Tajemnice Wenecji, tom 1
George Füllborn

Na początku nie mogłam się wczytać, gubiłam się w natłoku włoskich nazwisk. Nie potrafiłam tak na dobre od razu wgryźć się w akcję. Byłam przerzucana od bohatera do bohatera. I z miejsca na miejsce - to Pałac Dożów, to Most Straceń, to wyspa jedna, to wyspa druga i do gondoli wyławiacza trupów pływającego po kanałach Wenecji. Pomysł na fabułę dobry, ale czasami odnosiłam wrażenie, że autor przedobrzył albo się zakręcił (podanie się za zdrajców 2 protegowanych księcia Ossuny i ich śmierć). Ze 2-3 razy akcja wg mnie była niespójna. Innym razem jakby za dużo akcji w akcji lub zły sposób prowadzenia jej, bo narrator zwracał się bezpośrednio do czytelnika, że teraz musimy się cofnąć tu i tu. Całość jakoś mi nie pasowała na średniowiecze, bardziej na początek renesansu. Mało było kolorytu epoki. Otwarte zakończenie i ciekawa historia Bractwa Św. Czaszki, Królowej Nocy i Rady Trzech sprawiają, że będę chciała przeczytać część 2, choć wiem, iż mogę się lekko zakręcić w trakcie czytania.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)