Tytuł powinien być metaforą
Krzysztof Siwiec

Bądź silna postaci literacka Książeczka podzielona jest na kilkanaście zatytułowanych rozdziałów. Każdy z nich w nierozwlekłej formie przedstawia przygody głównego bohatera. Ten otrzymawszy list od pewnego człowieka, postępuje według zaleceń w nim zawartych i wnet rozpoczyna się seria nieoczekiwanych, ale i interesujących zdarzeń, w które on sam, jak i kilka pobocznych osób będzie wplątany. Rzecz, ogółem mówiąc, tyczy się pewnego manuskryptu, który mają, wspólnie z nadawcą listu-zaproszenia, odnaleźć. Żeby to zrobić, należy się udać w dane miejsce. Po drodze pojawiają się różne komplikacje, ale czy one istnieją naprawdę? Kim tak w rzeczywistości jest główny bohater? Czy manuskrypt o głupocie gdzieś tam istnieje?

Na powyższe pytania odpowiedzi znajdziemy, sięgając po niezbyt obszerną publikację Krzysztofa Siwca. Należy jednak mieć na uwadze, że nie jest to klasyczne opowiadanie, ale coś na kształt eksperymentu. Jest fabuła, są postaci i miejsca, ale wszystkie naznaczone swego rodzaju iluzją. To bardziej zabawa narracyjna niż opowiadanie z krwi i kości. Nie zmienia to jednak faktu, że od początku do ko}ca spełnia wymogi formy, gatunku i budowy. Gatunku? Ten akurat trudno określić, ale przygodowo-surrealistyczna sensacja to chyba najtrafniejsze określenie.

Idealna propozycja dla fanów niezobowiązujących utworów. Taki pop kulturowy kąsek, który nie pociągnie za sobą hektolitrów przemyśleń, nie dostarczy nieopisanych emocji i może nie zaburzy nam widzenia świata, ale zabawi swą kuriozalną formą i dostarczy ciekawych spostrzeżeń na samą literaturę, na książki. Jeśli nie ma to być zapadająca na długo w pamięć jakaś historia obyczajowa czy znamienity dramat, to polecam.

Jedna uwaga techniczna: niemal 1/3 tj. początkowe (około) 40 stron posiada masę tzw. literówek oraz błędów interpunkcyjnych Niby nic wielkiego, a jednak może trochę przeszkadzać, bo gdy co stronę pojawia się taka wpadka, to, zamiast myśleć o treści, czekamy, kiedy pojawi się kolejne niedociągnięcie. Im dalej, tym lepiej lub mniejszą zwracałam już na to uwagę.

Reasumując, Tytuł powinien być metaforą nie jest  lekturą dla miłośników klasycznych form, ale dla fanów szeroko pojętej pop kultury i nowoczesnego pisarstwa, już tak.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)