Zagrożeniologia
David ODoherty

Może zabrzmi to zabawnie, ale po "Zagrożeniologię" sięgnęłam dla siebie, nie podopiecznych. Ot, zaintrygował mnie niezwykle humorystyczny opis i wizja zostania wykwalifikowanym zagrożeniologiem. W dzisiejszych czasach wykształcenia nigdy za wiele, prawda? Jednakże nie sądziłam, że po lekturze poradnika Doktorra Noela Strefa zacznę obawiać się żywopłotu sąsiadów oraz własnego krzesła?
Doktorr Noel Strefa niegdyś był ratownikiem na basenie. Zmienił zawód na zagrożeniologa, gdy zdał sobie sprawę, że w jego miejscu pracy czai się straszliwe niebezpieczeństwo, którym jest? woda. W związku z tym opróżnił basen i postanowił napisać książkę, w której przedstawi czytelnikowi zagrożenia dnia codziennego. "Przewidziałem wszystkie zagrożenia, więc ty już nie musisz". 
Nie trudno odgadnąć, że książka przepełniona jest humorem, miejscami bardzo absurdalnym. Książkę rozpoczyna instrukcja odnośnie bezpiecznych miejsc, w których możemy zagłębić się w lekturę "Zagrożeniologii" oraz rad odnośnie samego czytania. Następnie przechodzimy do wprowadzenia, w którym dowiadujemy się kim jest zagrożeniolog i zagrożeniologia. Krótko ujmując: zagrożeniolog to osoba, która specjalizuje się w zagrożeniologii, a zagrożenologia to nauka, w której specjalizuje się zagrożeniolog. Proste, prawda? Szczerze mówiąc, dałabym wiele, aby Doktorr Noel Strefa był moim wykładowcą... 
Książka pokazuje czytelnikowi wiele niedorzecznych tipów i ich konsekwencji. Między innymi dowiadujemy się o zagrożeniach czyhających na nas w łazience, muzycznych niebezpieczeństwach, czy też sposobie na pozbycie się natrętnej pszczoły.  Brzmi banalnie, ale wcale takie banalne nie jest. Jestem pewna, że na wiele zagrożeń (związanych choćby z powyższymi przykładami) nie wpadlibyście nawet po mocno zakrapianej imprezie. Piszę to całkowicie poważnie. 
Chociaż książka przepełniona jest bezsensownymi i chwilami nieco głupimi pomysłami, na każdej stronie śmieszy, niekiedy nawet do łez. Czytając ją w komunikacji miejskiej, nie raz złapałam się na cichym chichotaniu, przez które współpasażerowie unosili wysoko do góry brwi. Czarno-białe ilustracje, których jest w książce mnóstwo, również potrafią wywołać na twarzy czytelnika uśmiech od ucha do ucha.  "Zagrożeniologia" zwyczajnie całkowicie rozbraja. 
Dodatkowo na końcu znajduje się egzamin na zagrożeniologa z uprawnieniami oraz - jeśli dobrze czytelnik odpowiedział na pytania - dyplom potwierdzający jego kwalifikacje. Na szczęście wiernie śledziłam wykłady Doktorra Noela Strefa i owe wykształcenie udało mi się zdobyć. Nie wiem tylko, czy powinnam wpisywać je do CV. 
"Zagrożeniologia" to niezwykle humorystyczna książeczka i jak już wcześniej wspominałam - niezwykle absurdalna. Podeszłam do niej z przymrużeniem oka i mimo, że jestem osobą dorosłą, świetnie się przy niej bawiłam. Jestem pewna, że nieco starsze dzieci i nastolatkowie będą zachwyceni tą pozycją. Polecam serdecznie.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

ZAGROŻENIA CZAJĄ SIĘ WSZĘDZIE! Myślicie, że w tym momencie jesteście bezpieczni? Pewnie siedzicie wygodnie w domu, przed monitorem komputera i uważacie, że nic Wam nie zagraża. Bo co może się przydarzyć w trakcie spokojnego czytania niedługiej zresztą recenzji? A jednak! I doktorr Noel Strefa z chęcią udowodni Wam, że to prawda, że NIEBEZPIECZEŃSTWA CZAJĄ SIĘ WSZĘDZIE. Wystarczy tylko... No właściwie wystarczy tylko byście robili cokolwiek! Kim jest ów wspominany powyżej doktorr (nie, nie jest to tytuł napisany z błędem)? To człowiek na wskroś ostrożny. Specjalista w wymyślonej przez siebie dziedzinie nazwanej mianem Zagrożeniologii. Były ratownik na basenie, który stracił pracę po tym, jak usunął największe zagrożenie z tego miejsca - czyli wodę. Posiadacz pięknej sąsiadki Grety i dwóch dziwnych sąsiadów, Davida O'Doherty'ego i Chrisa Judge'a. Obecnie specjalista w przestrzeganiu przed zagrożeniami, niniejszą książką stara się przybliżyć najważniejsze zagrożenia, jakie mogą spotkać czytelników (tak, tak, jego książka też może stanowić jedno z nich, w końcu posiada ostre krawędzie, a i zaczytanie się w trakcie innych czynności grozić może tragedią), a zarazem wyszkolić wszystkich odbiorców na zagrożeniologów pierwszego stopnia. Pytanie czy obcowanie z nim samym może być w ogóle bezpieczne? Jeśli jeszcze czytacie te słowa, to znaczy, że wbrew ostrzeżeniu na początku postanowiliście zaryzykować i jeszcze nic się Wam nie stało. Całe szczęście, bo przecież mógł Was porazić prąd z komputera, kurz spomiędzy klawiszy doprowadzić do silnej reakcji alergicznej albo samo czytanie wywołać łzawienie spowodowane pieczeniem przemęczonych oczu, a w efekcie ograniczoną widoczność i... Właśnie, wszystko co tragiczne przychodzi Wam do głowy mogło się zdarzyć! Myślicie, że przesadzam? A więc przeczytajcie ,,Zagrożenilogię". Przekonacie się, że lepiej nie otwierać niektórych książek na stronie 9, że najbardziej niebezpiecznym środkiem transportu jest rower, a czasem chomik może okazać się hipopotamem. I co wtedy? Nie każdy jest tak rozważny, jak doktorr Strefa, nie każdy zamiast domowego zwierzęcia posiada główkę kapusty albo (jeszcze lepiej, mniej wymagająco i bezpieczniej) kamień z domalowanymi oczętami. Dlatego nasz zagrożeniolog przybywa z odsieczą. A właściwie z poradnikiem, bo odsiecz mogłaby stwarzać za duże zagrożenie. Zresztą poradnik także... A na poważnie już, książka duetu O'Doherty/Judge to całkiem przyjemna, zabawna i szalona propozycja dla dzieci i młodzieży lubiących humorystyczne quasi poradniki. Dzieje się tu dużo i absurdalnie. Prosty styl, proste słownictwo, dużo prostych ilustracji i dużo humoru. A przy okazji przestroga przed niebezpieczeństwem. Bo choć czytelnik śmieje się ze skrajnej przesady doktorra, to jednak coś z lektury w nim zostaje. ZAGROŻENIA CZAJĄ SIĘ WSZĘDZIE. Szczególnie w dzisiejszym świecie. Warto mieć to na uwadze i warto o tym pamiętać. Recenzja opublikowana na moim blogu http://ksiazkarnia.blog.pl/2016/06/20/zagrozeniologia-david-odoherty-i-chris-judge/

(Kliknij aby rozwinąć opinię)