Ludwika Amber – polska poetka, prozaik, tłumaczka poezji australijskiej, od 1982 roku mieszkająca w Australii – przedstawia w książce bardzo głęboki i osobisty obraz 30 lat życia spędzonego wraz z rodziną na kontynencie australijskim. Jako emigranci „solidarnościowi”, zmuszeni do opuszczenia Kraju po ogłoszeniu stanu wojennego, przeszczepieni na zupełnie egzotyczny ląd, otworzyli nieznaną kartę swojego losu, zapełniając ją nową treścią, nowymi przyjaźniami, nowymi krajobrazami. Ludwika Amber układa swoją opowieść z fragmentów wspomnień, z listów pisanych do przyjaciół i artystów rozsianych po różnych kontynentach, a także z wierszy wybranych z całego dotychczasowego bogatego dorobku poetyckiego. Snuje narrację wielobarwną, bogatą w wydarzenia i refleksje, pogłębioną widzeniem rzeczywistości poprzez pryzmat lirycznego, metafizycznego, ale i konkretnego stosunku do świata, ludzi, krajobrazu, wreszcie do siebie samej. Stworzyła swoisty poemat na temat życia, miłości, rodziny, tożsamości, cierpienia i szczęścia, które się przez nie przebija – piękną książkę pobudzającą do refleksji o ludzkim losie i siłach, które go kształtują.
Wydawnictwo: Norbertinum
Data wydania: 2018 (data przybliżona)
Kategoria: Biografie, wspomnienia, listy
ISBN:
Liczba stron: 302
Język oryginału: polski