Ta, która przeżyła
Małgorzata Łatka

W niewielkim miasteczku położonym na południu kraju doszło do porwania małej dziewczynki. Natychmiast zainicjowano akcję poszukiwawczą, w której zaangażowani zostali także mieszkańcy miejscowości. Największą determinacją w działaniach wykazuje się komisarz Sonia Lenarczyk, która trzy dekady temu sama padła ofiarą porywacza. Sprawca sprzed trzydziestu lat nie został ujęty, co rodzi pytania, czy w przypadku niedawno porwanej dziewczynki nie mamy do czynienia z tym samym przestępcą. Służby z całego kraju łączą siły, aby jak najszybciej odnaleźć dziecko. Największe wsparcie mogłaby zapewnić sama Sonia, która niestety nie pamięta zbyt wiele z tamtego traumatycznego okresu. Pomimo wszelkich trudności i ograniczeń, zespół poszukiwawczy dokłada wszelkich starań, aby tym razem sytuacja potoczyła się zupełnie inaczej.

Powieść angażuje czytelnika od pierwszych stron, intrygując go mrocznym klimatem oraz tajemniczymi wydarzeniami. Przeszłość splata się z teraźniejszością, a w centrum uwagi znajduje się ludzkie życie. Tragizmu dodaje fakt, że ofiarami są dzieci.

„Sylwia spojrzała w niebo. Ciemne chmury wisiały nisko nad miasteczkiem i kłębiły się złowrogo. Taki dzień, jak ten najlepiej byłoby przeczekać w czterech ścianach…”

Mroczna atmosfera oraz wątek zniknięcia dziecka przyciągają uwagę czytelnika, wprowadzając ich w emocjonujący świat kryminału. Intensywne poszukiwania oraz zaangażowania mieszkańców i policji buduje poczucie dramatyzmu, co sprawia, że trudno oderwać się od lektury. Połączenie małego miasteczka z mrocznymi wydarzeniami sprzed lat potęguje napięcie. Intrygujące zwroty akcji, nowe tropy i wskazówki od sprawcy to gratka dla miłośnika gatunku, który ceni sobie nieprzewidywalność fabuły. Wątek przeszłości głównej policjantki wzbogaca narrację, nadając jej emocjonalną głębię pozwala czytelnikom lepiej zrozumieć motywacje bohaterów. Postaci stają się bardziej realistyczne i bliskie czytelnikom.

„Niemirowo było niewielkim miasteczkiem, w którym żyło niespełna cztery tysiące mieszkańców.”

W swoim utworze autorka z dużą starannością przedstawia relacje rodzinne, szczególnie te między siostrami. Ich rozwój sprawia, że narracja staje się niezwykle przekonująca. Fabuła kryminalna jest wyjątkowo intrygująca; motyw porwania angażuje czytelnika, stawiając przed nim szereg pytań, na które pragnie uzyskać natychmiastowe odpowiedzi. Odpowiedzi te jednak ujawniają się stopniowo, co skutecznie podtrzymuje zainteresowanie odbiorcy. Kryminał ten obfituje w emocje i doskonale wpisuje się w popularny wśród czytelników gatunek literacki.

„Zarówno policja, jak i dziennikarze będą wracać do sprawy sprzed lat.”

Sprawa wydaje się być nad wyraz skomplikowana. Istotny jest również osobisty wymiar sprawy, związany z przeżyciami głównej bohaterki. Trudności osobiste, z jakimi się zmaga w trakcie tej sprawy utrudniają Soni możliwość skutecznego przyczynienia się do rozwikłania zagadki. Upływający czas nie napawa optymizmem, a kolejne zwroty w śledztwie budzą niepokój. Porywacz dopuścił się czynów o charakterze makabrycznym, a jego działania zdają się nie mieć końca.

„… wiadomość od sprawcy dostrzegli od razu.”

„Zaschnięta krew i spojrzenie, w którym nie było już życia.”

Oprócz wyzwań zawodowych, życie osobiste bohaterek również jest pełne komplikacji. Wątek romansowy, subtelnie wpleciony w fabułę, umożliwia głębsze poznanie postaci oraz sprawia, że cała historia zyskuje na autentyczności. Interesujące były również sceny intymności, które wzbogaciły lekturę, dodając uczuciowości i charakteru postaciom, które poznajemy głównie w kontekście ich życia zawodowego. Nie zabrakło elementów zmysłowości, a chwile bliskości bohaterów bardzo ciekawie i naturalnie przedstawione.

Motyw hipnozy oraz wątek związany z postacią pani psycholog, który przeważa w drugiej części narracji, okazały się niezwykle interesujące. Mimo że momentami mogłyby wydawać się nużące, te sceny w istotny sposób wzbogacają całość fabuły, a ich obecność jest wręcz kluczowa. Dzięki nim historia zachowuje spójność i nieprzerwanie angażuje czytelnika, aż do samego końca.

Opowiedziana historia porwania jest starannie skonstruowana. Chwile refleksji przywołują na myśl owianego złą sławą Zodiaka, a innym razem skojarzenia kierują ku Zalaszence z serii Millennium autorstwa Stiega Larssona. Nasz przestępca również został obdarzony pseudonimem, co sprawia, że każdorazowo na dźwięk tego słowa, wracają mgliste wspomnienia jednej z bohaterek, której trauma staje się coraz bardziej odczuwalna w trakcie lektury. To solidny i niebanalny kryminał, w którym życie prywatne bohaterek, zarówno w teraźniejszości, jak i w przeszłości, intensywnie splata się z wydarzeniami rozgrywającymi się wokół nich teraz. Od pewnych spraw nie ma ucieczki; należy stawić czoła demonom przeszłości oraz, co najważniejsze, rozprawić się z nieuchwytnym i wciąż nierozpoznanym przestępcą.

Zakończenie tej historii to prawdziwy nokaut! Rozbudowana fabuła wciąga jak wir, sprawiając, że emocje sięgają zenitu. Upragniony moment rozwiązania sprawy dosłownie wbija w fotel! Końcówka zachwyca swoją nieprzewidywalnością, a wszystkie wcześniejsze spekulacje czytelnika zostają zdmuchnięte jak domek z kart. Warto przygotować się na prawdziwą pełnokrwistą opowieść kryminalną, która w rezultacie wprawi w osłupienie i sprawi, że poczuje się chęć na więcej.

[współpraca]

Informacje dodatkowe o Ta, która przeżyła:

Wydawnictwo: HarperKids
Data wydania: 2025-02-12
Kategoria: Kryminał, sensacja, thriller
ISBN: 9788329100069
Liczba stron: 416
Dodał/a opinię: lourdes

Tagi: Kryminały detektywistyczno-policyjne Thrillery psychologiczne