W proch się przewrócisz
Monika Wawrzyńska

„W proch się przewrócisz” Moniki Wawrzyńskiej to komedia, która idealnie sprawdzi się na gorszy nastrój. Może mi nie uwierzycie, że ta lekka powieść puszcza oczko do czytelnika. To naprawdę jazda bez trzymanki okraszona dawką czarnego humoru.

„Wszystko zaczęło się wtedy, kiedy urna z prochami mojej matki przewróciła się na tylnym siedzeniu samochodu, wysypując zawartość na świeżo upraną tapicerkę”.

Ta z pozoru lekka historia zabiera nas w szaloną podróż po cmentarzach, z urną z prochami matki głównej bohaterki. Michalina wiedzie nudne życie księgowej, a toksyczna relacja z matulą nadaje jej życiu kolorytu. Do czasu. Rodzicielka nie zapowiedziała z co najmniej trzydniowym wyprzedzeniem (skandal!) swojej śmierci i zostawiła córkę z listą zadań do wykonania, zanim dojdzie do przejęcia spadku. To teoretycznie proste, prawda? Wystarczy trzymać się listy, to bułka z masłem! Tylko wszystko idzie jak po gruzie! Zaczyna się od rozsypanych prochów matki, a potem… To już sami musicie się przekonać, zapiąć pasy i chwycić za „W proch się przewrócisz”.

Jak tylko myślimy, że już jesteśmy prawie że na mecie tej szalonej podróży, to Monika Wawrzyńska jak asy z rękawa wyciąga kolejne zwroty akcji, wywołując niemałe turbulencje. Tu nie ma standardowych rozwiązań, w grę wchodzi i przyspieszone bicie serca, i… pewna zagadka kryminalna, która zaskakuje czytelnika.

„Myślę, że nigdy nie połączyła ze sobą dwóch słów, czyli: toksyczna i matka, i jestem pewna, że według niej był to oksymoron, coś tak głupiego jak żywy trup”.

Lekkości i rytmu historii nadają dialogi, które są przezabawne, ale nie uwagę zasługuje przede wszystkim relacja z matką. Mówi się, że miłość matki do dziecka jest bezwarunkowa, chce się otulić je ochronnym parasolem i zadbać, aby nie dotknęła je żadna kropelka zła. Relacja Michaliny z rodzicielką trudno nazwać skomplikowaną, bo mało kto będzie w stanie zrozumieć szaloną matulę, której trudno dogodzić. Jednak w tej więzi jest coś niezastąpionego, a oprócz gorzkich słów i dużej listy oczekiwań jest bardzo dużo miłości. A w tym wszystkim pojawia się u mnie duża doza sympatii, empatii i potrzeby przytulenia każdej z bohaterek. Bo to, co im zgotowała Monika Wawrzyńska… Cóż! I tak wiemy, że tylko w proch się przewrócimy.

Zabawna, rozpędzona niczym BMW na autostradzie, a jednocześnie pełna refleksji. Czytajcie!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

"Zasta­no­wi­łam się. Co chcia­ła­bym zro­bić, ale cią­gle odkła­dam? Zało­żyć ro­dzi­nę? Podró­żo­wać do­oko­ła świa­ta? Wyna­leźć lekar­stwo na raka? Zabić matkę go­ły­mi rę­ka­mi? Nie umia­łam wy­brać."

 

Codzienność Michaliny wydaje się prosta i uporządkowana: spokojna praca w biurze rachunkowym Kwity i Pity, własne mieszkanie oraz matka, której złośliwe uwagi stanowią jedną z nielicznych atrakcji w jej życiu. Niespodziewana nagła wiadomość o śmierci matki zmienia wszystko, zwłaszcza że Stefania w testamencie przygotowała dla córki precyzyjne wskazówki dotyczące pochówku. Aby wypełnić jej ostatnią wolę, Michalina musi wyruszyć z prochami matki na dwadzieścia cmentarzy, by wybrać ten najodpowiedniejszy. Podróż z urną na tylnym siedzeniu samochodu obfituje w liczne niespodzianki i przygody, a także pozwala zrozumieć to, co wcześniej przykrywała warstwa żalu i wzajemnych pretensji.

 

Nie przypuszczałam, że tak lekko można połączyć trudny temat straty z czarnym humorem i wątkiem kryminalnym. Ta sztuka bezbłędnie udała się autorce, której twórczość miałam okazję poznać wcześniej podczas serii funeralnej. To powieść absolutnie nietypowa, która pod otoczką komedii skrywa wiele refleksji dotyczacych życia i śmierci. Czas spędzony w towarzystwie Michaliny uświadmomił mi, jak łatwo zapominamy o kruchości życia. Złudzenie nieograniczoności czasu często prowadzi do niedoceniania tego, co mamy i marnowania szans na przeżycie czegoś wyjątkowego. Akceptacja, z jaką Stefania podchodzi do planowania swojej najbliższej przyszłości oraz podejmowane przez nią decyzje, ukazują jej zupełnie nowe oblicze. Taka postawa wymaga ogromnej wewnętrznej siły, jak i determinacji. Pomysł podróży po cmentarzach może wydawać się abstrakcyjny, jednak kryje w sobie głębokie znaczenie. Mamy tutaj mnóstwo zabawnych scen i sytuacji, które wywołają szeroki uśmiech. Wspomnę również o wątku kryminalnym, który dodatkowo ubarwia całą historię. 

 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

,,W proch się przewrócisz" to szalona komedia z wątkiem kryminalnym i zaskakującymi zwrotami akcji. Nie sposób się przy niej nudzić, gdyż cmentarne opowieści i zwiedzanie nekropolii dostarcza niezapomnianych wrażeń. Emocji tutaj nie brakuje, szczególnie tych łączących matkę i córkę.
Monika Wawrzyńska zgrabnie łączy humor z tematami trudnymi i wymagającymi przemyśleń. Takie połączenie powoduję, że to, co złożone i emocjonalnie ważne łatwiej nam oswoić. Autorka jest też dobrą obserwatorką ludzkich zachowań, co z sukcesem wykorzystuje w swoich powieściach.   Skomplikowane relacje, to temat, który dość często pojawia się w literaturze. Moim zdaniem to niewyczerpalne źródło, któremu życie wciąż dostarcza nowych wątków. Monika Wawrzyńska wzięła pod lupę stosunki panujące między matką i córką. I co najważniejsze, zrobiła to doskonale. W lekki sposób, z humorem, pokazała istotę problemu, którego znaczenie odkrywamy zazwyczaj za późno.   Książka oscyluje też wokół śmierci, ceremonii pochówku i żałoby. Jest to nadal temat tabu, którego unikamy. Pani Monika w sposób naprawdę interesujący próbuje nas z nim oswoić. Odrobina czarnego humoru i komiczne sytuacje rozładowują napięcie, ale to nie zmniejsza ważności i powagi tematu.   Wróćmy na chwilę do wątku kryminalnego, który jest fajnie wkomponowany w fabułę i wprowadza elementy pełne napięcia. Byłam nim naprawdę zachwycona. Oczywiście nie sposób pominąć biura rachunkowego Kwity i Pity, gdzie główna bohaterka pracuje na stanowisku księgowej. Tutaj też dzieją się cuda.   Inteligentna, przemyślana a przy tym zabawna. Taka jest najnowsza komedia Moniki Wawrzyńskiej. Doskonały humor przeplata się z ciekawą intrygą, a wszystko w iście cmentarnej scenerii i oczywiście doborowym towarzystwie. Zachęcam do tej literackiej podróży po cmentarzach w towarzystwie Michaliny Poręby i jej uroczej mamusi. Książki Pani Moniki są tak bardzo charakterystyczne, tak bardzo w moim stylu, że z przyjemnością je czytam. Świetne podejście do tematu i lekkie pióro sprawiają, że czas spędzony z książką jest przyjemny i ekscytujący.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)