Złe i dobre dni
Anne Marie Meyer

W tym tomie głównie sledzimy poszukiwania małego Embreta oraz tragedię Kjellaug. Jej mąż całkiem się od niej odsunął po śmierci ich najmłodszego dziecka. Według mnie postąpił karygodnie, gdyż nie było tutaj ani trochę winy kobiety.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Niezmiennie wciąga i zaskakuje obrotem akcji:) Ktoś podpala spiżarnię w Gilstad i chwilę potem okazuje się, ze zaginął Embrett a tylko my wiemy , że to była Solveig, tzn możemy się domyśleć...rozpoczynają się poszukiwania chłopca, mija wiele dni ale nic się nie wyjaśnia. Śmierć dziecka nadal jest kością niezgody między Kjellaug a Hallgeirem. Zaczynam się zastanawiać czy ich związek nie zakiełkuje jednak miłością z jej strony. Przenosimy się tu również w inne miejsce i dowiadujemy się, że szef taboru cygańskiego nalega by Jorgen ożenił się z jego córką. Ona zakochana bardzo , on wprost mówi, że to nie będzie fair w stosunku do niej samej, ponieważ kocha inną kobietę. Harald odnajduje Embretta i Solveig , zmusza ich by zeszli do Gilstad . Kristin jest szczęśliwa, że mały się odnalazł, jednak Solveig ucieka. Zostaje ona odnaleziona w stanie skrajnego wycieńczenia przez lenssmana. Prosi by zajęto się dziewczyną w gospodarstwie. Opiekę nad nią przejmuje poraz kolejny Karen. zaginiona srebrna zapinka zostaje odnaleziona w jej rzeczach.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)