Powieść o dojrzewaniu – brutalnym, przyspieszonym, gwałtownym. Przedstawiająca życie młodzieży w sposób realistyczny, szczery, naturalistyczny. Bohaterowie to czwórka nastolatków. Właśnie rozpoczynają się wakacje, których nie zapomną do końca życia – to właśnie w te wakacje dowiedzą się, że życie to nie bajka, że każde działania pociągają za sobą konsekwencje i że nic nie trwa wiecznie. A wszystko to przez pistolet, który jeden z nich wynosi z domu.
więcej
Informacje dodatkowe o Zrobiłbym coś złego:
Wydawnictwo: inne
Data wydania: 2014-06-01
Kategoria: Dla młodzieży
ISBN:
Liczba stron: 104
Kup książkę Zrobiłbym coś złego
Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki
REKLAMA
Zobacz także
Zrobiłbym coś złego - opinie o książce
Inne książki autora
Cicha ciemna noc
Zobacz wszystkie książki tego autora
0
O czym jest ta opowieść? O męskiej przyjaźni, więzi równie mocnej co braterstwo i o czterech mężczyznach, którzy chcieli w nią wierzyć. O pięknych marzeniach...
Przeczytane:2014-10-24, Ocena: 4, Przeczytałam, 52 Książki - 2014 rok, Mam,
Debiutancka powieść Michała Chmielewskiego Zrobiłbym coś złego, to podróż w czasie. Dokładnie do lat 90-tych. Bohaterowie, to grupa dorastających dzieciaków, 12-latków, wcielających w życie swoje głupie pomysły. A przez to pakujących się czasem w poważne kłopoty.
To książka, która przypomina mi o własnym dzieciństwie. Ale nie jest to sentymentalna podróż wstecz. To, co funduje nam autor raczej nie skłania do miłych wspomnień. To nie opowieść o dzieciństwie sielskim i anielskim, a raczej chmurnym i durnym. Beztroska trwa tu mgnienie oka, później jest tylko cisza przed burzą.
Czwórka bohaterów, to mistrzowie głupich pomysłów, których życie upływa pod hasłem ,,Zrobiłbym coś złego". A jak wiadomo, głupie pomysły równa się dobra zabawa. W głównej mierze dla bohaterów książki Chmielewskiego i dla większości 12-latków. Ale ten się śmieje, kto się śmieje ostatni, i akurat ta stara prawda sprawdza się tu w stu procentach.
Zrobiłbym coś złego, to cudowne lata 90-te z Nirvaną, The Prodigy, walkmanami, 30 Tonami i Bravo. Ale wbrew opinii autora, jego bohaterowie wcale nie są typowymi dzieciakami, jakie dorastały w czasach bez komórek i laptopów. Durne pomysły zdarzały się rzecz jasna każdemu, chamskie i ryzykowne, tylko niechlubnym wyjątkom. Z jednej strony autor przedstawia nam obraz przeciętnych dzieciaków, z drugiej strony są to dzieciaki nietypowe, bo pędzące po równi pochyłej do jednego celu, którym jest poprawczak. I wcale nie zgodzę się, że książka ta jest nostalgicznym odzwierciedleniem lat 90-tych. Może duch tamtych lat uchwycony został, ale szczerze mówiąc, ja tego nie kupuję. Ja pamiętam tamten okres zupełnie inaczej. Ale to bardzo subiektywna opinia osoby, która dorastała w tym samym miejscu i czasie...
Historia, którą przedstawił Michał Chmielewski napisana jest zgrabnie, sprawnie, choć fabularnie wypada średnio. I pisząc fabularnie średnio, nie chodzi mi tu o fajerwerki na co drugiej stronie, ale o sam zabieg literacki. Z góry wiadomo, że historia musi skończyć się źle, bo opowiedziana jest z perspektywy bohatera, wracającego do pamiętnych wakacji. A to powoduje, że napięcie gdzieś znika i nie czuć nutki niepewności, co zdarzy się dalej.
Tak dzieje się przez jakieś 75 procent powieści. Pod koniec, spokojnie płynąca opowieść nabiera tempa. Choć od początku zdajemy sobie sprawę z nadciągającej tragedii, dopiero blisko finału czuć duże napięcie, ludzką głupotę i bezmyślność. I żal z powodu dzieciństwa, które miało być tak piękne...
Książkę polecam. Przeczytać ją warto i być może tak jak ja nieco polemizować z autorem. A może po to, by się z nim zgodzić. Zapewniam, że czyta się lekko i przyjemnie. Udany debiut.
Zainteresowanych odsyłam na stronę ebooks43.pl.