Vertical
Rafał Kosik

VERTICAL NA POZIOMIE Mogę to w końcu powiedzieć - skończyłem czytać Kosika. Nie na zawsze, oczywiście, do czasu kolejnej książki tylko, ale ,,Vertical" był ostatnim tytułem z jego dorobku, którego dotychczas nie miałem okazji poznać. I - trzeba to zaznaczyć już na początku - jednym z najlepszych, ciekawie eksplorujących zarówno fantastyczne, jak i obyczajowe strony opowieści. Wszyscy dążymy do jakiegoś celu. Wszyscy razem i każdy z nas z osobna. Tak jest też w osobliwym świecie ,,Verticalu", gdzie ludziom przyszło żyć w stalowych miastach wspinających się po linach. Po co ta cała osobliwa podróż w górę? Cel istnieje, nie wiadomo jednak co nim jest. Zresztą czy to ważne? W świecie, w którym nie liczy się ani przyszłość, ani przeszłość, nikogo już to nie obchodzi. Nikogo? Nastoletni Murk chciałby poznać prawdę, chciałby dowiedzieć się co jest celem i kto to wszystko zbudował. Niestety reszta mieszkańców nie jest temu pomysłowi przychylna, dlatego chłopak decyduje się na desperacki krok, chce opuścić miasto i dostać się na dół, żeby dotrzeć do miejsca, z którego wyruszyli i poznać konstruktorów... Ta druga ,,dorosła' powieść Kosika (i czwarta z kolei) to kawał dobrej fantastyki w charakterystycznym dla autora stylu. Zaczynając od świetnego pomysłu wyjściowego, snuje pisarz naprawdę ciekawą opowieść o dziwnym świecie, gdzie wciąż pobrzmiewają trzy pytania: skąd się wzięli, dokąd zmierzają i dlaczego. Wszystko to oczywiście sprowadza się do zasadniczej kwestii ,,o co w tym wszystkim chodzi", ale prostota tego pytania zostawia czytelnikom wielkie pole do domysłów - a autorowi daje szansę popisania się swoją wyobraźnią. I Kosik znakomicie udźwignął temat. Oczywiście nie zabrakło też innych kwestii. Jest miłość, ale bez romansu, jest dojrzałość, ale z nastoletnim bohaterem, jest fantastyka, ale bardzo przyziemna. W skrócie jest wszystko to, za co Kosika tak bardzo się lubi. Łącznie z lekkim, wciągającym stylem narracji i ciekawymi bohaterami. Nic dziwnego, że powieść zdobyła nagrodę Nautilusa i nominacje do Zajdla oraz Sfinksa. I cóż tu więcej mówić? Chociaż ,,Vertical" to tylko rozrywkowa fantastyka, to jednak fantastyka naprawdę znakomita, pomysłowa i warta poznania. Dlatego polecam - jak każdą książkę Kosika zresztą. Recenzja opublikowana na moim blogu http://ksiazkarnia.blog.pl/2016/11/30/vertical-rafal-kosik/

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Ech, przytłoczyła mnie ta książka. Nie stać mnie na ocenę. Męczyłam się, dziwiłam, nawet nudziłam. Liczyłam na większą akcję, żywszą, rozwiniętą. Tymczasem otrzymałam dziwne światy, tudzież świat, irytujące postaci, prawa, politykę rządzącą poszczególnymi "fragmentami" znajdującymi się pomiędzy liniami vertykalnymi. Zakończenie mnie dobiło. Niby zaskakujące, a z drugiej strony poczułam rozczarowanie: tyle się przemęczyłam, żeby dowiedzieć się, że w zasadzie cały Vertical to... no właśnie Oo mam skojarzenia z innymi książkami, moja pierwsza myśl to Ouroboros. Brak mi słów, żeby dokładnie wyrazić to, o czym pomyślałam. Motyw zawijającego się czasu? Hmmm... to zawsze mnie wytrąca z równowagi. Żałuję tylko, że Kosik nie wyjaśnił skąd te liny, dokąd, jak, po co, kto? No i te świat, taki zakręcony, dziwny, zupełnie inny niż nasz Oo Lubię Kosika dla młodzieży, poważniejszy jest chyba dla mnie zbyt trudny, bądź zbyt przytłaczający.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Vertical to jeden świat w kilku obrazach: powietrzne miasta wędrujące przez Niebo, okruch skały zawieszony w przestrzeni planety i podwodne kopuły, w których czas stanął przed czterystu laty i nic nie może ulec zmianie. Wszystkich łączy wspólna, lecz rozległa przestrzeń i jednakie pochodzenie. Jednak przyczyny rozbicia i to, jak do niego doszło, zniknęły w niepamięci przeszłych pokoleń, a nowe życie zdominowało zaszłości, nie pozwalając im wyjrzeć z kokonu bezpieczeństwa i biernej akceptacji obecnej egzystencji. Kosik stworzył niebanalny świat, świat ludzi pnących się w górę i dążących do bliżej nieznanego Celu, bez korzeni i przeszłości, bo ta uległa zapomnieniu, bez marzeń o zmianach, bez świadomości, że jakieś zmiany są w ogóle możliwe. Świat, w którym ludzie żyją z dnia na dzień, zamknięci w małych społecznościach - miastach przesuwających się powoli w górę na linach, od czasu do czasu zbliżających się do siebie celem Wymiany dóbr posiadanych w nadmiarze na inne, brakujące, a tak pożądane. Od czasu, gdy przeczytałam pierwszą część cyklu przygód Felixa, Neta i Niki, niezmiennie podziwiam wyobraźnię autora, który w jednej powieści potrafi zawrzeć tak wiele różnorodnych obrazów świata, ożywić plejadę bohaterów, dać asumpt do rozmyślań i jeszcze zagwarantować rozrywkę na wysokim poziomie. Vertical również mnie nie rozczarował. (Ocena: 5,5/6) Więcej na blogu.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)