Opowieści bez znieczulenia. „Chirurgiczne cięcie. Opowieści jeszcze bardziej prawdziwe"

Lech Mucha opowiada historie, które wydarzyły się naprawdę. Szczerze i bez owijania w bawełnę przedstawia to, co przydarza się chirurgom w czasie ich pracy. W książce nie brakuje pełnych humoru anegdot ukazujących realia współczesnych sal operacyjnych i pozwalających czytelnikowi zajrzeć w kuluary codziennej pracy medyków. Przeczytacie w niej na przykład o pierwszym samodzielnym dyżurze doktora Muchy; akcji ratunkowej wcześniaka przeprowadzonej brawurowo i z powodzeniem w zaledwie 12 minut; pacjencie, któremu robaki zjadały mózg oraz skrzypaczce, która na wizytę kontrolną przyszła z instrumentem i… udzieliła chirurgowi ekspresowej lekcji gry na skrzypcach. 

Chirurgiczne cięcie. Opowieści jeszcze bardziej prawdziwe to długo wyczekiwana kontynuacja kultowej książki doktora Lecha Muchy, zatytułowanej Chirurdzy. Opowieści prawdziwe! Do lektury zaprasza Wydawnictwo eSPe. Dziś na naszych łamach przeczytacie premierowy fragment publikacji: 

Chirurg powinien – czy wręcz musi – mieć dobrze rozwinięte zdolności manualne.

W związku z tym najlepsi są ci, którzy od dzieciństwa uczą czegoś, co wyrabia sprawne ręce. Może to być granie na jakimś instrumencie, rzeźbienie, malowanie, wszystko jedno… Byleby to coś czyniło dłonie elastycznymi i silnymi, zapewniało precyzję ruchów. Dobrzy bywają także chirurdzy młodego pokolenia, którzy w młodości grali w gry komputerowe. Gry świetnie rozwijają płynność ruchów dłoni oraz koordynację oko-ręka. Ale ciało to nie wszystko. Zabiegowiec powinien mieć również odpowiednią psychikę. Pewne cechy osobowości można ukształtować, ale z niektórymi trzeba się urodzić. Przykład? Umiejętność podejmowania szybkich decyzji. Przydatne? Jak najbardziej! Na sali operacyjnej wybory podejmowane są często pod presją czasu i w stresie. Sądzę, że ta umiejętność jest bardziej wrodzona niż nabyta. Ważna jest też umiejętność współpracy.

Książkę Chirurgiczne cięcie kupicie w popularnych księgarniach internetowych: