Wybrańcy
Kristin Cashore

Obdarzona nadzwyczajnym talentem do zabijania zmuszona jest pracować dla króla, jako egzekutorka. W pewnym momencie cierpliwość Katsy dobiega końca i postanawia uniezależnić się od władcy. W międzyczasie poznaje charyzmatycznego księcia Po, który szybko zaczyna zajmować ważne miejsce w sercu dziewczyny. Jak potoczą się losy dwóch Obdarzeńców i jak długą drogę przejdą, by w pełni się poznać?

Wciąż do tak zwanego romantazy podchodzę dość sceptycznie. Wynika to z tego, że autorzy przeważnie skupiają się głównie na wątku romantycznym, niemal całkiem porzucając element fantastyczny. Na szczęście po raz kolejny mile się zaskoczyłam. Na kreację świata Cashore poświęciła nie mniej energii od tworzenia relacji. Uniwersum opisane jest dość graficznie. Można więc łatwo zwizualizować sobie miejsce akcji i uczestniczyć w niej niczym widzowie w kinie. Wpleciony motyw wędrówki dodatkowo pozwala nam choćby w minimalnym stopniu poznać nie tylko granice kraju Katsy, a także inne królestwa.

Motyw Obdarzeńców jest sporym atutem. Mogłoby się wydawać, iż to kolejny do bólu powielany schemat i do pewnego stopnia tak jest, jednakże tutaj zamiast wychwalać takie osoby, cenić czy chociaż wywoływać w społeczeństwie zazdrość, ci wyjątkowi ludzie uchodzą za niebezpieczne Dziwadła, których najlepiej omijać z daleka albo wykorzystać do swoich celów. Poprzez ukazanie ich sytuacji autorka porusza temat nierówności, wykluczenia, traktowania ludzi, jak narzędzia i wiele więcej.

Katsę wykreowano na silną, pewną siebie dziewczynę, która wykracza poza ustalone w kraju normy. Da się ją lubić, a jej wartości są zapewne podobne do wielu z naszych. Muszę jednak zaznaczyć, że jednocześnie ma sporo cech tożsamych z Mary Sue, co kompletnie mi nie przeszkadzało, ale innym może. Jeśli chodzi o księcia, to on najmocniej zawładnął moim sercem. Tak sympatycznej, zabawnej i błyskotliwej postaci nie spotkałam dawno. Z wielką ciekawością poznawałam jego przeszłość i obserwowałam obecne poczynania, żeby finalnie pękło mi serce. Cóż mogę powiedzieć? Jeśli szukacie bohatera, do którego z łatwością się przywiążecie, zwróćcie uwagę na Po. 

Wracając jeszcze do samej relacji, została ona przedstawiona dosyć naturalnie. Bardzo szybko znajdują wspólny język, co w tym samym tempie prowadzi do przyjaźni i dalej, aczkolwiek wciąż wszystko rozwija się na tyle wiarygodnie, że czytelnik jest w stanie w to uwierzyć, a nawet poczuć targające Katsą i Po emocje.

Choć początkowo trudno było mi się wciągnąć w całą akcję, im dalej w las, tym prędzej przewracałam strony, by poznać dalsze losy bohaterów. Pióro autorki jest lekkie, a przy tym nadaje historii wyjątkowego klimatu.