Theodorus van Gogh to młody handlarz dziełami sztuki, znany ze swojej smykałki do interesów i nieszablonowego sposobu myślenia. W dziewiętnastowiecznym Paryżu, gdzie malarstwo postrzegane jest jako domena elit, zawzięcie stara się dotrzeć ze sztuką do przeciętnego człowieka. Gdy więc do miasta przyjeżdża jego starszy brat, Vincent, Theodorus postanawia wykorzystać jego talent, aby wstrząsnąć skostniałym światkiem artystycznym. Czy razem zdołają udowodnić światu, że sztuka rodzi się z pasji, w obliczu której podziały klasowe przestają mieć znaczenie?
więcej
Informacje dodatkowe o Żegnaj, czarodzieju :
Wydawnictwo: inne
Data wydania: 2023-12-22
Kategoria: Komiksy
ISBN:
Liczba stron: 379
Kup książkę Żegnaj, czarodzieju
Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki
REKLAMA
Przeczytane:2024-05-31, Ocena: 5, Przeczytałem, Mam,
Bo życie zwykłych ludzi też jest piekne.
O Vincencie van Gogh wiedziałam tyle, że był słynnym holenderskim malarzem, jednym z najwybitniejszych postimpresjonistów. Nie obce są też mi niektóre z jego dzieł. Natomiast po książkę sięgnęłam głównie z powodu zainteresowania rysunkiem. Nie planowałam zagłębiać się w fabułę. Stało się jednak inaczej.
Theodorus van Gogh, jak się dowiadujemy, brat słynnego dziś Vincenta, wybitny paryski marszand, swoją wizją wychodzi poza paryską elitę i "zawzięcie stara się dotrzeć sztuką do przeciętnego człowieka", co nie jest na rękę słynnej Akademii.
Wraz z dziewiętnastowiecznymi postimpresjonistami, takimi jak Henri de Toulouse-Lautrec, organizuje więc "salon niezależnych". Wbrew przeciwnościom, sztuka młodych malarzy trafia do ludzi, a galerią staje się całe miasto. To jest tylko cześć historii, albowiem do Paryża przyjeżdża dopiero początkujący w świecie malarstwa, brat Theo, Vincent van Gogh.
I to ta cześć historii poruszyła mnie najbardziej. Hozumi opowiada o relacjach pomiędzy braćmi, wraca do ich dzieciństwa, opisuje zależności, jakie ich łączyły. Wchodzi głębiej w emocje i psychikę bohaterów. Przedstawia wycinek z biografii malarza. Choć jak się okazuje nie koniecznie tej prawdziwej. I tu zacząć się może cudowna dla Czytelnika przygoda ze sztuką.
Co jest prawdą, a co legendą?
Czy Theo rzeczywiście był marszandem, i jaką rolę odegrał w życiu Vincenta?
Czy van Gogh popełnił samobójstwo, czy może zginął, bo był niewygodnym świadkiem?
Jeśli chodzi o kwestię graficzną, to muszę przyznać, że niektóre postacie zapadły mi w pamięć. Były charakterystyczne; ich emocje i mimika zostały wyrażone w odpowiedni sposób. Smutek, złość, przerażenie, radość, miłość, zaskoczenie, zaduma. To wszystko wyczytałam w postaciach. Patrząc na rysunki czułam napięcie, czasem radość, czasem smutek. Chyba właśnie o to chodzi, by odczuwać, czytając.
To pierwsza tego typu książka, którą przeczytałam i muszę przyznać, że nie spodziewałam się, że tak mnie wciągnie, zachwyci, poruszy i zainspiruje. Nie pozostaje mi nic innego, jak tylko sięgnąć po biografie Vincenta van Gogha i jego brata Theodorusa, by dowiedzieć się, co z tej historii jest prawdą, a co tylko wyobraźnią autorki.
Polecam