W haremie
Demet Altınyeleklioğlu

Swoje recenzje lubię zaczynać od krótkiej refleksji na temat gatunku, do którego przypisana jest opisywana książka. Tym razem mam problem. Sułtanka Kosem zdecydowanie zalicza się do mojego wachlarza zainteresowań literackich, jednak ciężko mi ją konkretnie sklasyfikować. Mamy tu powieść historyczną, ze sporą  dawką romansu, sensacji, zahaczającą o thriller i kryminał. Niezła mieszanka, prawda? Takie właśnie lubię. Kiedy w moje ręce trafiła ta publikacja, zastanawiałam się, czy autorka sprosta moim wymaganiom, które są bardzo wysokie, po zamiłowaniu do książek Philppy Gregory.
     Demet Altinyeleklioglu jest absolwentką TED Koleji, Wydziału Politologii Uniwersytetu Ankarskiego, Wyższej Szkoły Dziennikarstwa oraz Uniwersytetu Hacettepe. Od 1980 roku była odpowiedzialna za produkcję wielu programów w telewizji Tureckiej. Wielkim zaskoczeniem była dla mnie informacja, że Pani Demet zajmuje się również tłumaczeniem literackim, a najbardziej znana jest z przekładów romansów historycznych mojej ulubionej Philippy Gregory! Jej pierwsza książka Hurrem. Moskiewska odaliska opublikowana w sierpniu 2009 roku, przysporzyła jej grono wiernych czytelników.  Tematykę tę kontynuowała w cyklu powieści o dynastii osmańskiej. 
     Anastazja, to młoda i piękna dziewczyna, która w wieku piętnastu lat zostaje uprowadzona z rodzinnej wyspy Milos i wtrącona do niewoli. Początkowo kultury i ogłady uczy się w domu bogatego paszy, by niedługo po tym trafić pod postacią prezentu w ręce sułtanki matki Handam. Młoda Nastja ma plan, pragnie zostać jedną z sułtanek. Wierzy, że za sprawą swojego wdzięku i sprytu to osiągnie. Niestety dziewczyna w haremie nie zagrzewa długo miejsca i za sprawą intrygi trafia do Starego Pałacu pod opiekę Safiye. Staruszka była niegdyś najpotężniejszą kobietą w państwie osmańskim. Teraz ma jeden cel - doprowadzić Nastję do serca Ahmeda, młodego sułtana.
     Jak już wspomniałam, zastanawiałam się jak autorka poradziła sobie z tą książką. Na początku miałam z nią mały problem. Jednak byłam tego świadoma jeszcze zanim zaczęłam czytać. Kiedy po raz pierwszy sięgnęłam po Kochanice Króla - Philippy Gregory, również ciężko było mi się w nich odnaleźć. Na szczęście z każdą kolejną kartką autorka coraz bardziej porywała mnie do świata Henryka VIII, aby na koniec skraść całkowicie moje serce i stać się jedną z ulubionych autorek. Wschodnie imiona i specyficzne nazwy są ciężkie i zanim ich się nauczyłam, musiałam robić krótkie pauzy. Aby jak najszybciej przyswoić sobie pewne terminy, radzę najpierw zajrzeć do słowniczka, znajdującego się na końcu książki. Jest naprawdę bardzo przydatny, jeśli chcemy od początku wiedzieć o czym czytamy. Autorka wprowadza również sporą ilość bohaterów, jednak całkiem szybko można zapamiętać kto jest kim. Główni bohaterowie są wykreowani naprawdę dobrze. Z jednej strony troszkę zabrakło mi bliższego poznania samego Ahmeda. W rezultacie, nie uważam tego za błąd czy niedopatrzenie. Choć jest sułtanem, najważniejszą postacią na swoim dworze, to na kartach tej powieści nie jest tak ważny. Ta historia jest o sile kobiecego ciała i rozumu, o determinacji, poświęceniu i dążeniu do osiągnięcia własnego celu. To opowieść o kobiecej potędze w świecie rządzonym przez mężczyzn.
     Autorka zdecydowanie posiada dużą wiedzę i doskonale wie, o czym pisze. Porywa nas do krainy pełnej mrocznych tajemnic i intryg czyhających na każdym kroku. W tym świecie każdy musi mieć oczy szeroko otwarte, gdyż nie wiadomo, jak długo będzie trwało jego szczęście. Pisarka przedstawia nam proces przemiany Anastazji, która z brzydkiego kaczątka przeobraża się w pięknego i dojrzałego łabędzia. Nastja szybko dojrzewa do roli, jaką przyjdzie jej odegrać na oczach wszystkich. Na początku zagubiona, pozbawiona pewności siebie dziewczynka, dziś stąpa twardo po ziemi z wysoko uniesioną głową. Polubiłam ją. Stała się bowiem kobietą, za wszelką cenę dążącą do spełnienia swoich marzeń, które w życiu są najważniejsze.
     Przyznam szczerze, że nie słyszałam wcześniej o serialu Wspaniałe stulecie. Może dlatego, że rzadko oglądam telewizję, a wolne chwile wolę poświęcić na książkę? Siedziałam dziś w pokoju pisząc recenzję, córeczka bawiła się w chodziku, a w tle włączony był telewizor. Zaczęłam przełączać kanały, żeby znaleźć coś ciekawego, kiedy moja mama odrywając się od swojego zajęcia powiedziała, żebym zostawiła jej serial. Wyobraźcie sobie moje zdziwienie, kiedy zobaczyłam, że to właśnie Sułtanka Kosem. Z czystej ciekawości obejrzałam. Mnie bardziej porwała książka. Z resztą prawie zawsze książki podobają mi się bardzie, niż ekranizacje.
     Sułtanka Kosem... W haremie to słodko-gorzka historia o potędze kobiet w świecie rządzonym przez mężczyzn. Przepełniona mrocznymi tajemnicami i intrygami czyhającymi niemalże na każdym kroku. Autorka w doskonały sposób oddaje klimat opisywanych miejsc, w których bohaterowie są niezwykle realni. Pisarka posiada bardzo duży potencjał i wiedzę, co znakomicie wykorzystuje.
http://krainaksiazkazwana.blogspot.com