Udaje się do Oviedo, gdzie przechowywana jest zwana sudarionem Święta Chusta (najprawdopodobniej również była w grobie Chrystusa), zwiedza watykański skarbiec i wnętrze filaru Świętej Weroniki, koresponduje z papieżem Janem Pawłem II oraz kardynałem Ratzingerem.

Obfitująca w fakty historyczne, legendy i ciekawostki publikacja Wydawnictwa Jedność rozjaśnia kontrowersyjność Boskiego Oblicza. Obok dowodów znalazły się merytoryczne podejrzenia, spekulacje, negacje, posądzenia, domniemania, wyjaśnienia, tuszowane fakty. Niektóre fragmenty biblijne opatrzono siglami. Na treść Postscriptum składa się wywiad z autorem po pielgrzymce papieża Benedykta XVI do Manoppello oraz rozmowa z rabinem Gabrielem Hagaï (badacz szat kapłanów świątyni jerozolimskiej), natomiast w Aneksie znalazła się bibliografia (literatura, opracowania, adresy stron internetowych) i Modlitwa Benedykta XVI do Świętego Oblicza. Treść wzbogacają pochodzące z archiwum autora kolorowe zdjęcia.

Oddana do rąk czytelnika publikacja niesie ogromną ilość szczegółów, a cechuje ją dokładność przekazu. Warto po nią sięgnąć.