Recenzja książki: Bistari. Tryptyk himalajski
Recenzuje: Mirosław Kalinowski
Czym tak naprawdę jest górska wędrówka? I czy górskie podróże można porównać do ludzkiego życia? Na te pytania w swojej powieści stara się odpowiedzieć Sławomir Matczak, autor powieści Bistari.
Górska wspinaczka wiąże się nie tylko z koniecznością odpowiedniego przygotowania, ale również z motywacją każdego człowieka, decydującego się na pokonanie szczytów. Chociaż Baflow zna góry jak własną kieszeń, każda wędrówka jest dla niego przygodą, bo nawet najlepiej znany szlak może zaskoczyć.
Czytelnicy wraz z lekturą Bistari poznają kolejne przygody człowieka gór, który decyduje się na podróż w Himalaje. Przemierzając nepalskie szczyty, nie tylko osiąga sukcesy sportowe, ale przede wszystkim uczy się, poznając obcą kulturę. Każda podróż to także okazja do tego, by odnaleźć samego siebie.
Bistari to powieść opowiadająca o górach, ale nie tylko. To przede wszystkim opowieść o człowieku, dla którego moment wejścia na szczyt staje się czasem samopoznania i zrozumienia, czym tak naprawdę jest życie.
Chociaż Bistari nie jest wzruszającym romansem czy trzymającym w napięciu kryminałem, ale opowieścią o górach, autorowi książki udaje się wzbudzić w czytelnikach wiele emocji. W swojej debiutanckiej powieści autor opowiada o przygodach bohatera, Baflowa, który przemierza górskie szczyty. Każda kolejna podróż stanowi zbiór niewiadomych – Matczak udowadnia, że w górach wszystko (dosłownie!) jest możliwe.
Z drugiej strony, pomimo mocnego wątku górskiego, książka debiutującego w roli pisarza Sławomira Matczaka nie jest skierowana jedynie do amatorów wspinaczki czy wypraw górskich. Autor w swojej powieści zastanawia się bowiem nad istotą wspinaczki, a co za tym idzie – nad istotą życia.
Górska wspinaczka okazuje się nie tylko sportem ekstremalnym, ale przede wszystkim okazją do refleksji. Wędrowanie jest dobrym czasem na myślenie – pisze autor na początku powieści i wydaje się, że zgadza się z nim także główny bohater książki. Baflow staje się nie tylko wspinaczem, ale także poszukiwaczem – spokoju, czasu na przemyślenia, umiejętności dostrzegania tego, co na pozór niedostrzegalne.
Życie i śmierć są tu czymś tak naturalnym jak lato i zima, jak dzień i noc. Jak chwila. Nic nieznacząca chwila.
W odbiorze Tryptyku himalajskiego ważne jest także zrozumienie tytułu powieści. Bistari, jak wyjaśnia autor, oznacza powoli. Taka też powinna być zatem lektura – niekrótkiej przecież – powieści Sławomira Matczaka.
Autor powieści Bistari, tworząc fabułę, wykorzystuje własne doświadczenia, skrawki prawdziwych przeżyć. Tym samym Bistari staje się beletrystyką, zręcznie połączoną z przeżyciami samego autora.
Bistari to interesująca powieść, mówiąca o sile natury, potędze gór, ale przede wszystkim – o człowieku.
