Wszystkie białe damy
Piotr Borowiec

Zachęcony świetnym opowiadaniem w zbiorze "Krew zapomnianych bogów", sięgnąłem po tom ghost stories Piotra Borowca. Wciągające, dające do myślenia, straszne. Autor świetnie obeznany w klasycznej literaturze grozy serwuje zbiór opowieści operujących znanymi niekiedy motywami, ale w odmienionej oprawie. Tytułowe białe damy, cyrograf, zemsta, anielska ingerencja, miejskie legendy... Jest coś, co sprawia, że proza Borowca przykuwa uwagę. Najprostszym skojarzeniem była opisowe określenie Begbie'go w Trainspotting: "Begbie didn't do drugs either. He just did people" To właśnie robi autor, bierze na warsztat, a wręcz na kowadło ludzkie emocje, przeżycia, wahania i bezlitośnie zderza je z Niewiadomym, Obcym, Niewyobrażalnym - rozbijając w proch nasze wyobrażenie o cywilizowanym człowieku. Horror nie zawsze straszy, ale zawsze jest w nim element spoza naszej rzeczywistości. To w starciu z nim, w reakcji na jego pojawienie się widzimy miarę człowieczeństwa. W tym zbiorze ludzie stają twarzą w twarz z najbardziej ekstremalnymi dramatami, które potencjalnie mogłyby sprowadzić człowieka - zwierzę do walki o przetrwanie, dodatkowo mieszcząc w sobie czynnik, który trudno objąć wyćwiczonym w racjonalizmie rozumem. Groza tej krótkiej formy nie tkwi właściwie w nieznanym, a w ludzkich wyborach i postawach, w tym, jak przekraczamy normy, etykę, moralność, albo też - nie mogąc przezwyciężyć kosmicznej przeszkody przeżywamy horror pod sklepieniem czaszki. Świetnie napisane, intensywne w odbiorze opowiadania sprawiają, że z pewnością będę czekał na kolejne odsłony twórczości Autora.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

 

 

Tytuł: Wszystkie białe damy

Autor: Piotr Borowiec

 

Wydawnictwo: Gmork

 

Data wydania: 14 stycznia 2015

Liczba stron: 256

 

Piotr Borowiec – studiował prawo na Uniwersytecie Rzeszowskim. Fan klasycznej literatury grozy i muzyki rockowej. Jest stałym współpracownikiem bloga Okiem na Horror. Swoje teksty publikował w magazynach Krypta, Histeria, Grabarz Polski oraz Szortalu.

 

Śmierć nie jest taka niekonsekwentna dla tego, który umiera, nie wymaga tyle uporu ze strony tego, który zabija.

 

Autor umiejętnie włada językiem powodując, iż czytelnik z minuty na minutę ma więcej stron w swojej lewej ręce oraz z większą zaciętością wypełnia chwile bardzo ciekawymi opowiadaniami z pogranicza grozy i urban legend utrzymanych w nastroju ghost story. Bardzo spodobały mi się opisy, dzięki których dokładności z łatwością przenosiłem się w dane miejsce oraz patrzyłem na bohaterów, jakby stali przede mną.

 

Martwy, a to, co martwe, nie może odpowiadać.

 

Okładka jest bardzo ciekawa. Dominują na niej barwy, które oddają klimat tych trzynastu opowiadań: przygnębiające, powodujące, że pójście do łazienki w nocy jest niczym przemierzanie pustego cmentarza owianego mgłą. W tym samym klimacie są rysunki wewnątrz utworu, oddające emocje poszczególnych dzieł. Mistrzostwo.

 

Ból rodzi ból, który rodzi ból.

 

Książka rozpoczyna się wspaniałym opowiadaniem pt. "Czwarte użycie noża". Porusza ono bardzo ciekawe, a zarazem kontrowersyjne tematy, o których – niestety – często się milczy, puszczając je w niepamięć. Rozpoczynając je czytać, nie spodziewałem się zakończenia, które powoduje pewien niedosyt. Jedyne co jest dla mnie minusem to to, że ciągle poznawaliśmy nowych bohaterów, co powodowało mętlik.

 

Przecież cierpienie rodzi cierpliwość.

 

Pomimo tego, że autor napisał wszystkie utwory to każdą cechuje oryginalność oraz niepowtarzalność wątków. Całość owiana jest tajemnicą, która wywołuje niedosyt informacji oraz momentów zapierających dech w piersiach. Duchy, dusze i strzygi to tylko przedsmak tego, co zobaczycie w tej powieści. Będzie was dręczyło pytanie: Co dalej? Na które odpowiedź zna tylko i wyłącznie autor.

 

Pamięć to coś uniwersalnego, czego nie można cenzurować.

 

Podsumowując powyższe słowa: polski utwór godny polecenia i warty przeczytania przez wszystkich. Książka, która powinna stać się bestsellerem.

 

 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)