Zabytkowe budowle drewniane i stolarka architektoniczna wobec współczesnych zagrożeń
Okoń Emanuel (red.)

Ocena: 0 (0 głosów)

Drewno, jeden z najstarszych używanych przez człowieka materiałów budowlanych, szczególnie w ostatnich latach bywa gwałtownie wypierane przez materiały nowoczesne, będące rezultatem dynamicznie rozwijających się nowych technologii. Jednak drewniane budowle nadal stanowią niesłychanie istotny element krajobrazu kulturowego nie tylko na terenie Polski, ale i całego świata. Czyż można sobie bowiem wyobrazić panoramę naszego kraju bez wspaniałych drewnianych kościołów na Podhalu czy domów z wystawkami na Żuławach. Zwłaszcza w okresie poszukiwania przez wielu tożsamości miejsca, nawiązanie do architektury określanej często mianem ?rodzimej" czy ?swojskiej" każe zwrócić baczną uwagę na drewniane dziedzictwo kulturowe. Jego wagę podkreśla realizowany pod egidą Rady Europy program - ?Kultura drewna" (Wooden Culture). Niestety, zasoby drewnianego dziedzictwa, z każdym rokiem ulegają degradacji i uszczupleniu. Przyczyny tego procesu tkwią nie tylko w ograniczonej trwałości tego budulca, w jego podatności na niszczące działanie czynników biologicznych, lecz wynikają zazwyczaj z działalności człowieka. Ostatnia dekada przyniosła w tym względzie nowe zagrożenia, a te z kolei rodzą nowe wyzwania. Nie tylko przed służbami konserwatorskimi, ale i przed władzami samorządowymi, społecznościami lokalnymi i indywidualnymi użytkownikami budowli zabytkowych. Od tego, czy będziemy umieli tym wyzwaniom sprostać, zależy to, co przekażemy następnym pokoleniom, a przede wszystkim przyszłość naszego drewnianego dziedzictwa.