Ziemia nieświęta
Lavie Tidhar

Po II wojnie światowej państwo Izrael proklamowało nieodległość. Organizacja Narodów Zjednoczonych „podarowała” umęczonemu holocaustem narodowi żydowskiemu jego kawałek ziemi świętej. Lavie Tidhar w książce „Ziemia nieświęta” inspirując się opowieścią o stworzeniu państwa żydowskiego w Afryce, proponuje nam alternatywną wersję historii. Czy lepszą, czy gorszą? Mieszkańcy owego zakątka „twierdzą, że to nawiedzone miejsce”[*].

Bohater powieści to pisarz Lior Tirosh. Wraca on do swojej ojczyzny czyli Palestyny utworzonej na „czarnym lądzie”. Trafia do kraju zmagającego się falą afrykańskich uchodźców, niepokojami społecznymi i atakami terrorystycznymi. Chcąc odgrodzić się od świata mieszkający tam Żydzi budują wielki mur, albo jak niektórzy twierdzą „nowe getto”[**].

Wokół Liora dzieje się coraz więcej dziwnych rzeczy, a nim samym interesują się służby bezpieczeństwa. Mężczyzna sprawia wrażenie zdezorientowanego, jednak wir wydarzeń nieubłaganie go wciąga, odkrywając niezwykłą prawdę o rzeczywistości.

Piszę tę opinię o „Ziemi nieświętej” i mam ogromny dylemat ile wam zdradzić. Wydaje mi się, że opis wydawcy [Zysk i s-ka, 2021] odsłania za dużo fabuły – ja wolałabym wiedzieć mniej. Chciałabym poczuć to samo zdezorientowanie co bohater i pozwolić, aby to Lavie Tidhar odsłaniał przede mną kolejne fragmenty tej historii. Pozwolicie więc, że w imię spokoju własnego sumienia, zdradzę tylko, że książka ta to połączenie science-fiction, historii alternatywnych i thrillera.

Powieść ta jest moim prywatnym fenomenem czytelniczym. Nie mogę powiedzieć, że fabuła jakoś wyjątkowo mnie zauroczyła, do tego dochodzi kilka elementów, które niekoniecznie lubię w książkach (mało zwrotów akcji, bohater kręcący się jak przysłowiowe „g... w przeręblu”, częste zmiany narratora, brak jasno zarysowanego problemu) a jednak czytało się ją wybornie. Chodzi chyba o styl autora, ale nie umiem powiedzieć, czym on się wyróżnia. Lavie Tidhar to jeden z tych pisarzy, którzy nie kombinują. Stawiają na prostotę, a opowieść po prostu się toczy i ciągnie odbiorcę za sobą. Przyznam, że są tu fajne momenty – bez tego wiałoby nudą – ale przy książce trzymało mnie raczej to, że dobrze mi się ją czytało niż, że coś mnie w niej szokowało.

„Ziemię nieświętą” zapamiętam jako przyjemną lekturę i... mój prywatny dramat w pisaniu opinii o książkach ;). Mam wrażenie, że mogłabym przedstawić nieco więcej, ale wolę wam zostawić pole do eksploracji. Chciałabym żebyście zapamiętali, że jest to udana hybryda science-fiction i thrillera. Z jednej strony to co się dzieje wydaje się dobrze znane, a z drugiej jesteśmy gotowi na każde rozwiązanie.

[*] Lavie Tidahar, „Ziemia nieświęta”, przeł. Dariusz Kopociński, wyd. Zysk i s-ka, Poznań 2021, s. 32.
[**] Tamże, s. 45.

"Ziemia nieświęta" to sci fi połączone z thrillerem. Okładka nie zachęcała mnie, jednak opis i fakt, że pojawia się tutaj motyw podróży w czasie skutecznie mnie zachęcało do sięgnięcia po książkę.

IG: Czytomanka

👉Historia opowiada alternatywną historię świata, w którym udało się uniknąć Holokaustu. Lior Tirosh wraca do ojczystej Afryki i zauważa, że wiele się zmieniło. Próbuje odnaleźć siostrzenicę i odkrywa groźne spiski przez co naraża się na niebezpieczeństwo.

👉Książka jest napisana lekkim językiem, więc nie trzeba się mocno skupiać, żeby pamiętać wybrane szczegóły i postacie- to olbrzymi plus, bo nie lubię gubić się w gąszczu wątków i postaci. Czytałam takie książki, w których na kartce musiałam zapisywać postacie kim są, żeby później pamiętać i nie mylić bohaterów- tu na całe szczęście tego nie ma. Fajna, lekka książka. Fani sci fi z pewnością będą zadowoleni, a fani thrillerów może polubią gatunek sci fi- mi się podobała! Główny bohater był dość męczący dla mnie, jednak z czasem się rozkręcił i zmieniłam o nim zdanie.

Dziękuje @zysk_wydawnictwo za egzemplarz!

❗Ocena: 7/10

Nie spodziewałam się, że przez książkę przebrnę tak szybko. Czytało się ją lekko, gdyż styl autora był prosty. Czasami wkładał w niego nieco mglistości, jakby bujał w obłokach i wszystko pamiętał przez mgłę. Podkreśla tym samym, że świat w niej zawarty nie jest prawdziwy i równie dobrze całe jego zdarzenia mogły mu się przyśnić. W tym momencie bierzemy to za pewnik i nawet nie próbujemy domyślać się faktów, gdyż nasza wyobraźnia nie jest tak twórcza, jak jego.
Co do głównego bohatera, to siał we mnie dwojakie uczucia. W pierwszym odruchu wydawał się być zwykłym mężczyzną, który opisuje nam wszystko co robi w zwykły sposób. Następnie gdzieś w jego wspomnienia wkradała się postać syna, która chwytała mnie za serce. Od razu wzbudziła we mnie emocje, których nie mogłam opanować. To wszystko się przeplatało ze sobą. Kilka zdań potrafiło być zwykłych, jakby nie mających wpływu na żadne wydarzenia, a następnie poruszał ważne dla niego kwestie, które niesamowicie mnie ciekawiły. Zupełnie jakbym w co trzecim pączku znajdowała pieniążek, który mnie cieszył, dziwił i zachęcał, by sięgnąć po następny, bez względu ile jeszcze było treści przede mną. Dodatkowego dopieszczenia dodawał fakt, że mamy tu wątki thrillera z mocną fantastyką. Dość nietypowa mieszanka, ale w bardzo doskonałej fabule. Mamy poruszane tutaj kwestie żydowskie, które były zawarte w dość nietypowym składzie. Znajdziemy troszkę gdybania, które przeistoczyło się w historię.
Co by było gdyby państwo żydowskie nie dotknął Holocaust?
Dlaczego jest coś, co niepokoi naszego bohatera na tyle, że wciąż zawraca mu głowę?
Dlaczego od początku wspomina swojego syna?
Czemu brnie tam, gdzie niekoniecznie chce się znaleźć?
Tak wiele pytań i burzliwych odpowiedzi...
Książka jest w twardej oprawie z nieco większym druczkiem. Tekst sprawia, że uruchamia się w nas myślenie twórcze z wybieganiem w przyszłość. Historia nie do przewidzenia, która nami wstrząśnie i zbruka zmęczone nerwy. Wzrastające napięcie i tak wiele pytań, których odpowiedzi znajdziemy dopiero na samym końcu...

Muszę przyznać, że nie jestem szczególną fanką fantastyki jednak czasami lubię po nią sięgnąć. Postanowiłam dać szansę ,,Ziemi nieświętej", a to wszystko dlatego, że słyszałam wiele dobrego o jej autorze. 

Zacznijmy od tego, że Lavie Tidhar ma świetny styl pisania i przykuwa uwagę już od pierwszych stron. Do tego zyskuje w oczach czetnika dzięki wychodzeniu poza szablony i opieraniu fabuły na niekonwencjonalnych pomysłach i bujnej wyobraźni. Tak też dzieje się i tym razem. Autor stworzył mroczny thriller trzymający w niezwykłym napięciu, który przeplata się z elementami fantastyki. To jak Tidhar połączy te dwa gatunki sprawia, że książka jest nie tylko ciekawa, ale i elektryzująca. Jest niesamowita i wprawia w oszołomienie. Za sprawą książki poznajemy także kawałek historii, m.in. plany żydowskiego osadnictwa w Afryce co tylko i wyłącznie jest jej dodatkową zaletą. 

,,Ziemia nieświęta" jest jedyna w swoim rodzaju. Początkowo naturalna, jakby przedstawiana była nasza codzienność. Jednak z czasem zaczynają dziać się rzeczy niewyobrażalne i to one powodują, że czytelnikiem targa wiele emocji wprowadzając go w stan istnej nostalgii. Zdecydowanie polecam Wam sięgnąć po tę książkę. Jestem pewna, że skłoni Was ona do wielu przemyśleń i wywoła niesamowite wrażenia.