Ach...co to była za lektura❗muszę przyznać - od tej strony, drugiej wojny światowej w literaturze, jeszcze nie poznałam. Piękna w swoim przekazie, ale też trudna, bo bolesna odsłona historii i przerażająca - ogromem zła i cierpienia ludzkiego, wzbudza wiele emocji w czytelniku. Ci, najbardziej bezbronni, bo chorzy, zostali w obliczu wojny, pozostawieni sami sobie. W oberwaldzkim szpitalu dzieją się rzeczy niewyobrażalne, a nasza bohaterka po kolei je odkrywa - najpierw jako pacjentka, a następnie pracownik. Ilość zbrodni dopuszczonych w tym miejscu, przekracza ludzkie wyobrażenie, a to wszystko w imię hitlerowskiej propagandy. Czytelnik stawia sobie tu pytanie o naturę człowieka i o samo człowieczeństwo - w którym miejscu jest granica? Pacjenci toczą z góry przegraną walkę, prowadząca ku temu, co nieuchronne. Autor w wyśmienity, wyważony, subtelny ale jednocześnie dobitnie mocny sposób prowadzi nas przez fabułę. A dokonuje tego przy pomocy Erny, bohaterki, która równie jak czytelnik, staje w obliczu ogromu zła i piekła - któremu człowiek człowiekowi zgotował. Powieść, co prawda klasyfikowana jako historyczna, dla mnie gatunkowo należy również do pięknej, bo stawia pytania - nie wprost. Fikcja miesza się tu z historią - nam Polakom, tak bliską. Tak samo zło, mieszało się tu z ludzkimi wartościami i uczuciami. Pięknie się to tu wszystko łączyło, sprawiając że czytelnik płynął przez tą książkę. Prawda, która autor obnażył - ta wstydliwą i trudną - bolała. Taki debiut! Czytanie go to prawdziwa uczta dla ducha.... Polecam kochani.
Wydawnictwo: Zwierciadło
Data wydania: 2024-08-28
Kategoria: Literatura piękna
ISBN:
Liczba stron: 416
Dodał/a opinię:
Aneta Dąbrowska
Książka opisuje miejsce urodzenia autora, w którym się wychował i gdzie "nabył" wszelkie potrzebne cechy charakteru, których nabywa się w dzieciństwie...
"Ciepła, zabawna i bardzo pouczająca książka, pokazująca najważniejsze wartości, które powinny być drogowskazem dla czytelników, by kierować się nimi w...