Tamar
Francine Rivers

cudowna opowieść, bardzo obrazowa... już sięgam po kolejne części

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

"Tamar: Rodowód łaski" to pierwsza część sagi, która opowiada o pięciu, niezwykłych kobietach, które zostały uwiecznione w genealogii Jezusa Chrystusa. Chociaż żyć im przyszło w dawnych czasach, innej kulturze to problemy z jakimi się zmagały odzwierciedlają czasy współczesne. Odwaga, ryzyko, szybkie, zaskakujące decyzje, błędy. czy to zdarzyło się i Wam? Obraz ten pokazuje, że wbrew pozorom nie były idealne, ale Bóg posłużył się właśnie nimi, aby dokonać objawienia Chrystusa.

Tamar to kobieta nadziei, która jest Kananejką. Ojciec postanawia zaaranżować jej małżeństwo z Erem, synem Judy. Wybór nie jest przypadkowy, bowiem chodzi także tutaj o układ pokojowy, a nic nie jednoczy ludzi jak ślub. Mimo, że Tamar nie chciała zarówno małżeństwa, jak i wybranka nie miała wyboru. Er niestety okazał się łajdakiem, który nie szczędził podnieść ręki na własną żonę. Jednak Bóg widząc zachowanie mężczyzny, postanowił odpowiednio go ukarać. Kara była bardzo surowa, bowiem stracił życie. Zgodnie z tradycją, Tamar musiała poślubić kolejnego z braci Onana, jednak ten również był wobec dziewczyny nie w porządku, został również ukarany , jak jego brat i również poniósł śmierć. Został ostatni syn Judy, jednak strach nie pozwolił go oddać Tamar, dlatego postanowił go ukryć tłumacząc, że jest za młody na małżeństwo. Tamar zostaje uznana za przeklętą, nawet wśród swojej rodziny. Jak poradzi sobie w tak trudnej sytuacji?

Tamar to postać, którą charakteryzuje siła, hart ducha, chęć walki, nadzieja. O dziwo dziewczyna wcześniej nie była wierząca, nie oddawała chwały bożkom, których czcili ojciec i matka, dopiero w domu Judy zaczęła interesować się Bogiem. Nie bała się niczego, nawet srogich konsekwencji, jeśli takowe miały ją spotkać. Chociaż jako kobieta nie mogła o niczym decydować to wiara w Boga pomogła jej przetrwać.

Autorka znana jest z tego, że pisze o wierze, Bogu, miłości, a także opisuje historie sprzed wielu tysięcy lat. W przypadku tejże książki mamy do czynienia z autentycznymi postaciami, a także przekazem biblijnym, a Rivers dodaje jedynie to co jest niezbędne do głębszego zrozumienia treści. Przedstawiona historia jest pokazana z perspektywy autorki, jednak każdy może mieć zupełnie inne zdanie i odczucia. Dodatkowym atutem jest zamieszczenie na końcu książki studiów biblijnych, które można studiować indywidualnie, czy też toczyć dyskusje w grupie. Z pewnością książka zmusza się do zatrzymania się w czasie i przemyślenia sobie kilku kwestii. Książkę czyta się płynnie i szybko, chociaż w dzisiejszych czasach taka rola kobiety jest nie do zaakceptowania i po prostu trudno uwierzyć, że kilkanaście tysięcy lat temu właśnie tak właśnie było. Jestem nadal pod wrażeniem tej lektury. Polecam.

Francine Rivers jest pisarką z trzydziestoletnim stażem. W 1986 roku napisała książkę pt. "Potęga miłości", która jednocześnie była jej wyznaniem wiary. Od tamtej pory pisarka została wiele razy nagradzana, zdobyła m. in. Złoty Medal Amerykańskiego Stowarzyszenia Wydawców Chrześcijańskich ECPA, nagrodę RITA, nagrodę Stowarzyszenia Wydawców Katolickich FENIKS.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Mogłaby to być historia kobiety, która przegrała, ale nie jest. Dwukrotnie owdowiała Tamar zostaje odesłana z namiotu Judy by w rodzinnym domu czekać aż najmłodszy z synów, zgodnie z prawem, dorośnie i poślubi ją. Niestety ciągnie się za nią odium osoby sprowadzającej nieszczęście, Juda nie chce jej ponownie za synową bo boi się o los ostatniego syna. Tu historia mogłaby się zakończyć, Tamar jednak postanawia zawalczyć o godność i wypełnienie swej kobiecej roli. Autorka opisując losy Tamar pisze również o współczesnych kobietach, które gubią się w gąszczu pragnień, nakazów, nacisków z zewnątrz, czuja przymus realizacji planów, które mimo że stworzone przez nie, nie odpowiadają ich wnętrzu. Wszystko wymaga czasu, zamyślenia, spojrzenia w głąb i dostosowania do tego kim jestem. Wtedy kobieta skazana na niepowodzenie wygrywa. Książka dla kobiety w każdym wieku ale głównie dla młodej, stojącej u progu najważniejszych życiowych decyzji - być żoną? matką? żyć sama?

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Rodowód Łaski: Tamar, to pierwsza część fascynującej sagi o pięciu kobietach wymienionych w biblijnej genealogii Jezusa Chrystusa. Choć bohaterki tej opowieści były kobietami starożytnego Wschodu, ich historie mają zastosowanie w naszym życiu, w trudnych kwestiach, z którymi zmagamy się we współczesnym świecie. Kobiety te żyły na krawędzi. Miały odwagę. Podejmowały ryzyko. Dokonywały zaskakujących wyborów - i czasem popełniały ogromne błędy. Nie były idealne, a mimo to Bóg posłużył się nimi w realizacji swego niezwykłego planu, którego celem było objawienie Chrystusa - Zbawiciela świata. Rodowód Łaski to powieść historyczna, której ramy wyznacza Biblia. Budując na fundamencie Pisma Świętego, autorka stworzyła fabułę, dialogi, wewnętrzne motywacje bohaterów, a w niektórych przypadkach dodatkowe postacie. Na końcu każdej z pięciu powieści znajduje się krótkie studium z pytaniami do refleksji i dyskusji, zachęcające do bliższego zapoznania się z losami bohaterek na kartach Biblii.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Bardzo plastycznie oddana postać Tamar. Historia znana z Pisma Świętego, ale przedstawiona w prostszy sposób, ułatwiający zrozumienie tamtejszych praw i zasad rządzących światem ludźmi, a właściwie chciałoby się powiedzieć kobietami... Zmusza do refleksji i zastanowienia nad własnym postępowaniem i motywacją.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Tamar- Kannanejka, zostaje żoną Era, syna Judy. Er potomkiem Hebrajczyków, którzy dopuścili się krwawego spustoszenia w Sychem... A Juda i wszystko co go dotyczy budzi w młodej dziewczynie szereg lęków i niepewności. W domu Judy, u boku męża i z nieprzychylną teściową Batszebą w tle- nie czeka ją jednak nic dobrego... Młoda małżonka pragnie dziecka. Wie, że tylko ono może dać jej radość. Tylko męski potomek sprawi, że rodzina Hebrajczyków, do której teraz należy okaże jej choć cień szacunku. Los bywa jednak okrutny i przewrotny. Jedyną ucieczką i nadzieją Tamar jest- nieznany i przez to budzący lęk- Bóg Hebrajczyków, w którego tak bardzo chce wierzyć... Jak potoczą się losy tej dzielnej i jakże silnej kobiety? Jakież ścieżki wyznaczy jej Bóg czy też kannanejskie bożki? Czy będzie matką? Czy będzie szczęśliwa? Książkę czyta się lekko i szybko, napisana jest przystępnym językiem. Sama treść daje do myślenia i zmusza do refleksji nad ludzkim życiem, nad przewrotnością losu...

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Historia Judy i jego brata Józefa opisana jest w Księdze Rodzaju, więc dla czytelnika przebieg fabuły nie jest zaskoczeniem. Jednak będąc bezpośrednim ,,świadkiem" wydarzeń odbiera on znane już fakty z szerszej perspektywy, a to niewątpliwie pozwala na lepsze zrozumienie decyzji i postępowania nie tylko Tamar, ale też Judy i samego Józefa. Autorka zabiera czytelnika w czasy przed naszą erą i pozwala poczuć klimat tamtego okresu. Ukazuje losy kobiet, które całkowicie były uzależnione od mężczyzn, skazane na ich łaskę i niełaskę. To ojciec wyznaczał im współmałżonka, dokonując targu, w którym cena za pannę młodą miała największy wpływ na dokonany wybór. Po ślubie mąż stawał się ich panem i władcą, a jedyną szansą na godną przyszłość było urodzenie potomka. W noweli pojawia się też prawo lewiratu oraz inne ówczesne tradycje i zwyczaje. Tamar" to intrygująca nowela o nadziei, odwadze i poszukiwaniu sprawiedliwości, zmuszająca do przemyśleń i refleksji.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Ciekawe, warte przeczytania. I mimo, że wiem jak skończą się te historie to trzymają napięcie i sprawiają, że chce się je przeczytać od razu. A nie jest to trudne bo mimo ok. 160 - 190 stron czyta się je jednym tchem.
Książki zawierają obszerne cytaty z Pisma Świętego ale Autorka zachęca do samodzielnej lektury historii bohaterki.
Dodatkowo na końcu każdej książki są pytania skłaniające czytelnika do przemyśleń. Nie tylko nad bohaterką, jej historią, postępowaniem i podjętymi decyzjami ale przede wszystkim nad sobą. Swoją wiarą, zaangażowaniem I tym czy dana historia ma odniesienie w moim życiu lub może mnie czegoś nauczyć.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Wydaje mi się, że historie biblijne dużo lepiej brzmią w oryginalnym wydaniu, ale rozumiem też potrzebę dobrego opracowania. Pismo Święte nie jest książką, którą można sobie przeczytać ot tak, a Francine Rivers podaje nam w "Rodowodzie Łaski" swoje odczucia na temat Słowa. Dlaczego też bardzo mnie ucieszyły rozważania na końcu książki. Podoba mi się pomysł krzewienia samodzielnego myślenia, i zastanawiania nad własną wiarą. Ogólnie powieść jest dobra, na pewno trafia dokładnie tam, gdzie powinna, ale to ledwie maleńki fragment tego, co można znaleźć w Piśmie Świętym.

 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)