Żona między nami
Sarah Pekkanen

Poszukujecie dobrej książki, która wciągnie Was a długie godziny? Albo po której skończeniu nie będziecie wiedzieli gdzie jesteście? Dzisiaj opowiem Wam trochę o takiej właśnie powieści.

Po ślubie z Richardem, Vanessa Thompson porzuca dotychczasową pracę oraz znajomych, by wieść bajkowe życie u boku męża. Jednak, gdy ich idealne małżeństwo się rozpada, Richard znajduje sobie młodszą kobietę. Vanessa jednak nie potrafi pogodzić się z tą stratą.
Nellie, młoda przedszkolanka, spotyka mężczyznę swoich marzeń. Richard jest czarujący, przystojny i zamożny. Traktuje ją jak królową, ale tylko do czasu...

Główna bohaterka, Vanessa, to kobieta, która na pierwszy rzut oka wydaje się być naprawdę bardzo, bardzo zazdrosna o swojego byłego męża. Śledzi zarówno jego jak i jego nową partnerkę, wydzwania do nich, straszy głuchymi telefonami. Brzmi to strasznie, ale tak to wygląda naprawdę. Jak się można spodziewać, nowa kobieta Richarda boi się tego, na co jeszcze wpadnie ta szalona, była żona.

Mój problem teraz polega na tym, że nie mam bladego pojęcia jak napisać tutaj Wam swoją opinię, ponieważ mogę przez przypadek coś zdradzić. Może odejdę teraz od bohaterów, bo to oni przysparzają mi najwięcej kłopotu.

Fabuła powieści jest naprawdę dobrze przemyślana i to widać już na pierwszy rzut oka. Nie ma miejsca tutaj na niedociągnięcia czy też na błędy logiczne, których przynajmniej ja się tutaj nie dopatrzyłam. Powieść została podzielona na trzy części, gdzie każda zazębia się z poprzednią.
Szczerze mówiąc, kiedy doszłam już do drugiej części, doznałam takiego gigantycznego zawieszenia mózgu, bo nie mogłam dojść o co chodzi z bohaterami. Czy oni byli naprawdę tym, kim byli, czy może ja nie umiem tego zrozumieć... Chyba już za dużo zdradziłam.
Uważajcie na to, bo w tym miejscu dość łatwo się pogubić.

O stylu autorów raczej nie muszę się rozpisywać. Jest on bardzo przyjemny i dzięki temu książkę czyta się bardzo szybko. Myślę, że jeśli ktoś czyta szybko, to ta książka będzie dla niego na jeden wieczór.

Podczas lektury przyszło mi do głowy, że jest to książka podobna do Dziewczyny z pociągu Pauli Hawkins. Z tą różnicą, że Żona między nami jest tysiąc razy lepsza. Z tego co wiem, to na podstawie właśnie tej powieści ma powstać film i jego nie mogę się naprawdę doczekać.

Nie pozostaje mi nic innego, jak zachęcić Was do przeczytania tej pozycji. Myślę, że naprawdę warto po nią sięgnąć, bo jest to bardzo dobra książka.

http://kochajacaksiazki.blogspot.com/2018/06/164-greer-hendricks-sarah-pekkanen-zona.html

Z bestsellerami New York Timesa zazwyczaj bywa tak, że pomimo licznych och-ów i ach-ów, wysławiania ich pod same niebiosa, nie robią one na mnie aż tak kolosalnego wrażenia. Co więcej, czasem nawet bywa tak, że dana książka kompletnie mi się nie spodoba i dostrzegam w niej więcej minusów niż plusów. Dlatego też, gdy sięgałam po „Żonę między nami” Greer’a Hendricks’a i Sarah Pekkanen nie miałam wobec niej zbyt wygórowanych oczekiwań. Postanowiłam podejść do niej z pewnego rodzaju neutralnością, która miała załagodzić moją ostateczną ocenę w razie całkowitego rozczarowania. Co z tego wynikło?

Najgłośniejszy thriller 2018 roku! Od stycznia 2018 roku w ścisłej czołówce listy bestsellerów "New York Timesa"
Niczego nie zakładaj. Podczas lektury pomyślisz, że to książka o zazdrosnej byłej żonie. I że ma obsesje na punkcie swojej następczyni - pięknej i młodej kobiety. Nic nie jest takie, jakie się wydaje. Czytaj między kłamstwami...
Vanessa Thompson zrezygnowała ze wszystkiego – pracy i nowojorskich przyjaciół, by wieść bajkowe życie u boku "zbyt dobrego, by mógł być prawdziwy" męża Richarda, menedżera w funduszu hedgingowym. Gdy jednak ich z pozoru idealne małżeństwo się rozpada, Richard wiąże się z młodszą kobietą. Vanessa nie może się pogodzić ze stratą swojego męża…
Nellie, młoda nauczycielka, spotyka mężczyznę swoich marzeń. Starszy od niej o dziewięć lat Richard jest czarujący, przystojny i zamożny. Rozpieszcza ją i traktuje niczym królową. Do czasu…

Ten thriller nie był zły, choć zawiódł mnie w kilku istotnych dla mnie kwestiach. Pierwszą z nich był brak jakiegokolwiek zwrotu akcji. Owszem cała historia jest niezwykle tajemnicza i zdecydowania skłania do bardziej dokładnej lektury, czytania między wierszami. Nie mniej jednak wszystko rozwijało się strasznie mozolnie, w związku z czym moje zainteresowanie tą pozycją z każdą kolejną, przeczytaną stroną niestety malało.

Tak jak sama historia podzielona jest na trzy części, tak i w trakcie czytania mogłam wyodrębnić trzy fazy. Pierwszą z nich był brak większego zainteresowania. Potem nastąpił moment zaintrygowania i zaciekawienia. Co prawda był on dość krótki, ale jednak był. Gdy faza druga dobiegła końca, na jej miejsce wskoczyła faza trzecia, która niewiele różniła się od pierwszej.

Kolejnym dość istotnym minusem jest chaotyczna narracja. Bywały takie momenty kiedy po prostu gubiłam się w fabule. W jednym momencie opowiadała Vanessa z przeszłości, a już na kolejnej stronie miałam do czynienia z Vanessą z teraźniejszości. Brakowało mi jakieś spójności, wyraźnego ale i subtelnego przejścia narracji jednej postaci do drugiej.

Największym atutem historii jest zdecydowanie jej zakończenie. Gdy już miałam w głowie opracowane całe wyjaśnienie historii i poniekąd odnalazłam „winowajcę”, to BUM! Wszystko tak naprawdę wyglądało inaczej. Jedni twierdzą, że można się domyślić zakończenia, inni że to fenomenalny finał. Dla mnie uwieńczenie całej historii było bardzo dobre i na całe szczęście nieco zrekompensowało ten słaby początek.

Wykreowani bohaterowie również mi się spodobali. Każdy z nich był intrygującą postacią, wnoszącą wiele do historii. Miałam dość duże obawy że to będzie tandetna historyjka o biurowym romansie, oblana przepychem i bogactwem ludzi sukcesu. Z kolei zaś nutka tajemniczości i dreszczyk emocji (czyli to, co najistotniejsze w thrillerach) będzie zaledwie dodatkiem. Na całe szczęście moje obawy się nie sprawdziły.

Podsumowując, „Żona między nami” to dobry thriller z zaskakującym zakończeniem. Nie da się ukryć, że przeczytałam już swoim życiu lepsze pozycje, nie mniej jednak nie będę jej wspominać negatywnie. Jeśli macie wolną chwilę, to poświęćcie ją na jej lekturę. Być może na Was wywrze nieco lepsze wrażenie.

Moja ocena: 7/10

Ciekawa, z zaskakującym zakończeniem.

"Żona między nami" to niby z pozoru prosty thriller o zazdrosnej byłej żonie,która nie może pogodzić się z tym ,że jej mąż związuje się z nową partnerką.Jednak z biegiem stron zauważymy,że nie powinniśmy niczego nie zakładać.
"Nic nie jest takie,jakie się wydaje..czytaj między kłamstwami"
I te właśnie słowa zawarte z tyłu okładki sprawiły,że zatopiłam się w lekturze.
O czym jest "Żona między nami"? To historia porzuconej i zazdrosnej byłej żony,która za wszelka cenę nie chce dopuścić do ślubu byłego męża z nową wybranką.Dlaczego?Czym się kieruje?Obsesją,czy zazdrością?na te pytania znajdziemy odpowiedź po przeczytaniu książki.
Powiem szczerze,że autorki bardzo pozytywnie mnie zaskoczyły i wykołowały mnie totalnie. Stwierdzam,że taką powieść mogły napisać tylko kobiety,ponieważ doskonale odzwierciedliły emocje,które towarzyszą głównym bohaterkom .Bo kto jak nie kobiety,tak dobrze opiszą porzucenie kobiety przez mężczyznę,co sprawia,że książka jest bardziej autentyczna.Autorki bardzo dobrze wiedziały co piszą,bo bardzo zgrabnie i z lekkością "uszyły" niesamowitą intrygę.

Vanessa Thompson zrezygnowała ze swojego dotychczasowego życia, by wieść u boku Richarda, który jest "zbyt dobry, by mógł być prawdziwy". Z czasem małżeństwo tych dwojga się rozpada, a mężczyzna wiąże się z młodszą kobietą. Wydawać się może, że bohaterka nie może się pogodzić ze stratą swojego męża, ale czy na pewno?
Fabuła ciekawa, mająca wielką szansę na odniesienie sukcesu, jednak te wszystkie zbędne opisy psują całość. Wszystko powinno dziać się zdecydowanie szybciej, wtedy czytelnik nie nudziłby się czytając ją. Powiem Wam, że ja do tej książki robiłam 3 podejścia...
Chcę też wspomnieć o tym, że wplecionych zostało kilka zawiłych wątków, których początkowo nie da się pojąć. Wprowadzono też sporo postaci, niektóre tylko po to żeby już nigdy więcej ich nie przywołać. Moim zdaniem to za dużo, szczególnie jeżeli chodzi o zakończenie, które było totalnym gniotem. Historia się już niby kończy, a tu bam. Taka niespodzianka, która wcale nie była niespodzianką, bo nijak odnosiło się do głównego tematu tej książki...
Podsumowując, "Żona między nami" to moim zdaniem książka niskich lotów. Czytałam dużo lepsze i ciekawsze thrillery psychologiczne. Nie można jednak jej odmówić tego, że historia bohaterów jest ciekawa, jednak przytłaczają ją nudne opisy, czy wprowadzenie kolejnych, nijak odnoszących się do całości, wątków.
http://pospolitaola.blogspot.com/2018/07/recenzja-ksiazki-zona-miedzy-nami.html

Kryminał, thriller, horror po te gatunki sięgam najchętniej. Trzymają w napięciu, budzą lęk, wywołują niepokój, czasem spędzają sen z powiek. Właśnie takiej lektury oczekiwałam sięgając po  powieść "Żona między nami" .

"Żona między nami" - już sam tytuł mi się nie spodobał, ale książka ma tak dobre rekomendacje, że skusiłam się na lekturę. Czytałam, czytałam i nie opuszczało mnie pytanie, kiedy w końcu coś się wydarzy? No i wydarzył się, ale niestety dopiero na koniec książki, więc stanowczo zbyt późno jak dla mnie.

Ten Thriller zdecydowanie  nie jest porywający, to ja miałam ochotę porwać tę książkę na kawałki. Zabrakło mi tajemnicy, nie było zaskakujących zwrotów akcji,nie było tempa i niebezpieczeństwa.  W pewnym momencie coś tam się wydarzyło, ale  i  tonie było jakoś  szczególnie emocjonujące.

Główna bohaterka to mdła osóbka, której zdaje się, że jest przebiegłą intrygantką. Ot uknuła sobie plan i konsekwentnie, choć nieco nieudolnie dąży do jego wykonania, strona po stronie zanudzając czytelnika historią swojego nieudanego małżeństwa. Zupełnie nie tego szukałam w tej książce. Bardziej mi przypominała powieść obyczajową, niż lekturę, która ma wywoływać dreszcze.

"Pamiętasz ten dzień, gdy powiedziałaś mi, że w świetle słonecznym są wszystkie kolory tęczy? Ty byłaś moim słońcem. Nauczyłaś mnie jak znajdować tęcze..."

Z całą pewnością nie jest to thriller psychologiczny, no, chyba że wyjątkowo słaby. Jestem rozczarowana po lekturze "Żona między nami". Ta książka w założeniu  miała budzić lęk i niepokój, miała trzymać w napięciu, wywoływać gęsią skórkę,  a u mnie wywołała tylko znudzenie i senność.
Jestem pewna, że wielu osobom ta powieść może się spodobać, świadczą o tym dość wysokie oceny na lubimyczytać.pl, na mnie jednak nie zrobiła wielkiego wrażenia.

Vanessa Thompson to kobieta, która ma wszystko. Cudownego męża, wielki dom, pieniądze, a w dodatku nie musi martwić się pracą. Dla miłości była w stanie zrezygnować z rozwoju zawodowego i spełniać życzenia męża. Do szczęścia brakuje im tylko dziecka. Potomstwo jest jedną z wielu gałęzi, która przyczynia się do rozpadu związku Państwa Thompson. Miejsce Vanessy zajmuje młoda asystentka Nellie. Kobieta czuje się jak księżniczka, a jej życie jest prawie idealne - gdyby nie ingerencja byłej żony jej wybranka...

Akcja książki została przedstawiona z punktu widzenia Vanessy oraz Nellie. Na początku poznajemy dwie zupełnie inne historie, które z czasem mają ze sobą wiele wspólnego. Okazuje się, że na pozór inne kobiety, łączy bardzo wiele. Historia została tak wykreowana, że z czasem nie wiemy, który wątek pochodzi z życia danej osoby. Możliwe, że Autorki miały trochę rozbieżne wizje odnośnie bohaterów, ale ostateczne połączenie wyszło im genialnie. Fabuła trzyma w napięciu, nie wiemy, kiedy co się wydarzy, a momentami mamy deja vu. 

Richard został wykreowany jako osoba, która wiele w życiu osiągnęła i dorobiła się majątku. Mężczyzna sprawia, że każda kobieta czuje się przy nim wyjątkowo i darzona jest wielkim szacunkiem. Nikt nie domyśla się, że biznesmen może mieć problemy, a ich skutkami ubocznymi mogą być wybuchy złości. Vanessa i Nellie, to kobiety, które bezgranicznie zakochały się w Richardzie. Mimo, iż dzieliła je różnica wieku miały bardzo podobne zachowania, a ich przeszłość była do siebie zbliżona. Mogłoby wydawać się, że przez rozwódkę przemawia zazdrość i zrobi wszystko, aby nie dopuścić do ponownego małżeństwa Pana Thompson. Ale czy tak jest naprawdę? Czy jej zachowanie to zaplanowany cel, a może skutek choroby psychicznej?

W książce został poruszony wątek o tym, ile jesteśmy w stanie zrobić dla ukochanej osoby. Niestety ślepe zauroczenie czasami nie ukazuje człowiekowi wad partnera. Ludzie nie słuchają otoczenia i nieprzerwanie brną w toksyczny związek. Nie zdradzę Wam konkretnie jakie odzwierciedlenie miało to w tym thrillerze, ponieważ nie chcę za wiele Wam zdradzać. Warto również wspomnieć, że Autorki uzmysłowiły czytelnikowi, jak bardzo wzorce z dzieciństwa wpływają na nasze życie. Patrząc na zachowanie rodziców, kierujemy się tym co oni robili i przenosimy zachowania do naszego życia. Mimo, iż uważamy, że nie jesteśmy tacy sami, to idee wyniesione z domu, górują nad nami i kreujemy naszą przyszłość wedle tych scenariuszy.

Jeżeli lubicie książki, w których ciężko połapać się o co chodzi, to ta pozycja koniecznie będzie dla Was. Ten thriller psychologiczny długo będzie trzymał Was w niepewności i wirował Waszymi myślami. Osobiście gubiłam się w historii, ale w tym przypadku było to w pozytywnym tego słowa znaczeniu. Nic nie było podane od razu na tacy, wszystko zostało przekazane z umiarem, a momentami ze sporym zawirowaniem. Jeżeli uwielbiacie twórczość Tarryn Fisher czy Jakuba Małeckiego, to ta książka skradnie Wasze serce.