Jako dzieci wszyscy uwielbialiśmy łagodne, ciepłe, pogodne i zabawne filmy Disneya. To ukochane baśnie z dzieciństwa wielu z nas. Oczywiście, twórcy ze studia Walta Disneya nie byli autorami scenariuszy wielu z nich. Najczęściej adaptowali po prostu historie już wcześniej znane - wybrane baśnie braci Grimm czy inne opowieści. Czasem dokonywali adaptacji tak "twórczej", że z oryginału niewiele zostawało. Czasem zaś to wyłącznie dzięki ich kreatywności i swego rodzaju cenzurze historie te okazują się odpowiednie dla dzieci. Chcecie zniszczyć pamięć o baśniach swojego dzieciństwa? Czytajcie dalej!
Ucięte palce sióstr Kopciuszka
W oryginalnej baśni braci Grimm jedna ze złych sióstr Kopciuszka odcięła sobie palce, a druga - piętę, by ich stopy mogły zmieścić się w szklanym trzewiczku. Małe gołąbki powiadomiły jednak księcia, że na buciku znajduje się krew, odrzucił on więc obie kandydatury, by odkryć, że prawdziwą właścicielką butów jest Kopciuszek. Gdy siostry odkryły, że mogłyby czerpać korzyści z faktu, że Kopciuszek zostanie królową, wybrały się na jej wesele, gdzie ich oczy zostały wydziobane przez ptaki...
Tonąca Mała Syrenka
Klasyczna opowieść Hansa Christiana Andresena bardzo mocno różni się od filmu Disneya. Syrenka rzeczywiście dostrzegła księcia na jego statku, uratowała go przed utonięciem i zakochała się w nim. On jednak jej nie widział. Odwiedziła więc morską wiedźmę, która odebrała jej język w zamian za nogi (a syrenka miała niesamowity głos).
Umowa w baśni i filmie brzmi podobnie - syrenka pozostanie człowiekiem tylko jeśli otrzyma pocałunek prawdziwej miłości, książę się w niej zakocha i ją poślubi. Alternatywy jednak mocno się różnią. W filmie Ariel na powrót stać się ma syrenką, jeśli się jej nie uda. W baśni... umrze. Co ciekawe, dodatkowym motywatorem do działania dla Arielki ma być fakt, że ludzie mają nieśmiertelną duszę, syreny zaś nie.
Twórcy filmu Disneya pominęli także fakt, że posiadanie nóg miało swoją cenę - każdy krok wywoływał u naszej bohaterki ból podobny do tego, jaki czułoby się, spacerując po ostrych kawałkach szkła. W baśni na początku wydaje się, że plan się powiedzie, jednak później książę decyduje się pojąć za żonę inną kobietę - kobietę, o której myśli, że go uratowala (syrenka nie może wyjawić mu prawdy, bo przecież nie ma języka i nie potrafi mówić). Ariel staje w obliczu śmierci, jednak dowiaduje się, że wcale nie musi umrzeć - jeśli sama zabije księcia, będzie mogła uratować swe życie. Oczywiście nie potrafi tego zrobić, rzuca się więc w morskie fale i... tonie. Jak się to ma do szczęśliwego zakońćzenia?
Lis i pies
Film oparty jest na powieści Daniela P. Mannixa z 1967 roku. W książce lis wychowywany jest przez rodzinę właściciela psa, lecz ostatecznie powraca do lasu. Od czas do czasu odwiedza jednak domostwo. W książce jeden z psów zrywa się z łańcucha i podąża za lisem, ostatecznie ginąc pod kołami pociągu. Właściciel psów przysięga zemstę lisowi, nigdy jednak nie udaje mu się go złapać (chociaż zabija pierwszego partnerki lisa i jego dziecko). W końcu lis ginie, ale z wyczerpania od nieustającej ucieczki. Copper (pies z bajki) jest tak stary, że musi zostać zastrzelony i na tym kończy się opowieść Mannixa. Jesteśmy bardzo daleko od filmowej historii, uwielbianej przez miłośników Disneya, prawda?
Piękna i Bestia
Akurat ta filmowa baśń mocno przypomina oryginał - poza jednym, mało istotnym szczegółem. W pierwszej znanej wersji opowieści, autorstwa Gabrielle-Suzanne Barbot de Villeneuve, Bella ma dwie siostry. Bestia pozwala Belli wrócić do domu na tydzień. Jej siostry są tak zazdrosne, słysząc o jej wspaniałym życiu, że starają się przekonać Bellę, by została z nimi dłużej niż przez tydzień. Mają nadzieję, że Bestia, wkurzony na Bellę, zje ją żywcem natychmiast, gdy ta wróci...
Pinokio
Disneyowski Pinokio czerpie z opowieści Carlo Collodiego z 1883 roku. W książce jednak Pinokio uciekł od Gepetta, gdy tylko nauczył się chodzić. Zostaje znaleziony przez policjantów, którzy wsadzają Gepetta do więzienia. Pinokio wraca do domu, gdzie zabija mówiącego świerszcza, który przestrzega go przed niebezpieczeństwami płynącymi z hedonistycznych przyjemności. Później Gepetto zostaje uwolniony i nalega, by Pinokio poszedł do szkoły jak normalny chłopiec. Ten sprzedaje swoje podręczniki, by kupić bilet do Wielkiego Teatru Marionetek. Niestety, zostaje oszukany przez lisa i kota, które kradną jego pieniądze i usiłują go powiesić. Na szczęście, bez sukcesu.
Śpiąca Królewna
W opowieści Giambattisty Basilego król odwiedza zamek Śpiącej Królewny, lecz gdy znajduje nieprzytomną dziewczynę, wciąga ją do łóżka i... gwałci! Następnie zaś po prostu odchodzi.
Po pewnym czasie królewna budzi się, a król powraca. Myśleliście, że na kłótni na temat tego, że ją wcześniej zgwałcił, cała historia się skończy? Nie, oczywiście szybko zakochują się w sobie, jednak nie czeka ich jeszcze szczęśliwe zakończenie. Król bowiem ma... żonę! Ta stara się zabić Śpiącą Królewnę i przyrządzić z niej steka, którym nakarmiłaby króla. Na szczęście jej się nie udaje.
Król Lew
Nie wiedzieliście, że Król lew miał być "zwierzęcą" adaptacją Hamleta Szekspira? Cóż, pogódźcie się z tym. Zazdrosny brat zabija króla, syn dowiaduje się o tym, chce zemsty. Rozenkranc i Gildenstern (przepraszam - Timon i Pumba) odwracają jego uwagę. Ostatecznie syn zabija złego stryja. Rzecz w tym, że w dramacie Szekspira wszyscy giną, nie tylko zły brat króla (dawniej znany jako Klaudiusz).
Królewna Śnieżka i Siedmiu Krasnoludków
W wersji braci Grimm zła królowa prosi łowcę, by zabrał Śnieżkę do lasu i zabił ją. Tak jest też w filmie, jednak u Grimmów dowodem ma być wycięte serce i wątroba dziewczyny. Łowca nie potrafi zabić Śnieżki, więc zabiera z sobą serce i wątrobę dzika. Królowa zjada je, wierząc, że należały do Śnieżki (obrzydliwe, prawda?). W książce królowa dwukrotnie bezskutecznie próbuje zabić dziewczynę. Za trzecim razem daje jej jabłko (podobnie jak w filmie), a Śnieżka zasypia. Książę przybywa i próbuje ją wyciągnąć ze szklanej trumny (mimo tego, że dziewczyna sprawia wrażenie martwej - trochę to dziwne...). Podczas przenoszenia ciała zatrute jabłko wypada z gardła Śnieżki, ta się budzi, po czym następuje ślub, na który zła królowa jest zaproszona. Gdy przybywa, zostaje zmuszona do włożenia gorących do czerwoności żelaznych butów i musi tańczyć. Dopóki nie straci głowy...
źródło: Huffingtonpost.com
