Zamaskowana. Z pamiętnika autystki

Ocena: 4.33 (3 głosów)

„Diagnoza”, „Meltdown”, „Shutdown”, „Seks”, czy „Używki” - to tylko kilka tytułów rozdziałów komiksu „Zamaskowana. Z pamiętnika autystki” Kasi Mazur.

Na blisko 200 stronach autorka dzieli się z czytelnikami swoimi doświadczeniami osoby żyjącej się z autyzmem, ograniczeniami i trudnościami z nim związanymi. A robi to z niezwykłą lekkością i poczuciem humoru.

To pozycja nie tylko dla tych, którzy chcieliby skonfrontować swoje osobiste doświadczenia związane z autyzmem, ale chyba przede wszystkim dla osób, które nie zmagają się z nim na co dzień. „Zamaskowana” pomoże im lepiej zrozumieć osoby w spektrum.

Informacje dodatkowe o Zamaskowana. Z pamiętnika autystki:

Wydawnictwo: Kultura gniewu
Data wydania: 2024-01-20
Kategoria: Komiksy
ISBN: 9788367360616
Liczba stron: 192

więcej

Kup książkę Zamaskowana. Z pamiętnika autystki

Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki

Na naszej stronie nie ma jeszcze cytatów z tej książki.


Dodaj cytat
REKLAMA

Zobacz także

Zamaskowana. Z pamiętnika autystki - opinie o książce

Avatar użytkownika - Uleczkaa38
Uleczkaa38
Przeczytane:2024-01-28, Ocena: 6, Przeczytałam,

  Poznaj, zrozum, nie oceniaj... - to cztery proste słowa, które odnoszą się do naszego stosunku względem osób chorych, niepełnosprawnych, zmagających się z czymś, czego my sami nie doświadczyliśmy. Te same słowa odnoszą się również do znakomitego komiksu Kasi Mazur pt. „Zamaskowana. Z pamiętnika autystki”, w którym to autorka z gracją i humorem mówi nam o sobie, swoim życiu i swej przypadłości..., tak byśmy mogli ją poznać, zrozumieć, nie oceniać i..., polubić. Komiks ten ukazał się nakładem Wydawnictwa Kultura Gniewu.

 To niezwykła rozmowa Kasi z psem, którego już nie ma, ale który jest zawsze w jej sercu. Rozmowa, wspomnienia, pamiętnikarska relacja o tym, jak trudno było pogodzić się jej z utratą ukochanego psiaka, jak poznała lekarską diagnozę o autyzmie, jak wyglądało jej życie po tym, gdy na rzecz bycia komiksowym twórcą porzuciła pracę w farmacji. Tak naprawdę to jednak dopiero początek relacji o jej lepszych i gorszych chwilach życia, o trudnych rodzinnych relacjach, o próbach rozumienia i akceptowania siebie taką, jaką jest. Próbach trudnych, mniej lub bardziej udanych, potrzebnych...

 Opowieść ta stanowi sobą gorzko-słodką relację o życiu autorki, która przyjmuje postać zabawnych rysunków i równie zabawnych tekstów, za którymi kryją się jednak smutne, poruszające, nierzadko bolesne emocje. Bo z jednej strony jest to opowieść o Kasi jako artystce, żonie, córce i pacjentce, która zaskakuje swoją odwagą, intymnością i otwartością na odbiorcę..., ale z drugiej strony jest to również opowieść o samym autyzmie, nerwicy, depresji, która w prosty i jakże zwyczajny sposób mówi nam o tym, czym są te schorzenia.

 Kasia jest bohaterką tego komiksu - tyleż w dosłownym znaczeniu, gdy to właśnie ona pojawia się w każdym z kadrów i to jej losy wypełniają kolejne ze stron tej pozycji..., ale też i w znaczeniu znacznie ważniejszym, ponieważ miała ona odwagę opowiedzieć o sobie w najbardziej możliwie szczery sposób, jak tylko można to zrobić. A są to rzeczy trudne dla każdego z nas, jak chociażby poczucie bycia gorszym, czy też brak miłości ze strony rodziców, które to wybrzmiewają w tej opowieści właśnie po to, byśmy mogli zrozumieć, poznać i nie oceniać jej i jej życia. Brawo Pani Kasiu.

 Znakomitym wydaje się również to, że autorka zdecydowała się tu na konwencję komediowej relacji - czasami gorzkiej, czasami tragicznej, ale jednak komediowej. Bo nie od dziś wiemy, że o rzeczach trudnych, bolesnych i smutnych znacznie łatwiej jest mówić z dystansem i poczuciem humoru, ale też i znacznie łatwiej jest o nich słuchać. I Kasia Mazur robi to w iście znakomitym stylu, którego nie powstydziliby się najlepsi stand-uperzy w naszym kraju, nie tracąc przy tym nic z wagi omawianych tu kwestii.

 Komiks jako terapia - z pewnością tytuł ten jest elementem terapii Kasi, która mówiąc otwarcie, szczerze i bez ogródek o tym, jakim wspaniałym jest człowiekiem mimo postawionej diagnozy, czyni swoją codzienność lepszą, łatwiejszą, szczęśliwszą - taką mam przynajmniej nadzieję. Jednocześnie opowieść ta stanowi sobą coś na wzór pomocnego słowa i wsparcia dla wszystkich tych osób, które wiedzą lub jeszcze nie wiedzą o tym, z czym się zmagają na co dzień i dlaczego tak trudno być im wedle ich mniemania takimi samymi, jak inni. To płynące ze stron tego tytułu wsparcie, być może wiedza, jak i przede wszystkim poczucie, że nie są sami.

 Urocze są również ilustracje tego komiksu - proste, niezwykle klimatyczne, oparte na humorze, ale też i ukazujące wielkie emocje, rysunki. To szczypta karykatury, ciekawe kadrowanie i inne kolory dla każdego z rozdziałów, które reprezentuje sobą inne zagadnienia z życia głównej bohaterki. I myślę, że dla tej autobiograficznej historii ów minimalizm i prostota są czymś absolutnie najlepszym, co mogło ją tutaj graficznie wyrazić.

 Z ciekawością, z wielką przyjemnością i z chęcią powiedzenia Pani Kasi – „Dziękuję za to, że jesteś właśnie taką...”, upływa nam lektura tego komiksu. Bo i chyba nie o samą rozrywkę tu nawet chodzi, ale o możliwość doświadczenia jakże dziś bardzo deficytowej empatii, gdy oto choćby przez chwilę możemy poczuć i zrozumieć to, co znaczy być w spektrum autyzmu. I to jest czymś ważnym, niezwykłym, pięknym.

 Sięgnijcie po komiks Kasi Mazur pt. „Zamaskowana. Z pamiętnika autystki”, poznajcie go, zrozumcie jego wymowę i nauczcie się nie oceniać innych, bo nigdy nie wiemy, co stoi za tym, że ktoś jest po prostu innym niż my sami. Bo innym, to znaczy również wyjątkowym, wartym uwagi i wspaniałym.

Link do opinii
Avatar użytkownika - wkp
wkp
Przeczytane:2024-01-27, Ocena: 4, Przeczytałem,

KOMIKS AUTYSTYCZNY

 

W Polsce brakowało nam komiksów o autyzmie. Więc teraz mamy, taki podany z pierwszej ręki, bo z perspektywy autorki w spektrum autyzmu się mieszczącej. Nie jest to więc, jak uprzedza nas sama twórczyni, rzecz zrobiona przez psychologa czy psychiatrę, nie jest to przekrój przez różne aspekty, typy i cokolwiek w temacie przyjdzie Wam jeszcze do głowy, a po prostu zapis prywatnych doświadczeń. I całkiem niezłe to dzieło, dla zainteresowanych tematem także po prostu ważne, ale dla mnie, szczególnie od strony graficznej, nie do końca spełnione.

 

Kasia od zawsze była płaczliwa, dla wielu niedojrzała i w ogóle jakaś dziwna. Dopiero po latach - także latach terapii - okazało się, że może być w spektrum autyzmu. I wtedy wszystko się zmieniło i...

 

 

https://ksiazkarniablog.blogspot.com/2024/01/zamaskowana-z-pamietnika-autystki-kasia.html

Link do opinii
Recenzje miesiąca
Srebrny łańcuszek
Edward Łysiak ;
Srebrny łańcuszek
Katar duszy
Joanna Bartoń
Katar duszy
Dziadek
Rafał Junosza Piotrowski
 Dziadek
Klubowe dziewczyny 2
Ewa Hansen ;
Klubowe dziewczyny 2
Egzamin na ojca
Danka Braun ;
Egzamin na ojca
Cień bogów
John Gwynne
Cień bogów
Wstydu za grosz
Zuzanna Orlińska
Wstydu za grosz
Jak ograłem PRL. Na scenie
Witek Łukaszewski
Jak ograłem PRL. Na scenie
Pokaż wszystkie recenzje
Reklamy