Adam Wajrak, ulubiony dziennikarz przyrodnik Polaków, mieszkaniec Puszczy Białowieskiej, w swojej najnowszej książce opowiada o latach tropienia wilków i przyjaźni z tymi najbardziej fascynującymi drapieżnikami Europy.
To była największa przygoda mojego życia! Chciałbym, żeby się powtórzyła.
Nagle coś wielkiego i szarego wystrzeliło, zawróciło, rozpędziło się i ani się obejrzałem, jak wilczysko skoczyło i ogromnymi łapami trzepnęło mnie w klatkę piersiową. Cios był potężny. Zachwiałem się na nogach i tylko cudem nie runąłem na ziemię. Nie był to koniec wystawiania mnie na próbę. Nie zdążyłem jeszcze wyjść z szoku po uderzeniu, gdy wilk stanął przy moim boku i poczułem na dłoni jego wielkie ostre zębiska. Trzymał ją spokojnie, ale bardzo stanowczo. Trzymał i patrzył mi w oczy swoimi brązowymi ślepiami, jakby chciał zapytać: ,,I co teraz, koleżko?".
Fragment książki
Wiem, że wśród moich czytelników jest wielu ludzi młodych, przez co niezwykle wrażliwych. Muszę was ostrzec. Gdyby ta książka była tylko o wilkach, nie zawracałbym wam głowy, bo przecież wiecie, że przyroda potrafi być brutalna. Ta książka jest jednak również o tym, jak okropne rzeczy ludzie robili i robią wilkom, jednym z najbardziej prześladowanych dużych ssaków. Dlatego poproście rodziców, żeby tę książkę przejrzeli, zanim weźmiecie ją do ręki, albo przeczytali ją razem z wami.
Wydawnictwo: Agora
Data wydania: 2015-10-22
Kategoria: Literatura piękna
ISBN:
Liczba stron: 272
"Wilk jest więc w naszej kulturze demonem, symbolem dzikości, nienasycenia, ciemności, krwiożerczości. Nawet, jak się nad tym nie zastanawiamy, ten przekaz powoli do nas trafia..." Czytając tę opowieść o wilkach zmienicie swój pogląd dotyczący tych zwierząt. Jednak nie jest to łatwa i przyjemna lektura. Przedstawia nie tylko naturalną "brutalność" przyrody, ale również okropieństwa, jakich od wieków ludzie dopuszczają się w stosunku do wilków i innych zwierząt 🐺.
Książka - reportaż. Piękne zdjęcia i ciekawa opowieść, która przybliża nam świat niezwykłych ssaków, jakimi są wilki. Gratka dla miłośników przyrody.
Las, wilki i wystarczy. Ale musi być człowiek który to opisze , tym którzy mieszkają w mieście. Warto przeczytać. Jest to inny świat, ale pod ogromną presją człowieka.
Dzięki tej książce już nigdy nie pomylicie gawrona z wroną, przestaniecie też bać się nietoperzy, które rzekomo wplątują się we włosy (tak, tak, to bujdy...
Adam Wajrak na tropie tajemnic zwierząt dużych, małych i najmniejszych. - Po co ślimak pokazuje rogi? - Po co dzięciołkom tylu mężów? - Dlaczego dzierzba...
Przeczytane:2023-09-01, Ocena: 6, Przeczytałam, 52 książki 2023, 26 książek 2023, 12 książek 2023, Wyzwanie - wybrana przez siebie liczba książek w 2023 roku,
Czy nasz strach przed wilkami jest uzasadniony? Kto się boi bardziej - człowiek czy wilk? Co sprawia, że te zwierzęta wywołują w nas bardzo silne emocje? Dlaczego ludzie, którzy często spotykają wilki nie boją się ich, a pozostali mają ogromne obawy przed spotkaniem tych ssaków? Kiedy i kogo wilki mogą zaatakować? Dlaczego ludzie polują na wilki (i to pomimo zakazów!)?
To tylko nieliczne z pytań, na które Adam Wajrak odpowiada na kartach książki "Wilki". Przedstawia swój punkt widzenia jako przyrodnika, ale też wrażliwego na krzywdę zwierząt człowieka. Stara się nie oceniać ludzi przysparzających cierpień tym zdawałoby się tajemniczym istotom, a przy okazji tłumaczy zależności, jakie występują w przyrodzie oraz jak nasza ingerencja w liczebność populacji może wpłynąć na ekosystemy.
Książka jest reportażem, ale takim, w którym znajdziemy oprócz faktów, obserwacji czy wyników badań także porcję osobistego życia autora i bliskich mu istot. Dzieli się z nami radościami i smutkami, wdzięcznością i rozczarowaniami. Czasem okazuje bezradność, a innym razem wytyka absurdy polskiego prawa. Jeśli ktoś poszukuje obszernych, szczegółowych i bardzo konkretnych informacji na temat wilków może poczuć pewien niedosyt.
Jeśli chodzi o moje wrażenia, to nie zawiodłam się na tej książce. Tym, co zwróciło szczególnie moją uwagę jest lekkość w dzieleniu się różnymi faktami dotyczącymi życia zwierząt (i to nie tylko wilków, ponieważ sporo można się dowiedzieć np. o jeleniach). Warto dokładnie wczytać się w to, co autor ma do przekazania, m.in. dlaczego do lasu wolno brać psy, ale koniecznie na smyczy, dlaczego mitem jest twierdzenie, że zimą wilki chodzą głodne czy też, kiedy i dlaczego wilki decydują się polować na zwierzęta gospodarskie.
Dość szokującą ciekawostką może być to, że są tacy, których cieszy, a nawet wzbudza w nich zachwyt... zapach padliny. Jak to możliwe? Przekonajcie się sami. Dodam, że mnie jakoś szczególnie to nie zdziwiło, ponieważ mam za sobą lekturę niejednej książki napisanej przez tego autora, choć z tego, co kojarzę, to akurat wszystkie były chyba skierowane typowo do dzieci ;)