Tymczasowa żona. Miłość i kuchnia w Iranie
Jennifer Klinec

(...) Jennifer Klinec od najmłodszych lat była samodzielna. I to nie dlatego, że była sierotą, jedynie dlatego, że mogła czuć się osierocona, bo choć miała rodziców, ważniejszy dla nich był jednak ich własny biznes, iż ich młode latorośle, które zapomniały, jak wyglądają ich rodzice widując się z nimi bardzo rzadko. Dla wszystkich innych dzieci byłoby to powód do popadnięcie w depresję, a może znacznie gorsze stany świadomości. Dziesięcioletnia Jennifer swoją samodzielnością zaskakiwała już w oczywisty sposób przyjaciółki jej mamy i sama wzięła swój los w swoje ręce nie licząc na pomoc nikogo innego. Szkoła z internatem w Szwajcarii dla córki emigrantów, którzy swoje Eldorado odnaleźli w kanadyjskim Ontario, wydawać się mogła pomysłem wziętym z kosmosu, jednak był to pomysł mocno przemyślany, oparty również na doskonałych finansach rodziców. Te kilka lat pozwoliło odkryć pasję podróżowania, na początku po Europie, stopniowo coraz dalej i dalej, w trakcie pracy w londyńskiej korporacji wsiąść w samolot w piątek popołudniu, aby w niedzielę wieczorem wrócić do Londynu z zupełnie innego miejsca na świecie. A tam, gdzie podróże, tam również różne smaki świata, temu Jennifer w żaden sposób nie mogła się oprzeć. I tutaj tak naprawdę docieramy do momentu, który stanowi szczególną pod każdym względem istotę tej niezwykłej i pasjonującej książki. Nie skupiając się na wszystkim i nie dotykając wszystkich aspektów bogatego życia autorki. Pełny tekst recenzji dostępny w poniższym linku: http://koominek.blogspot.com/2016/04/ksiazka-pod-patronatem-jennifer-klinec.html

(Kliknij aby rozwinąć opinię)