Wariatka
Agnieszka Chrzan

Ania jest tegoroczną maturzystką, stara się do niej jak najlepiej przygotować, co nie jest dziwne, ponieważ jest jedną z najambitniejszych uczennic w szkole. Niestety dziewczyna musi też stawić czoła osobistym problemom, głównym z nich jest brak obecności ojca w jej życiu.
Pewnego dnia bohaterka poznaje tajemniczego Wilhelma, a wraz z rozwojem znajomości, zmienia się jej życie. Coraz bliższa znajomość z mężczyzną, zdają się przypominać baśniową historię, przynosi całkiem inne zakończenie, niż wszyscy mogliby się spodziewać...

Sięgając po tę książkę kierowałam się przede wszystkim tajemniczym opisem, bardzo byłam ciekawa Wilhelma, kim się okaże i jak potoczą się dalsze losy bohaterki... Zanim jednak do niego przejdę, to omówię trochę, niezwykle irytującą, dla mnie, relację Anny z jej ojczymem. Nie lubili się, nie potrafili nawet zjeść posiłku bez kłótni... Krzyczeli na siebie wzajemnie, a matka bohaterki mówiła tylko "uspokójcie się."... Ależ to sztuczne :D

Wspomniałam wyżej już o zakończeniu, które rzeczywiście bardzo mnie zaskoczyło. Była to fajna rekompensata bardzo nudnego początku książki, przez który trudno było mi przebrnąć.
Powieść jest krótka, w zasadzie czyta się ją szybko - pomijając ten nieszczęsny początek.
Książka ma na celu pokazanie, jak czują się dzieci po rozwodzie swoich rodziców. 

Podsumowując, "Wariatka" to całkiem przyjemna książka, po którą w zasadzie warto sięgnąć, bo nie jest długa i z pewnością nie poświęcimy na nią zbyt wiele czasu. Duży plus dla zakończenia, które zaskakuje, ale duży minus dla irytującej bohaterki :D
http://pospolitaola.blogspot.com/2018/05/recenzja-ksiazki-wariatka-agnieszki.html

Czasami coś nam się nie udaje pomimo naszej idealności, braku jakiejkolwiek niedoskonałości. Czytając opis, a także recenzje ,,Wariatki" zauważyłam, że Agnieszka Chrzan opisała podobną sytuację w swojej książce, to mnie przyciągnęło wraz z charyzmatyczną okładką.

Agnieszka Chrzan jest absolwentką Politechniki Warszawskiej, lecz przede wszystkim osobą zafascynowaną światem i zwiedzaniem go, odwiedziła już piętnaście krajów, swoją debiutancką powieść ,,Wariatka" pisała wieczorami na Long Island w USA. Przez kilkanaście lat uczęszczała na zajęcia z rysunku i malarstwa. To właśnie jej ilustracje możemy zobaczyć w powieści. 

Agnieszka Chrzan opowiada o Ani, dziewczynie sukcesu, planów i marzeń. Nie możemy o niej powiedzieć, że ma wszystko, gdyż nie ma ojca, lecz bardzo wiele osiągnęła zarówno w nauce, jak i w swoich prywatnych sprawach, świetnie maluje, bierze udział w zawodach sportowych . Dziewczyna sukcesu.

Jednak jej życie nie jest idealne, przygotowuje się do matury, musi borykać się z nieobecnością ojca, który zostawił ją i jej matkę, nie układa jej się z chłopakiem. Lecz, może nie wszystko stracone. Może karty miłości się odwrócą? 

Agnieszka Chrzan w ,,Wariatce" porusza wiele tematów. Jednym z nich jest wychowywanie się bez rodzica co jest ciężkie, mimo iż główna bohaterka ma ojczyma, jednak ich kontakt nie układa się pomyślnie. Poprzez kreację postaci Ani, dziewczyny którą ojciec porzucił, autorka opowiada o tym z czym muszą borykać się dzieci rozwodników. 
 
,,- Chciałabym móc sobie wyobrażać, że jesteś wspaniałym ojcem - wyszeptała. - Jednak wiem, że jestem dla ciebie niczym. Nawet zwierzęta dbają o swoje potomstwo."

 
Z perspektywy zwykłego odbiorcy jest to niewyobrażalne, ciężko nam powiedzieć jakby wyglądał nasz świat bez dwójki rodziców.
Kolejnym bardzo ważnym tematem są choroby psychiczne, na które czasem nawet nie wiemy, że chorujemy; osoby chore, ich bliscy często nie są sobie w stanie poradzić. Należy im okazać bezgraniczną pomoc i wsparcie. Trudne jest to także dla bohaterów książki, którzy nie do końca wiedzą jak sobie radzić z zaistniałą sytuacją.

Spodobał mi się wizerunek bohaterów, główna bohaterka mimo swojej idealności jest przedstawiona jako osoba z problemami, lecz ma także przyjaciół, na których zawsze może liczyć.
Matka i ojczym tworzą prawdziwą rodzinę, kochającą się, a mimo to kłócącą, lecz mogą zawsze na siebie liczyć.
Mimo tych ciężkich i trudnych tematów książkę bardzo szybko i przyjemnie się czyta. Powieść jest właściwie jak bajka. Piękna i krótka, lecz treściwa, z przesłaniem.
Klimatu dopełniają wspaniałe rysunki autorki.

Okładka również wspaniale się prezentuje, jest refleksyjna i nieco mówiąca o tym, co dzieje się w książce.

"(...) wiedziała, że nigdy nie dostaje się nic za darmo, a to, co dostajemy od losu, zawsze trzeba spłacić."

Anna Hańska to piękna, mądra, wysportowana, utalentowana artystycznie nastolatka. Na pierwszy rzut oka wydaje się, że wszystko gra. Prawda? Jednak nic bardziej mylnego. Dziewczyna czuje się bardzo samotna, wkracza w dorosłość, ale nadal bardzo potrzebuje ojca. Nie potrafi pogodzić się z tym, że zostawił ją i nie utrzymuje z nią żadnych kontaktów. Czuje się przegrana, nie umie patrzeć w przyszłość, bo ta ją przeraża. Anna żyje gromadząc w sobie przez lata złość, nienawiść i odrzucenie. Czy w końcu uda się jej porzucić te negatywne uczucia i wybaczyć? Jej matka natomiast powtórnie wyszła za maż, a Ania nie akceptuje ojczyma. Poza tym nie układa się jej z chłopakiem Adrianem. Gdy pewnego dnia poznaje tajemniczego Wilhelma jej życie nagle się zmienia...

"- Chciałabym móc sobie wyobrażać, że jesteś wspaniałym ojcem - wyszeptała. - Jednak wiem, że jestem dla ciebie niczym. Nawet zwierzęta dbają o swoje potomstwo."

Już nie dzieciństwo, a jeszcze nie dorosłość - autorka z niezwykłym wyczuciem opisuje stany emocjonalne głównej bohaterki. Idealnie pokazała wrażliwość nastolatki, która staje u progu dorosłości i musi mierzyć się z problemami. To na niej skupiona jest cała fabuła. Jedynie to, czego mi zabrakło to wnikliwszego poznania innych bohaterów. Jak chociażby rozwiniecie relacji z matką i ojczymem. A tak wiemy tylko tyle, że Ania nie przepada za nim, ale dlaczego go nie toleruje już nie.

Agnieszka Chrzan porusza istotną problematykę, jaką jest brak rodzica, wpływ rozstania się rodziców na życie dzieci i związaną z tym samotność. To one najbardziej cierpią. Nie rozumieją zaistniałej sytuacji, czują się porzucone, samotne i niekochane. Dzieci powinny wychowywać się z obojgiem rodziców, bo to oni przygotowują je do wkroczenia w dorosłość. Jednakże nie zawsze jest to możliwe. To bardzo ważny temat, który zmusza do wielu refleksji. Wśród nas zapewne są osoby, które rozstały się z partnerem, mężem i ta lektura może być wskazówką oraz cenną radą naszych wyborów.

Autorka podejmuje również temat choroby psychicznej, o której często się mówi, nadal jest wstydliwym problemem, który staramy się za wszelką cenę ukryć.

Książka napisana jest prostym językiem. Opisy są sugestywne, z łatwością można wyobrazić sobie wszystko to, co autorka chciała nam poprzez tę historię przekazać.

"Wariatka" to powieść o wkraczaniu w dorosłość, wybaczeniu, podążaniu za marzeniami. To także powieść o tym, byśmy nie bali się popełniać błędów i nie traktowali niepowodzeń jak największej porażki, tylko ruszyli dalej. Trzeba odważnie stawiać czoło życiu i pojawiającym się problemom. Nie można zamykać się w skorupie.

" - Chciałabym móc sobie wyobrażać, że jesteś wspaniałym ojcem - wyszeptała. - Jednak wiem, że jestem dla ciebie niczym. Nawet zwierzęta dbają o swoje potomstwo."

Anna Hańska, to nastolatka niezwykle utalentowana artystycznie, która jest wzorową uczennicą przygotowującą się do matury. Dziewczyna chce ją zdać jak najlepiej, by dostać się na wymarzone studia. Co prawda bohaterka ma w swoim życiu przyjaciół, którzy wspierają ją, ale brakuje w jej życiu ojca, który nie utrzymuje z nią kontaktu, a dodatkowo ojczym dziewczyny nie jest do niej przychylnie nastawiony i w sumie vice versa. Oprócz tych nieprzychylności losu, dziewczyna spotyka się z odpychającym zachowaniem jej chłopaka.

Gdy na jej drodze staje wyjątkowy nieznajomy, Ania dostrzega, że jej życie ma szansę na poprawę, ale czy rzeczywistość może do złudzenia przypominać bajkę o księciu i księżniczce??

"Brutalne życie przeraża, gdy nie ma nikogo, kto czyniłby z ciebie małą księżniczkę."

Nasza główna bohaterka to niezwykle ambitna uczennica, której zależy na wysokich wynikach, aby móc iść na wymarzone studia i móc mieć dobrą bezpieczną przyszłość. Ale jej życie przeplatają demony z przeszłości, które nie dają jej spokoju. Głównym z nich jest brak ojca, który opuścił ją i jej mamę. Dziewczyna odczuwa brak tej ważnej osoby w jej życiu i ma do taty żal, że nawet nie dał jej najmniejszej szansy.

Sięgając po tę książkę, myślałam, że będę mieć do czytanie z najzwyklejszą obyczajówką i przez większą część historii tak właśnie jest. Byłam wręcz przekonana, że dostałam historie jakich wiele już na rynku, ale niespodziewanie autorka zburzyła moją wizję na temat książki, niszcząc całą koncepcje historii na kilku ostatnich stronach. Było to dla mnie ogromne zaskoczenie, bo mimo że coś mi nie pasowało w całości nie spodziewałam się takiego rozwiązania sprawy. Nie będę Wam za dużo zdradzać fabuły, ponieważ liczę, że sami sięgniecie po tę pozycję i przekonacie się co tam się takiego wydarzyło, ja napomknę tylko, że oprócz części obyczajowej, mamy tu historie dziewczyny, która powoli wkracza w dorosłe życie, a co za tym idzie spotyka na swojej drodze poważniejsze problemy.

"- To, kim jesteśmy, wiemy tylko my sami. Za kogo się podajemy, to już inna sprawa. Wolę, byś osobiście stwierdziła, kim jestem, gdy mnie poznasz."

Książka nie jest historią o nastolatce, które ma spokojne życie i wszystko czego chce oraz o wielkiej miłości. Ale o dziewczynie, która mimo wieku już posiada swoje problemy, które ją dręczą, ale wraz z upływem czasu problemy jeszcze przybywają. Brak ojca i brak wsparcia u rodziny to jeden z głównych przykrości z jakimi musi mierzyć się Ania. A to jeszcze nie koniec wszystkiego. Agnieszka Chrzan zdobyła się na to by przedstawić życie nastolatki wraz z przykrymi aspektami tej części istnienia i nawet jeśli zniechęci Was początek historii, który może być zwykły gorąco zachęcam, żebyście doczytali książkę do końca bo spotka Was nie małe zaskoczenie.

Polecam jeśli lubicie historie wyróżniające się na tle innych, natomiast nie polecam, jeśli tematyka nastolatek nie jest dla Was najlepszym wyborem. Ja mimo, że nastolatką już nie jestem, przeczytałam i książka do mnie przemówiła.

Za możliwość przeczytania dziękuje Pani Agnieszce Chrzan, oraz wydawnictwu Novae Res .

https://mieszkajaca-miedzy-literami.blogspot.com/