Szkoła bohaterek i bohaterów, czyli jak sobie radzić z życiem
Przemek Staroń

Znacie książki, które są zachętą do poznawania i analizowania różnych utworów, a do tego dostarczają młodym czytelnikom konkretnych narzędzi radzenia sobie z trudnościami?

Jeśli nie, to mam dobre wieści, ponieważ "Szkoła bohaterek i bohaterów, czyli jak radzić sobie z życiem", której autorem jest Przemek Staroń stanowi niemalże studnię bez dna, jeśli chodzi o różnorodne teksty i ekranizacje. Autor odnosi się nie tylko do bohaterów tekstów literackich, ale niejednokrotnie odwołuje się do własnych (czasem naprawdę trudnych) doświadczeń.

"(...) ranią, krzywdzą, upokarzają nas ci, którzy nie mogą sobie poradzić z własną frustracją."

Osoby lubiące filmy i seriale z pewnością także znajdą coś dla siebie. Wszystkie nawiązania do bohaterów nie są przypadkowe, a wręcz naprawdę starannie dobrane - pozwalają czytelnikom lepiej zrozumieć otaczający świat, a przy okazji zajrzeć w głąb siebie. Moim zdaniem każdy znajdzie coś dla siebie. Trudne problemy są przekładane na konkretne przykłady.

"(...) któryś z pedagogów doniósł na mnie do dyrekcji, że używam slangu na lekcjach."

Autor z ogromną swobodą porusza poważne problemy. Nie bagatelizuje ich, ale pokazuje jednocześnie, że nie ma sytuacji bez wyjścia, a zdarzenia, które zdaja się na daną chwilę przygnębiające czy przytłaczające mogą się okazać lekcją, której nigdy byśmy się nie spodziewali, a z której możemy wyciągnąć zaskakujące wnioski.

"Wtedy poczułem się jak Feniks. Że odrodziłem się z popiołów. Że moja przegrana stała się zaczątkiem drogi, na której będę pomagał wygrywać innym."

Czy książka Przemka jest w stanie trafić do wszystkich? Moim zdaniem tak, choć istnieje drobne prawdopodobieństwo, że zdarzy się czytelnik, który rzadko obcuje z analizowanymi książkami, filmami czy serialami. W takich przypadkach jest jednak szansa, że doświadczenia autora przemówią do takiego odbiorcy. Dla mnie część rzeczy była nie do końca oczywista z uwagi na małe zainteresowanie serialami, chociaż sposób, w jaki sytuacja była naświetlana przez autora spokojnie wystarczał, by złapać ogólny sens. Jako zadeklarowana wielbicielka książek zanotowałam przy okazji kilka tytułów do nadrobienia, a także co ciekawsze sformułowania.

"Radość dzielona jest radością podwójną. Ból dzielony jest bólem o połowę mniejszym."

Przede mną druga część - "Szkoła bohaterek i bohaterów 2, czyli jak radzić sobie ze złem" 😋

Profil Przemka Staronia śledzę od jakiegoś czasu i powtarzam, że gdyby byłoby w szkołach więcej osób takich, jak on nasze dzieci chętniej chodziłyby do szkoły. Dlatego też jego książki polecałam w ciemno jako upominki dla uczniów na zakończenie roku szkolnego. W końcu przesłuchałam pierwszą z dwóch i właściwie mogłabym podsumować ją jednym skrótem OMG!
To naprawdę świetna pozycja nie tylko dla młodzieży. Staroń podobnie, jak Linn Sk?ber w książce "Młodość" zebrał od młodych ludzi, w tym swoich uczniów i uczennic, pytania i lęki, z jakimi się borykają. Jednakże on sięgając po historie z literatury, filmu, a nawet gier pokazał, jak można sobie z tymi małymi i dużymi wyzwaniami poradzić. Podparł się przy tym wiedzą psychologiczną, której podstawy wykłada w prosty i zrozumiały dla nich sposób. Wplata je w opowieści o dobrze znanych czytelnikom bohaterach m.in. serii o Harrym Potterze, "Gwiezdnych Wojen", ,,Stranger Things", ,,Małego Księcia", Muminków, Avengersów, ,,Władcy Pierścieni", czy cytaty, które warto zapisać. Są tu też poruszające historie autobiograficzne. Żałuję jedynie, że słuchając audiobooka nie mogłam obejrzeć ilustracji Marty Ruszkowskiej. 

Wiele odniesień do młodzieżowej i popularnej teraz literatury czy filmów ułatwia autorowi wstęp do omówienia poszczególnych zagadnień. 

Książka prosto i ciekawie tłumaczy ważne dla młodzieży problemy. Ciekawa i potrzebna lektura pokazująca, że nie zawsze inność czy poczucie wyobcowania jest prawdziwym odczuciem i problemem. Autor przytacza wiele przykładów z własnego życia, mówiąc o swoich odczuciach wtedy towarzyszących i tym jak starał sobie z nimi radzić. Warto nie tylko polecić nastolatkowi ale także przeczytać jako rodzic.