Spisek sykstyński
Philipp Vandenberg

Philipp Vandenberg nazywany jest niemieckim Danem Brownem. Autor powieści historycznych, thrillerów o tematyce teologicznej oraz książek popularnonaukowych dotyczących historii, przede wszystkim starożytnej i archeologii. Jest autorem ponad 30 powieści, które zostały przetłumaczone na 34 języki i rozeszły się w nakładzie ponad 23 milionów egzemplarzy. Spisek sykstyński nie jest najlepszą jego powieścią, ale jest na tyle interesujący, aby polecić go innym. Trwa renowacja dzieł Michała Anioła, zdobiących sklepienie Kaplicy Sykstyńskiej. Odkryte zostają litery wkomponowane w sceny fresków. Po ułożeniu ich w całość, nie przedstawiają żadnej wartości, gdyż tworzą napis, który jest pozbawiony sensu. Jakie jest przesłanie artysty, który tworzył w XV i XVI wieku? Do wyjaśnienia zagadki wytypowany zostaje prefekt Kongregacji Nauki Wiary Joseph Jellinek. Co kryje w sobie tajemniczy napis i czy może on zachwiać posadami chrześcijaństwa? Promienie listopadowego słońca wnikały przez wysoko umieszczone okna, rozświetlając geometrię kunsztownej podłogi. Akt Stworzenia autorstwa Michała Anioła spoczywał otulony łagodnym mrokiem i tylko tu i ówdzie wyzierała z pozbawionej światła przestrzeni czyjaś wyciągnięta ręka lub nierozpoznawalna twarz. Lubię twórczość Vandenberga, ale tę powieść czytało mi się trochę jak po grudzie. Powodem tego było dość dużo odniesień do łacińskich sformułowań. Byłoby dobrze, gdyby przypisy znajdowały się na każdej stronie, a jest tylko słowniczek określeń łacińskich na końcu książki. Nie ułatwia to lektury, niestety. Przyznaję, że jak już się wczytałam, wgryzłam w tekst, to nie było najgorzej. Ale czytałam już lepsze książki niemieckiego pisarza. Przed marmurową barierą chóru wzrok kardynała pomknął mimo woli w górę, by jeszcze raz zatrzymać się na oglądanym już po tysiąckroć Akcie Stworzenia, na proroku Jonaszu, zwiastunie Zbawiciela, na oddzieleniu światła od ciemności, na Bogu, który tworzy planety i życie roślin, na oddzieleniu ziemi od wód i wyciągniętym palcu Boga Ojca obdarzającego Adama duszą, potem na zbudzonej do życia Ewie i wreszcie na obojgu uwodzonych przez Szatana pod postacią węża. Akcja Spisku sykstyńskiego toczy się w bardzo zamkniętym, hermetycznym środowisku dostojników kościelnych. Oprócz jednej z najsławniejszych Kaplic na ziemi, odbywamy podróż do niedostępnych dla zwykłych śmiertelników archiwów i bibliotek, gdzie wejście mają tylko nieliczni. Bohaterami tej powieści są, jak nietrudno się domyślić, dostojnicy watykańscy, kardynałowie i duchowni. Jak to u Vandenberga bywa, jest interesująco, są tajemnice, intrygi, spiski i zagadki do rozwiązania. Akcja powieści przyspiesza pod koniec, a zakończenie naprawdę zaskakuje. Od pierwszych stron książka może trochę nużyć, ale po wczytaniu nie powinno się mieć problemów ze zgłębianiem tekstu. Opowieść może niektórych szokować, ale należy pamiętać, że jest to przecież fikcja literacka. Jednak czy na pewno? W końcu za murami Watykanu ukrytych jest tyle tajemnic, że ,,uwolnienie" ich mogłoby faktycznie zniszczyć wiarę i doprowadzić do upadku religii. Lektura, która daje do myślenia. Zdecydowanie tak. Ile w niej prawdy, a ile fikcji? Każdy sam musi odpowiedzieć na to pytanie. Mimo pewnych niedociągnięć i odrobiny znużenia polecam zwłaszcza wielbicielom gatunku i miłośnikom twórczości Dana Browna.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Historia przedstawiona w tej książce jest doprawdy szokująca. Na faktach udowodniono iż sam Michelangelo, autor słynnych fresk Sykstyńskich, znał całą prawdę dotyczącą naszego pożal się boże godnego uwagi Kościoła. Tylko zadaję sobie takie pytanie... Czy ktoś rzeczywiście uwierzy w to, co obrazuje ta książka? Czy przestanie czcić Boga zmartwychwstałego, po tym, jak już pozna tę historię? Zastanawia mnie również fakt, czy ta opowiastka, która szerzyła zgorszenie wśród Watykanu i za którą ludzi palono na stosach, jest w istocie prawdą, czy jedynie bujdą autora Philipa Vandenberga...

(Kliknij aby rozwinąć opinię)