Nagrodę Nobla w dziedzinie literatury w 2017 roku otrzymał Kazuo Ishiguro, który „w powieściach pełnych emocjonalnej siły ukazuje otchłań, jaka kryje się pod naszym iluzorycznym poczuciem łączności ze światem" - usłyszeliśmy w podsumowaniu werdyktu.
Ishiguro żyje z pisania od wydania pierwszej książki, Pejzażu w kolorze sepii (1982)). Akcja tej powieści, jak również kolejnej, Malarza świata ułudy, toczy się w Nagasaki kilka lat po II wojnie światowej. Tematy, które wydają się najważniejsze dla Ishiguro, są w literaturze dobrze znane - to pamięć, czas i oszukiwanie samego siebie. Pisarz porusza je również w swej najbardziej znanej powieści, Okruchach dnia.
Twórczość Ishiguro charakteryzuje się ostrożną, ograniczoną ekspresją, niezależnie od tego, jakie wydarzenia pisarz opisue. Jego najnowsze książki zawierają elementy fantastyczne - w powieści Nie opuszczaj mnie Isiguro wprowadza elementy science fiction. Znajdziemy w niej też - podobnie jak w całej twórczości pisarza - wpływy muzyczne. Świetnym przykładem tego rodzaju wpływów jest zbiór opowiadań Nokturny. Z kolei w najnowszej powieści Ishiguro - Pogrzebany olbrzym - starsza para wyrusza w podróż przez mglistą, deszczową krainę z nadzieją na odnalezienie syna, którego nie widzieli od lat. Książka ukazuje, jak pamięć przeistacza się w zapomnienie, jakie są związki między historią a współczesnością, jak fantazja miesza się z rzeczywistością.
Prócz ośmiu książek, Ishiguro napisał również liczne scenariusze filmowe i telewizyjne.
Życiorys pisarza:
Kazuo Ishiguro (カズオ・イシグロ Kazuo Ishiguro, oryg. 石黒一雄 Ishiguro Kazuo, ur. 8 listopada, 1954) – brytyjski pisarz japońskiego pochodzenia. Urodził się w Nagasaki w Japonii, ale jego rodzina przeprowadziła się do Anglii w 1960, kiedy miał pięć lat. Obecnie mieszka w Londynie.
W 1986 roku otrzymał nagrodę Whitbread Award za swoją drugą powieść Malarz świata ułudy (An Artist of the Floating World), a w 1989 roku Nagrodę Bookera za trzecią powieść Okruchy dnia (The Remains of the Day). Za powieść Nie opuszczaj mnie (Never Let Me Go) był nominowany do Nagrody Bookera 2005.
Okruchy dnia w 1993 roku zostały zekranizowane pod tym samym tytułem. Reżyserem był James Ivory, a Anthony Hopkins zagrał postać kamerdynera Stevensa.
Powieści
- Pejzaż w kolorze sepii (A Pale View of Hills, 1982)
- Malarz świata ułudy (An Artist of the Floating World, 1986, wyd. polskie - 1991)
- Okruchy dnia (The Remains of the Day, 1989, wyd. polskie - 1993 jako U schyłku dnia i ten sam przekład pod obecnym tytułem - 1997)
- Niepocieszony (The Unconsoled, 1995, wyd. polskie - 1996)
- Kiedy byliśmy sierotami (When We Were Orphans, 2000, wyd. polskie - 2000)
- Nie opuszczaj mnie (Never Let Me Go, 2005, wyd. polskie - 2005)
- Pogrzebany olbrzym (The buried giant 2015, wyd. polskie 2015)
Opowiadania
- Nokturny (Nocturnes: Five Stories of Music and Nightfall, 2009, wyd. polskie - 2010)
O Nagrodzie Nobla w dziedzinie literatury:
Wolą Alfreda Nobla było, aby nagroda trafiła w ręce osoby, która stworzy najbardziej wyróżniające się dzieło w kierunku idealistycznym. Pierwotny wymóg, zakładający, że rozpatrywane będą dzieła powstałe w roku poprzedzającym przyznanie nagrody został złagodzony do stwierdzenia: starsze prace mogą być rozpatrywane, jeśli ich znaczenie zostało docenione dopiero niedawno.
Jako organ przyznający nagrodę Nobel wskazał Akademię Szwedzką. Została ona założona na wzór Akademii Francuskiej przez króla Gustawa III w 1786. Akademia składa się z 18 członków, znanych jako De Aderton („Osiemnastu”). Jak głosi legenda, jest ich właśnie tylu, bo założyciel Akademii król Gustaw III uznał, że po staroszwedzku liczebnik osiemnaście brzmi wyjątkowo ładnie. W skład Akademii wchodzą szwedzcy pisarze, poeci, filolodzy i historycy. Nad wyborem laureata pracuje Komitet Noblowski, składający się z czterech lub pięciu osób, wybrany spośród członków Akademii na okres trzech lat.
Prawo do nominacji mają członkowie Akademii Szwedzkiej oraz innych akademii i instytucji o podobnym charakterze. Prawo to otrzymali także uniwersyteccy profesorowie literatury i filologii, poprzedni laureaci Nagrody, oraz przewodniczący stowarzyszeń odpowiedzialnych za twórczość literacką w danym kraju. Nominacje są tajne przez 50 lat, co oznacza że wszelkie nazwiska potencjalnych kandydatów podawane przed i po ogłoszeniu nagrody są jedynie spekulacjami. Zwyczajowo natomiast Peter Englund podaje statystyki dotyczące zgłoszeń w danym roku. I tak w 2014 roku nominowanych zostało 210 osób, z których tylko 36 uzyskało nominacje po raz pierwszy.
Nazwisko tegorocznego laureata Nagrody Nobla w dziedzinie literatury poznaliśmy po godzinie 13:00.
