Wydawnictwo: Albatros
Data wydania: 2001-12-08
Kategoria: Literatura piękna
ISBN:
Liczba stron: 320
Peter Hatcher ma dziewięć lat i jest już uczniem czwartej klasy. Ale to nie szkoła jest jego problemem, chociaż tam Sandra (jedna z jego koleżanek) ciągle...
Sheila Tubman niekiedy się zastanawia, kim właściwie jest: pewną siebie, towarzyską, inteligentną Sheilą Wspaniałą... czy Sheilą, która boi się pająków...
Przeczytane:2012-01-04, Ocena: 5, Przeczytałam,
W „Wakacyjnych siostrach” przeczytamy o tym jak to przyjaźnie z dzieciństwa potrafią przetrwać wiele lat…
Książka opowiada historię dwóch młodych dziewcząt Caitlin Somers i Victorii Leonard (która woli, by nazywać ją po prostu „Vix”) wywodzących się zupełnie z różnych środowisk. Caitlin to przebojowa, trochę rozkapryszona dziewczynka z zamożnego domu, która uważa, że wiele jej wolno i dużo jej do szczęścia potrzeba. Jej zachcianki i marzenia szybko się spełniają. Vix – najstarsza z czwórki rodzeństwa – mieszka z matką i ojcem w małym domu na przedmieściach, jest inteligentna, cicha i spokojna, ale pomimo młodego wieku doświadczona przez życie. Musi godzić się na przeciwności losu, które nie pozwalają jej spełnić swoich marzeń, nie ma czasu na rozczulanie się nad sobą. W czasach szkolnych dziewczęta spędzają razem wakacje w letnim domku ojca Caitlin na wyspie Martha’s Vineyard leżącej koło Bostonu. Podczas tych letnich miesięcy spędzanych razem nad oceanem nastolatki bardzo się ze sobą zżyły, polubiły, a ich przyjaźń, która zawiązała się i umacniała w dzieciństwie, przetrwała przez lata, mimo różnicy charakterów, oczekiwań życiowych, poglądów i zachowań. W trudnych chwilach wracają do siebie w poszukiwaniu wsparcia i zrozumienia, a ich trudna, wymagająca i niezwykła przyjaźń trwa.
„Wakacyjne siostry” to opowieść o dojrzewaniu, umiejętności współżycia w rodzinie, tolerancji, zazdrości, marzeniach o przyszłości, ale przede wszystkim o pięknej przyjaźni i ofiarowaniu siebie, cząstki swego serca, drugiej osobie. Taka przyjaźń nieczęsto się zdarza, ale jeśli mamy to szczęście, to pielęgnujmy i dbajmy o nią mając świadomość, że jesteśmy wybrańcami. Do takich powieści jak „Wakacyjne siostry” powinno się wracać. Lektura głęboko zapada w pamięć i zmusza do refleksji.
Polecam.