Szkarłatne sari
Javier Moro

Javier Moro w powieści „Szkarłatne sari” w interesujący sposób przedstawił historię Indii sięgającą połowy XX wieku, a nawet nieco wcześniejszą – czasy Mahatmy Ghandiego.
 
Tytułowe szkarłatne sari to rzeczywista tkanina wykonana w więzieniu przez Jawaharlala Nehru – ojca Indiry Ghandi na jej ślub. Stało się ono symbolem zarówno rodzinnej tradycji jak i samych Indii. To niezwykłe ślubne sari przechodziło z pokolenia na pokolenie. Indira podarowała je Soni- swojej synowej, zaś ta przekazała je swojej córce – Priyance.

Powieść pokazuje nam losy Soni Maino – włoskiej dziewczyny,  która ucząc się w Cambridge poznała i pokochała Rajiva Ghandiego, została jego żoną i synową Indiry. Dla rodziny swego ukochanego męża zostawiła kraj rodzinny i zamieszkała w Indiach stając się oddaną żoną, matką, ale także kobietą, której leżało na sercu dobro tego wielkiego kraju. To ona po tragicznej śmierci męża – premiera Indii jako ostatnia z Ghandich stanęła na czele państwa.

„Szkarłatne sari” to nie tylko powieść o Soni, to dzieje rodziny Ghandich, ale przede wszystkim historia walki o niepodległość Indii. Przekazane zostały w tak ciekawy i przystępny sposób, że dosłownie trudno się od nich oderwać. Nie są to suche, nużące fakty – o wydarzeniach tych czyta się z zapartym tchem. Nie brak tu konfliktów na tle religijnym, kulturowym i etnicznym. Znajdziemy echa wojen z Pakistanem, Chinami, operacji „Błękitna Gwiazda” oraz rozruchów i zamachów bombowych, od których ginęli ludzie. Zetkniemy się z widmem głodu, dążeniem do ograniczenia przyrostu naturalnego i innymi problemami społecznymi. A to wszystko przez pryzmat losów poszczególnych postaci, które kochają, cieszą się, radują, ale też walczą, płaczą i zmagają się z bólem jaki niesie im los.

„Wszystko, co czyni człowieka silnym, boli.”

Javier Moro wciąga czytelnika w opisywane wydarzenia, lektura budzi wiele emocji, a jednocześnie pozwala lepiej zrozumieć Indie i poznać ten kraj z nieco innej perspektywy.

„Sukces ma wielu ojców, tylko klęska jest sierotą”

Przedstawienie wydarzeń historycznych wplecionych w wątek  obyczajowy to zabieg, który znacznie podnosi wartość tej powieści. Pozostaję pod jej ogromnym wrażeniem i polecam osobom lubiącym indyjskie klimaty jako lekturę obowiązkową.