Zły syn
Jarek Skurzyński

✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨

Tytuł: "Zły syn"
Autor: Jarek Skurzyński
Wydawnictwo Art Rage

Nie pamiętam już na czyim profilu widziałam tę książkę, ale pamiętam że był tam z niej cytat, który nie tylko mnie zaciekawił,ale i do tego stopnia zaintrygował, że już wiedziałam że ta książka musi trafić na moją półkę. Zakup był natychmiastowy jak i natychmiastowe było jej przeczytanie.

Wciągnęła mnie od pierwszych słów, oskarżających matkę za to że nagle umarła. Przyznam, że czytałam to ze ściśniętym gardłem uświadamiając sobie, że ja nadal mam mamę. Że nie zawsze było idealnie,ale ona nadal jest... Mogę do niej zadzwonić w każdej chwili, usłyszeć jej głos,napisać do niej czy jechać na kawę... Mama. Na wielu z nas jest to najważniejsza osoba na świecie. Tak też było w przypadku autora. Miał tylko ją. Tylko ona go wychowywała, zaharowywała się dla niego mimo , że nie potrafiła mu okazać swojej czułości ani miłości. A może właśnie w ten sposób ją okazywała?Może nie umiała inaczej? No bo kto miał ją tego nauczyć? Jej ojciec despota? Jej matka,która będąc w cieniu swojego męża nigdy nie miała nic do gadania?

Autor wspomina Ją. Swoje dzieciństwo, swoją inność. Książka jest intymna. Jest prosta ,ale za to bardzo szczególna oraz wyjątkowa i uważam że powinien ją przeczytać każdy. Szczególnie tacy szczęściarze jak ja ...bo przecież nie wiadomo ile czasu nam pozostało.
"Zły syn" zmusza do refleksji, do przemyśleń i nie ukrywam,że ta historia nie tylko mnie dotknęła,ale uświadomiła mi też wiele rzeczy. Jakich? Pozwólcie ,że zachowam to dla siebie.

,,Nikt nie wie, że rozmawiam z nią prawie codziennie, wytykam jej odejście, jestem na nią zły tak samo jak tydzień czy miesiąc po jej egoistycznym odejściu".

"Zły syn" to poruszająca opowieść o niełatwych relacjach rodzinnych, w której autor stawia pytanie, czy dziecko musi kochać rodzica, pomimo tego, jak trudne mogą być relacje między nimi. Mimo, iż od śmierci matki upłynęło dwadzieścia lat to syn nadal za nią tęskni i próbuje wyobrazić sobie, jak to jest mieć żyjącą matkę i opiekować się nią na starość. Jednocześnie wspomina jej historię, która nie była łatwa. Musiała stawić czoła opiniom, wiecznej ocenie i licznym ,,dobrym radom", mimo że starała się wychować go najlepiej, jak potrafi.

Historia matki samotnie wychowującej syna, która musi zmagać się z trudnościami życiowymi, została ukazana w sposób niezwykle realistyczny i prawdziwy. Wyjątkowo trafne opisy jak wszyscy w jej otoczeniu poczuwali się do pouczania i wskazywania jak powinna postępować pozwalają lepiej zrozumieć jej sytuację. I w tym momencie muszę przyznać, iż odnoszę wrażenie, że od samodzielnych mam wychowujących synów wymaga się więcej. Ocenia się czy wychowają syna na prawdziwego mężczyznę czy nie będzie za miękki. Ta autentyczność opowieści sprawia, że bardzo łatwo może się z utożsamić i poczuć emocje bohaterów. Bez problemu możemy wyczuć emocje bohatera, który od dzieciństwa na każdym kroku wytykany był placami jako ten nie mający ojca.

Mimo że autor opowiada o tęsknocie za matką, to jednocześnie można odnieść wrażenie, iż ma do niej pretensje. Muszę również przyznać, iż wyjątkowo ciekawe było czytać o trudnościach dorastania i odkrywaniu własnej seksualności zwłaszcza w kontekście braku ojca. Obserwujemy jak bohaterowie stawiają czoła swoim problemom, próbują siebie nawzajem zrozumieć co wcale nie jest łatwe i odnaleźć swoje miejsce w życiu.

"Zły syn" to pięknie napisana, brutalnie szczera i poruszająca historia, która każe zastanowić się nad relacjami rodzinnymi oraz miłością między rodzicem a dzieckiem. Gorąco polecam lekturę tego utworu wszystkim miłośnikom literatury pełnej emocji i autentyczności.