Recenzja książki: Tamar

Recenzuje: Danuta Szelejewska

Starotestamentalna Tamar to postać biblijna, której imię oznacza „drzewo palmowe”, co w symbolice ludów Bliskiego Wschodu było obrazem całego żyjącego świata, z niego bowiem miało wyrastać wszelkie życie. Po informacje o tytułowej bohaterce Francine Rivers sięgnęła do Księgi Rodzaju, której natchniony autor opowiedział o Tamar wprawdzie tylko w jednym rozdziale, ale za to w sposób szczegółowy i barwny (por. Rdz 38). Zasługując na uwiecznienie w najważniejszej genealogii świata – Rodowodzie Łaski – Tamar dała się poznać jako ta, która nie ustaje w walce o prawo do wiary w jedynego i kochającego Boga. O niej właśnie opowiada Tamar, oddana do rąk czytelnika wzruszająca publikacja Wydawnictwa Aetos, będąca pierwszą z pięciu części sagi o losach kobiet wymienionych w biblijnej genealogii Jezusa Chrystusa.

Tamar była Kananejką, którą Juda (czwarty syn Jakuba i Lei) przeznaczył na żonę dla swojego najstarszego syna Era. Ten jednak nie sprawdził się jako mąż: lekceważąc dobre serce, uczynność i całkowite posłuszeństwo swojej pięknej, młodziutkiej żony, zdawał się nie tylko nie dostrzegać jej zalet i starań, ale wręcz okazywał wobec niej bezwzględne okrucieństwo. Ponieważ zmarł bezdzietnie, zgodnie z prawem lewiratu po jego śmierci potomstwo mieli zapewnić mu bracia. Przyszła więc kolej na Onana, drugiego syna Judy. Ten jednak, mimo wyraźnego polecenia ojca, odmówił dopełnienia prawa lewiratu. Trzeci (po bezpotomnej śmierci Onana) miał stać się ojcem potomstwa dwukrotnie owdowiałej synowej Judy. Ponieważ los potoczył się inaczej, Tamar zmuszona była uknuć niebezpieczny spisek. Z zamieszczonej w Księdze Rodzaju historii biblijnej (przytoczono ją w całości Prologu) wynika, że plan się udał. Ile jednak trudu musiała włożyć Tamar w realizację swojego zamierzenia? Na co się świadomie narażała? Co przeżyła, nim prawda wyszła na jaw? O tym czytelnik dowie się, sięgając po wzruszającą powieść autorki międzynarodowych bestsellerów.

Francine Rivers po mistrzowsku wprowadza czytelników w czasy tamtej epoki. Fabuła powieści wcale jednak nie zmieniła biblijnej sytuacji. Autentyczne są nazwy geograficzne, imiona postaci oraz znane z Pisma Świętego wydarzenia stanowiące treść Starego Testamentu. Zamieszczone w lekturze dialogi są stylistycznie poprawne. W Epilogu krótko przedstawiono kolejne losy rodu Jakuba: pojawienie się wcześniej sprzedanego przez braci Józefa jako namiestnika Egiptu, osiedlenie się w urodzajnej ziemi Goszen, błogosławieństwo Jakuba-Izraela. Uzupełnienie stanowi sześć studiów biblijnych, które można przeprowadzić indywidualnie lub w grupie dyskusyjnej. Na końcu znalazł się także Rodowód Jezusa Chrystusa (Mt 1,1-16).

Tamar to interesujące i doskonałe połączenie faktów religijnych z pozareligijnymi. Powieść przeznaczona jest dla każdego, co oznacza, że sięgnąć po nią mogą nie tylko ludzie wierzący, perfekcyjnie orientujący się w wydarzeniach ówczesnych czasów. Publikacja stanowi bogate źródło wiedzy dotyczącej realiów życia, zwłaszcza obyczajowości społeczności żydowskiej. Jest również wspaniałym przykładem wierności codziennym działaniom, jaka powinna charakteryzować każdego człowieka.