Zabić ból. Imperium oszustwa i kulisy epidemii opiatowej w USA
Meier Barry

„Ból, jedna z najczęściej zgłaszanych dolegliwości, jest również odczuciem najbardziej subiektywnym, ponieważ lekarze muszą polegać na tym, co opisują pacjenci. I tak może być on ostry albo ćmiący, tępy albo przeszywający, palący albo przejmujący. [...] Każda osoba ma indywidualny próg bólu – punkt, w którym go doświadcza”.

Kto z nas choć raz w swoim życiu nie musiał skorzystać z dobrodziejstw medycyny i nie ratować się farmakologicznie lekami wypisywanymi z zalecenia lekarza? Migrenowe bóle głowy, bóle kręgosłupa, pooperacyjne, po złamaniach, urazach, zabiegach i innych, od których człowiek chce się jak najszybciej i jak najskuteczniej uwolnić. Niestety, to co na jedno pomaga, na inne szkodzi albo wręcz ma takie ukryte negatywne działanie, że poprzednie stany bólowe okazują się bułką z masłem...

Barry Meier jest pisarzem i byłym dziennikarzem New York Timesa. Jego skrupulatne, niezwykle drobiazgowe śledztwo doprowadziło do nagłośnienia wielkiej fali śmiertelnego przedawkowania narkotyków w Stanach Zjednoczonych. Według statystyk w 2016 roku każdego dnia z tego powodu traciło życie 175 osób! Dane były przerażające, a to był dopiero wierzchołek góry.

Reportaż czytało się z zapartym tchem niczym pełnokrwisty thriller. Treść wywoływała zgrozę nie gorszą niż opisy kaźni. Ilość osób, które utraciły życie, zażywając legalne narkotyki o silnych właściwościach przeciwbólowych, wypisywane na receptę stawiała włosy na karku. W tym reportażu ofiarą jest każdy, kto potrzebował silnego leku przeciwbólowego i jego bliscy, a katem agresywny koncern farmaceutyczny i zwykła chęć ogromnych zysków liczonych w milionach.

Barry Meier rozłożył na czynniki pierwsze cały proces marketingowy napędzający nachalną reklamę produktu, który zamiast wejść w powszechne użycie powinien być przynajmniej częściowo wycofany z obrotu. Ukazał liczne i głębokie powiązania finansowe między ruchem na rzecz zwalczania bólu, agencjami rządowymi, lekarzami a przemysłem farmaceutycznym. Niektórzy działali w dobrej wierze, no ale wiadomo, czym jest piekło wybrukowane. Wszyscy ci ludzie dali przykład wykorzystywania nauki do niewłaściwych celów: nieprawdziwe publikacje, niesprawdzone dane, nadinterpretacja statystyk czy powoływanie się na badania, które nie zostały nawet ukończone.

Czas pokazał, że przeniesienie stosowania opioidów o przedłużonym uwalnianiu z oddziałów onkologicznych do masowego leczenia nie było zbyt dobrym pomysłem. A przez fakt, że rzesze osób odpowiedzialnych za zdrowie publiczne przymykało na wszystko oko, doprowadziło do fali uzależnień ludzi w różnym przedziale wiekowym na ogromną skalę. Leki zaczęły zdobywać również osoby niewalczące z przewlekłym bólem. Uzależnili się oni tak samo, jak od heroiny i innych narkotyków.  

Podsumowując Zabić ból to szczegółowy i przerażający raport o epidemii opiatowej w Stanach Zjednoczonych, której skutki można obserwować do dziś. Można się z niego dowiedzieć, jak to się stało, że OxyContin „cudowny lek” stał się szkodliwym narkotykiem i jak bardzo żądza pieniądza potrafi przysłonić wszystko – nawet ludzkie życie i zdrowie.

Za możliwość zapoznania się z treścią książki dziękuję PORADNI K.

Firmy farmaceutyczne. Jakie jest ich prawdziwe oblicze? Z czym wam kojarzą się ich działania? Czy mają na celu pomoc chorującym czy widzą tylko i wyłącznie korzyści dla siebie? Na pewno nie można w jednym szeregu ustawić wszystkich koncernów farmaceutycznych. Wiele zależy od osób zarządzających firmą i priorytetów, które są dla nich najważniejsze. Ta lektura pozwoli po części odpowiedzieć na postawione wyżej pytania.

Amerykański koncern farmaceutyczny, Purdue Pharma, produkował i nachalnie promował lek OxyContin. Był to lek o przeciwbólowym działaniu, który rzekomo nie miał działania uzależniającego. Rzeczywistość została zakłamana. I była diametralnie inna. Bracia Sackler, zarządzający tą firmą to jedni z najbogatszych ludzi w Stanach Zjednoczonych. Dorobili się majątku na produkcji leków, zwłaszcza wspomnianego wyżej OxyContinu. Jak się okazało, w latach 1995/1996 drastycznie wzrosła liczba przepisanych recept na ten lek. Skorumpowani i zniewoleni przez marketingowców farmaceutycznych lekarze uznawali lek jako złoty środek prawie na wszystko. Oczywiście, mieli za to określone profity. I to było dla nich najważniejsze. Pacjent był gdzieś w głębi, służył jako środek do bogacenia się. Obraz przerażający, ale wielce prawdziwy. Rzeczywistość lat 90-tych ubiegłego stulecia. Czasy nie tak nam odległe. Natychmiast pojawiła się u mnie refleksja, nie liczy się chory, najważniejsze są pieniądze i władza. Nawet metody do ich dojścia nie są dla nikogo niewłaściwe. Brutalna walka o prym na rynku leków opiatowych zawładnęła tą amerykańska firmą, można śmiało rzec, że ich zniewoliła, zamroczyła i sprawiła, że ludzie nią kierujący stracili poczucie człowieczeństwa.

Jak się okazało po latach, koncern Purdue Pharma był świadomy, że jego czołowy lek owszem uśmierzał ból, ale na krótko. I uzależniał, sprawiał, że pacjent musiał wziąć kolejną dawkę, aby móc w miarę normalnie funkcjonować. Te istotne dane zostały zatajone przed opinią publiczną, firma podawała do publicznej wiadomości nieprawdziwe, celowo zmanipulowane i korzystne dla siebie informacje.

Barry Meier przeprowadził skrupulatne śledztwo i ujawnił brutalną prawdę o działaniach firmy i produkowanych przez nią lekach. Wykazał, jakim oszustwem było jej działanie, i jaki miało efekt końcowy. Swoim długoletnim dochodzeniem ukazał nam prawdziwe oblicze tej zacnej i majętnej firmy. Pokazał, jak jej właściciele hojnie sponsorowali świat sztuki i kultury, ale za pieniądze pochodzące od skrzywdzonych i oszukanych pacjentów.

Sięgając po tę lekturę przekonacie się, czy firma Purdue Pharma została ukarana za swoje działania czy też wszystko zostało zatuszowane i rozmyło się w powietrzu. Czy ręka sprawiedliwości do nich sięgnęła? A może była za krótka?

Znakomity, prawdziwy reportaż o epidemii opiatowej. O złotym leku działającym mocniej niż nie jeden narkotyk. O kulisach walki o prym na rynku farmaceutyków uśmierzających ból. O kłamstwie i obłudzie o szerokim zasięgu rażenia. I o nierównej walce, pacjenta szukającego ratunku i kolosa farmaceutycznego próbującego mu pomóc. I o różnych motywacjach, jakimi kierowały się te dwie strony.

Mnie ta opowieść przeraziła, ale też utwierdziła w przekonaniu, że nie liczy się drugi człowiek, jego potrzeby i oczekiwania. Celem jest zysk, władza i panowanie nad światem. Uzależnienie do sienie drugiego człowieka, aby żył w przekonaniu, że sam nie jest w stanie sobie poradzić. Inni są mu niezbędni do przeżycia. Jak wspomniany wyżej koncern farmaceutyczny.

Znakomita i skłaniająca do refleksji. Zanim sięgniesz po kolejny cudowny lek, sięgnij po nią. Na pewno nic nie stracisz, a zyskać możesz tak wiele ...