Dzięki akcji humanitarnej Szwedów udało się uratować pod sam koniec wojny pewną liczbę więźniów obozów koncentracyjnych. Cześć z nich była tak wyniszczona, że rychło zmarła, część wróciła do normalnego życia. Ale czy rzeczywiście było ono normalne? Jak układało się ich losy, jak postrzegali świat i jak go przeżywali? Autorka dotarła po kilkudziesięciu latach do ocaleńców i pytała, jak żyje się z bagażem tak strasznych doświadczeń, wyniesionych z czasów pogardy. O tym właśnie opowiada ta niezwykła książka.
Michał Głowiński
Wydawnictwo: Czarne
Data wydania: 2009 (data przybliżona)
Kategoria: Biografie, wspomnienia, listy
ISBN:
Liczba stron: 368
Język oryginału: szwedzki
Tłumaczenie: Janina Ludawska
ŚWIADECTWO SKAZANYCH NA ŚMIERĆ- Pia-Kristina Garde
Autorka jako nastolatka zobaczyła w telewizji zdjęcia uwolnionych z Zagłady więźniów obozu Bergen-Belsen. Obrazy te wstrząsnęły nią. W 1980 roku przeczytała szwedzką książkę "Świadectwo skazanych na śmierć. Odpowiedzi na ankietę i wywiady" o ludziach uratowanych z obozów w 1945 i sprowadzonych do Szwecji. Wówczas postanowiła odnaleźć tych, którzy przeżyli. Niektórzy już niestety dawno nie żyli, z częścią się spotkała, pisała listy, rozmawiała przez telefon.
Wielka, niezwykła praca autorki, która zajęła jej kilkanaście lat. Nie było łatwo rozmawiać z osobami, które przeżyły piekło obozów koncentracyjnych, straciły niejednokrotnie całe rodziny.
Polecam przeczytać.
Cytaty z książki:
"To co stało się w czasie II wojny światowej, było barbarzyństwem, którego dopuścili się ludzie bez serca, zimni, zezwierzęceni ludzie. Ciągle zadaje sobie pytanie, jak mogli oni żyć, wiedząc, co robią. Jak mogli spać w nocy, mając na swoich rękach krew niewinnych mężczyzn, kobiet i dzieci?
Po wszystkim, co przeszłam, co przecierpiała moja rodzina, najbardziej boli mnie to, że nadal istnieją ludzie, którzy twierdzą, że to się nigdy nie wydarzyło, którzy to wszystko uważają za produkt czyjejś fantazji. Czy z całą uczciwością mogę wierzyć, że czyjaś fantazja może zgładzić sześć milionów ludzi, w tym półtora miliona dzieci?
Obawiam się o siebie i moje pokolenie, które tyle straciło, a jednak przeżyło. Obawiam się, że nasze wspomnienia umrą razem z nami.
Dla następnego pokolenia mogę jedynie zostawić cytat, który ma dla mnie wielką wagę: Ci, którzy nie studiują historii, są skazani na to, by ją powtarzać."
"Cierpienie może doprowadzić do utraty godności, do tego, że człowiek staje się zwierzęciem, może jednak także prowadzić do duchowego wzrostu."
"Najważniejszą sprawą, która określiła moje życie, jest to, że straciłam moich rodziców pierwszego dnia w Auschwitz. To było i jest straszne. Straciłam moją rodzinę, straciłam mój dom, straciłam wszystko."
"Nawet gdy nienawiść zdaje się gasić całą nadzieję, miłość może dokonać cudów."
"JESTEŚMY OSTATNIMI ŚWIADKAMI. UWAŻAM, ŻE OBOWIĄZKIEM JEST ZOSTAWIĆ NASZE WSPOMNIENIA JAKO PRZESTROGĘ DLA PRZYSZŁYCH POKOLEŃ."
Cierpienie może doprowadzić do utraty godności, do tego, że człowiek staje się zwierzęciem, może jednak także prowadzić do duchowego wzrostu.
Więcej