Ważne są tylko chwile

Ocena: 3.5 (2 głosów)
„Ważne są tylko chwile” to powieść, w której poznasz kobietę, z pozoru zwyczajną i niewyróżniającą się z tłumu. Kobietę, która jednak jest na tyle silna, by przeciwstawić się przeciwnościom losu i wziąć życie w swoje ręce. Kobietę, która szuka życiowego celu, a kiedy już wie, czym on jest, niestrudzenie dąży do jego osiągnięcia. Anastazja – główna bohaterka powieści „Ważne są tylko chwile”, to młoda kobieta, którą rozczarowuje życie, małżeństwo, dążenie materialnego przepychu. Choć sama osiągnęła wiele, nie zapomina o drugim człowieku. Często potrafi się tak dla niego poświęcić, że zapomina o sobie. Kiedy jednak uświadamia sobie, czego pragnie od życia, stara się to osiągnąć z całych sił. Nie poddaje się, a kiedy nie znajduje, szuka dalej. Dąży do osiągnięcia pełnego szczęścia, nawet wbrew społecznie poprawnym zasadom. Czasem można pomyśleć, że jest zbyt zasadnicza w swym postępowaniu, ale nie potrafi okłamywać siebie i innych i żyć czymś, co tylko byłoby namiastką szczęścia. Czy Anastazja dokona właściwych wyborów? Jak potoczą się jej losy? Odpowiedzi szukaj w książce!

Informacje dodatkowe o Ważne są tylko chwile:

Wydawnictwo: Wydawnictwo Psychoskok
Data wydania: 2015-03-10
Kategoria: Literatura piękna
ISBN: 978-83-7900-324-2
Liczba stron: 147

więcej

Kup książkę Ważne są tylko chwile

Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki

Na naszej stronie nie ma jeszcze cytatów z tej książki.


Dodaj cytat
REKLAMA

Zobacz także

Ważne są tylko chwile - opinie o książce

Avatar użytkownika - monweg
monweg
Przeczytane:2015-04-09, Ocena: 1, Przeczytałam, Mam,
Ważne są tylko chwile to książka, którą otrzymałam od Wydawnictwa Psychoskok i po raz kolejny mam niemały problem. Po odłożeniu czytnika długo zastanawiałam się, po jakie licho w ogóle ją czytałam. Dla mnie książka okazała się całkowicie niestrawna. Trzydzieści osiem lat temu Jerzy Stuhr wykonywał utwór Śpiewać każdy może. Dzisiaj można lekko zmodyfikować ten tytuł - pisać każdy może? Ale czy na pewno? Autor powinien posiadać chociaż zaczątki warsztatu, znać podstawy pisowni i nie robić błędów. Bohaterką tej opowieści jest trzydziestotrzyletnia warszawianka, Anastazja. Kobieta jest samotna z wyboru. Po wielu mniej lub bardziej udanych związkach, w tym jednym małżeństwie, postanawia więcej się nie angażować. Zamiast tego rzuca się w wir pracy. Kobieta z pozoru zwyczajna, jak milion innych. Z pozoru szczęśliwa i radosna, w głębi duszy tęskniąca za czymś, czego sama nie potrafiła nazwać. Choć miała wszystko, ciągle poszukiwała. A chce znaleźć miłość swojego życia, mężczyznę jej zdaniem idealnego. Ten wyjątkowy ktoś ma stanowić dla niej oparcie; ma żyć chwilą - tak jak ona i nie próbować jej na siłę zmieniać. Mimo związku, kobieta chce być wolna jak ptak. Nie polubiłam Anastazji i nie chciałabym mieć takiej osoby w kręgu swoich znajomych. Przyznam, że nie rozumiem takich ludzi, którzy mają niemal wszystko, a gnają gdzieś na zatracenie. Przykro mi to pisać, ale nie mam pojęcia, po co powstała ta książka i co autorka chciała osiągnąć. Według mnie jest to opowieść o niczym. W dodatku roi się od błędów. Zastanawiam się gdzie są korektorzy. Czy mają wolne? A może za mało im płacą i dlatego nie przykładają się do pracy. Słabiutka, bardzo słabiutka książka. Dziwią mnie, co prawda, nieliczne, ale jednak, bardzo dobre oceny tego ,,dzieła". Czy naprawdę tak niewiele potrzeba żeby zadowolić czytelnika? Jedyną zaletą, jaką zauważyłam, jest jej niewielka objętość (147 stron), a co za tym idzie jej ,,zgłębienie" nie zajmuje dużo czasu. Jeśli ktoś ma na tę książkę ochotę, to cóż, nie zamierzam nikomu tego bronić, ale nie polecam.
Link do opinii
Avatar użytkownika - agnieszka3201
agnieszka3201
Przeczytane:2015-02-05, Ocena: 6, Przeczytałam, Mam,
To książka opowiadająca o historii kobiety, pozornie niczym nie wyróżniającej się z tłumu. Każdy z nas może odnaleźć w niej siebie. Codzienne rozterki głównej bohaterki, jej głęboko doświadczane emocje - chwile smutku, przeplatane chwilami radości, przedstawiają jej drogę do szczęścia, do którego tak bardzo w życiu dąży. Na przekór zasadom społecznym, wybiera między tym, co społecznie poprawne, a tym, co ją przeraża. Do czego mogły doprowadzić ją jej życiowe wybory? Czy zrobiła wszystko, co mogła, aby osiągnąć swój cel? - sprawdź sam Drogi Czytelniku.
Link do opinii
Recenzje miesiąca
Srebrny łańcuszek
Edward Łysiak ;
Srebrny łańcuszek
Katar duszy
Joanna Bartoń
Katar duszy
Dziadek
Rafał Junosza Piotrowski
 Dziadek
Klubowe dziewczyny 2
Ewa Hansen ;
Klubowe dziewczyny 2
Egzamin na ojca
Danka Braun ;
Egzamin na ojca
Cień bogów
John Gwynne
Cień bogów
Wstydu za grosz
Zuzanna Orlińska
Wstydu za grosz
Jak ograłem PRL. Na scenie
Witek Łukaszewski
Jak ograłem PRL. Na scenie
Pokaż wszystkie recenzje
Reklamy