Powieść o losach kilkunastolatniej narkomanki, która usiłuje zarwać z nałogiem. Tytułowa Stokrotka przeżywa okres buntu, euforii, rezygnacji, niepokojów, które pchają ją ku nowym ludziom i nowym doznaniom. Próbuje walczyć, ale znów narkotyki zwyciężają. Stacza się coraz bardziej, raniąc swoich najbliższych, by wreszcie poddać się kuracji odwykowej. Historia dziewczyny uświadamia czytelnikom, czym może się zakończyć ten pierwszy, spróbowany z ciekawości skręt, tabletka zwiększająca aktywność, czy wreszcie zastrzyk, który ma wprowadzić w jakieś nowe obszary świadomości.
Wydawnictwo: Videograf II
Data wydania: 2003-03-01
Kategoria: Literatura piękna
ISBN:
Liczba stron: 184
Język oryginału: polski
Tłumaczenie: brak
Kolejna książka Jana Pawła Krasnodębskiego jest kontynuacją wcześniejszej jego powieści pt. Stokrotka. Tytułowa bohaterka pojawia się po kilkunastu latach...
Przeczytane:2017-08-23, Ocena: 2, Przeczytałam, 26 książek 2017,
Marna próba podrobienia "Pamiętnika narkomanki", chaotyczna, mało spójna, ukazująca wydarzenia wyłącznie z perspektywy "naćpanego" umysłu nie pozwala odkryć do końca ani co się dzieje, ani jaka tak naprawdę jest główna bohaterka, nie mówiąc już o tym, że postacie poboczne są przedstawione jedynie w strzępach majaczeń Stokrotki lub jej chorych wyobrażeń. Książka nie przyciąga do bohatera ani fabuły, miałam wrażenie że cały ten chaos jaki dostajemy jest halucynacją ale autora, który opiera się na stereotypach i własnych wyobrażeniach aniżeli prawdzie o narkomanach. Spodziewałam się dobrej, ciężkiej literatury, której niestety nie znalazłam.