Tatulo to szokujące i mroczne studium psychologiczne pedofilii - zjawiska, które wciąż pozostaje w kręgu tematów tabu. Oates daje czytelnikowi okazję do wejrzenia w świat oprawcy i ofiary, odczytania ich myśli i zachowań. Niezwykle sugestywna, dziennikarska narracja oraz drastyczne, brutalne opisy wzbudzają emocje i nie pozwalają oderwać się od lektury.
Wycieczka do centrum handlowego miała być świetną zabawą dla kilkuletniego Robbiego i jego matki. Jednak ani Dinah, ani jej mąż Whit nie spodziewali się, że ich świat skończy się w ciągu jednego przedpołudnia. Tego dnia ich syn został porwany, a Dinah niemalże zginęła, próbując gonić porywacza. Trwale okaleczona, przykuta do szpitalnego łóżka, musiała stawić czoło najbliższym i światu, w którym nie było już Robbiego.
Rodzice chłopca nie wiedzieli, że to Bóg wybrał Robbiego na kolejnego syna Chestera Casha. I że zadaniem Chestera Casha, Tatula, było odebrać chłopca matce, która nie kochała go i nie potrafiła ochronić. Dinah i Whit nie zdawali sobie sprawy, że ich Robbie zginął, a narodził się Gedeon - pokorny i posłuszny Syn, dla którego życie i miłość stały się największymi przekleństwami.
Joyce Carol Oates (ur. 1938) - amerykańska pisarka, eseistka i poetka. Pisarstwem zajmowała się już w młodości. W wieku 19 lat wygrała konkurs na opowiadanie organizowany przez magazyn ,,Mademoiselle". Książkowy debiut, powieść With Shuddering Fall, ukazał się w 1964 roku. Obecnie Oates redaguje wraz z mężem czasopismo literackie ,,Ontario Reviews" i pracuje na Uniwersytecie Princeton. Wielokrotnie nominowana i nagradzana w konkursach literackich - ma na koncie m.in. trzy nominacje do Nagrody Pulitzera (powieści: Czarna Topiel, Po to żyłem, Blondynka), National Book Award za powieść Oni.
Informacje dodatkowe o Tatulo:
Wydawnictwo: W.A.B.
Data wydania: 2014-05-07
Kategoria: Literatura piękna
ISBN:
Liczba stron: 284
Kup książkę Tatulo
Zobacz także
Tatulo - opinie o książce
Przeczytane:2019-04-12, Ocena: 5, Przeczytałam, 52 książki 2019,
Kiedy ponad dwa lata temu, rozczarowana książką '' Amerykańskie apetyty '' Joyce Carol Oates, stwierdziłam że na razie dość mam książek tej pisarki , nie byłam pewna czy w ogóle kiedyś jeszcze do nich wrócę . Jednak szukając czegoś do czytania w swojej biblioteczce, w ręce wpadła mi książka '' Tatulo '' . Dosłownie wpadła mi w ręce . Ponieważ książek mam dużo,są dość ciasno ustawione na półkach. Chciałam wyciągnąć zupełnie inną książkę, a ta zwyczajnie wypadła prosto w moje czytelnicze łapki. Czasami tak mi się zdarza, a wtedy ta książka jest właśnie czytana, no bo skoro aż tak bardzo chce być czytana , to trzeba spełnić jej życzenie ? . Książka wiedziała co robi, bo to zdarzenie pozwoliło mi na powrót odczarować i przywołać z czytelniczego niebytu, panią Oates .'' Tatulo '' , to strzał w dziesiątkę, jest to bardzo dobra pozycja ukazująca dramat kilku osób . Matki, któremu porywacz uprowadził dziecko, niejako na jej oczach. Prawie ją samą przy tym zabijając . Ojca porwanego Robbiego, oraz samego Robbiego, który doświadczył od swojego '' Tatula '' niesamowitego cierpienia i psychicznego i fizycznego . Pisarka opisuje wszystko na zimno, bez rozczulania się . Bez czegoś co ja nazywam '' rozmemłaniem '' i czego nie lubię. Proste, mało rozbudowane zdania, za to wyraziste i tak celne, iż trafiają w samo sedno sprawy . Cała historia bardzo trafnie pokazuje iż nawet jeśli coś tam wróci do jakiejś tam szeroko pojętej normy , to nigdy już nic nie będzie takie samo , osoby z tego dramatu też już są zupełnie inne, chociaż wciąż próbują zachować pozory . Postacie naprawdę skonstruowane psychologicznie, perfekcyjnie. Po porwaniu pięciolatka , obserwujemy jego życie z porywaczem , oraz życie jego rodziców ich wzajemne coraz chłodniejsze relacje . Ich sposoby, jakże różne w radzeniu sobie z zaistniałą sytuacją , a także ciekawą relację Dinah, matki porwanego chłopca, z jej własną matką. Widzimy też jak się kształtuje i zmienia relacja na linii porwanego dziecka i porywacza i jakie to będzie miało później znamienne konsekwencje . Oates, zwraca też baczną uwagę czytelnika na tak zwaną opinię publiczną . Na to jak dzięki internetowi i hejterom nawet najlepsza matka na świecie, może stać się matką złą i patologiczną . To co jeszcze zwróciło moją uwagę to taka lekka nieudolność szukającej porywacza, policji . Oraz bezmyślność nauczycieli , zwłaszcza że jedna z nich (nauczycielka) była nawet pedagogiem . Dzieci wciąż giną , wciąż są porywane, uprowadzane, mordowane i mówię tu o życiu w realu, nie o literackiej fikcji . Ta książka zostawiła mnie z refleksją - przestrogą . Więcej uważności i czujności, psychopatów w '' ludzkiej skórze '' nie brakuje, a oni potrafią się doskonale maskować . Chociaż z drugiej strony, możesz nawet trzymać swoje dziecko kurczowo za rączkę, a i to czasem nie wystarczy...W każdym razie , w moich oczach ta autorka się zrehabilitowała , została przywrócona do łask ? i tylko mam nadzieję że następna jej książka która do mnie trafi warta będzie poświęconego jej czasu , tak jak '' Tatulo '' .