Splątana
Anna Matusiak

"Każdy człowiek potrzebuje mieć na świecie kogoś, kto skoczy za nim w ogień. Kto nie zwątpi, choćby wszystkie znaki na niebie i ziemi wskazywały, że jest inaczej, niż naprawdę jest.”

Moje kolejne spotkanie z twórczością Anny Matusiak-Rześniowieckiej uznaję za bardzo udane. „Splątana” niesamowicie wyczerpała mnie emocjonalnie. Tyle uczuć i różnorakich emocji ile przetoczyło się przez moją głowę w trakcie czytania tej niepozornej objętościowo książki, rzadko doświadczam. I tak sobie myślę, że każdy kto zgłębi treść książki, podzieli moje uczucia.

„Splątana” otwiera cykl historie prawdziwe. Anna Matusiak-Rześniowiecka przedstawia w nim poruszającą historię kobiety, która odsiaduje długoletni wyrok za morderstwo swojej córeczki... I już w tym momencie, nie ma co się oszukiwać, siłą rzeczy, wyostrzamy wszystkie zmysły. No bo jak to? Matka, zabija swoje dziecko? Niby nie chcemy oceniać, ale przecież już nie raz widzieliśmy w życiu różne nieprawdopodobne scenariusze. Trudno zebrać do kupy rozszalałe myśli. Skazana twierdzi, że jest niewinna. Gdzie leży prawda???

W takcie lektury, w której fikcja literacka miesza się z prawdziwym zdarzeniem, pytania mnożą się jak przysłowiowe grzyby po deszczu. Czytając odczuwałam głębokie współczucie i żal, poznając smutną historię życia Hanny. Chwilami ubolewałam nad jej losem, innym razem byłam na nią zła. Tak, zła! Nie mogłam pojąć jak kobieta, tak pełna marzeń, energii, ambitna, kreatywna, pomocna innym, dobra i życzliwa, pozwoliła zgotować sobie takie piekło. Zapędzić się w sytuację, z której nie było już wyjścia.

Potrzeba miłości, opieki i poczucia bezpieczeństwa, często są w człowieku tak silne, że potrafią przysłonić niemal cały świat. Pięknie jest, kiedy te uczucia są odwzajemniane, wzajemnie pielęgnowane. Gorzej kiedy stara się tylko jedna ze stron. Miłość wówczas zmienia się w obojętność, często nienawiść. Wspólne życie staje się karuzelą emocji. Na nieszczęście częściej tych złych. A kiedy w związek dwojga ludzi miesza się dodatkowo ktoś trzeci, robi się już całkiem źle.

Anna Matusiak-Rześniowiecka napisała bardzo poruszającą i rzetelną historię. Taką, która dosadnie ale i z wielką empatią pokazuje jaką krzywdę może wyrządzić jednemu człowiekowi, drugi człowiek. I to zdawałoby się ten najbliższy. Uświadamia nam, do czego zdolny jest zmaltretowany psychicznie i umęczony ludzki organizm. Jakie formy wyparcia może przybrać. Autorka skłania do refleksji nad poczuciem własnej wartości, relacjami z najbliższymi osobami. Zwraca uwagę na obecność przyjaznych i życzliwych ludzi w życiu każdego człowieka. Z jej powieści bardzo dosadnie przemawia fakt, że człowiek sam nie znaczy nic, za to wiele znaczy z przyjaciółmi.

Warto uważniej spoglądać na relacje międzyludzkie. Wiadomym jest, że zrozumienie nie jest rzeczą łatwą dlatego większość ludzi, idzie na łatwiznę i z góry ocenia. To błąd. Czasami nie wszystko jest takie czarno-białe. Wina nie zawsze leży po jednej stronie, ale konsekwencją zbrodni musi być kara. Czy bohaterka „Splątanej” swoją karę poniosła zasłużenie? Przekonajcie się sięgając po książkę.

Autorka poruszy wasze serca. Tak zwyczajnie, po ludzku. Moje poruszyła bardzo. Kolejny już raz.
Polecam!

Dwie pełne godziny...godziny,które przesiedziałam nad "Splątaną" i brakuje mi słów by wyrazić swoja opinię.Skończyłam ją czytać a w głowie wciąż siedzi mi ta historia ,oparta na prawdziwych wydarzeniach i chyba prędko mi nie wyjdzie z głowy...
Jest to poruszająca opowieść o kobiecie -Hani,która odsiaduje wyrok dwudziestu pięciu lat za zabójstwo swojej dopiero co narodzonej córeczki.Młoda dziennikarka Sara trafia do zakładu karnego,by napisać reportaż o tym jak wygląda życie i rzeczywistość za kartkami.Kiedy oczekuje na wpuszczenie do środka przykuwa swoją uwagę na dwóję dzieci,które czekają na odwiedziny swojej matki -Hani.Sara pragnie dowiedzieć się więcej co takiego stało się,że matka gromadki szóstki dzieci odbywa karę za zabójstwo jednego z nich...
Jest to opowieść pełna emocji.Tak,przyznaje się,że łzy czasami pojawiały się i musiałam na chwilę oderwać się od lektury.Pękało mi serce i trudno było mi się pozbierać czytając wspomnienia Hani.To przejmująca i pełna emocji powieść,która zmusza do refleksji nad własnym życiem.Być może niejeden czytelnik w tej "okrutnej' historii znajdzie kawałek własnego życia? Warto zatrzymać się nad tą książką,która pokazuje do czego jest zdolny człowiek by walczyć o siebie i rodzinę,do czego jest zdolne ciało by wyprzeć zadane okrucieństwo...Musze przyznać,że czytając spodziewałam się innego zakończenie ,to przedstawione wcisnęło mnie w fotel...nie mogę o tym zapomnieć.
Polecam tę książkę każdemu,kto "lubi"te,które oparte są o prawdziwe wydarzenia ale zaznaczam,że nie oderwiecie się od niej dopóki nie przeczytacie do końca. To było moje pierwsze spotkanie z twórczością Anny Matusiak-Rześniowieckiej i pewnie nie ostatnie.Polecam