Śnieg w Wenecji
Remin Nicolas

Stwierdzenie na okładce, że to wspólne śledztwo cesarzowej i komisarza, jest trochę na wyrost- prawie do końca prowadzą oni osobne śledztwa, dopiero przy końcu wymieniają się informacjami. Commissario Tron, potomek znanego, choć teraz bliskiemu bankructwa rodu na wezwanie udaje się do morderstwa na statku. Jednak ktoś z wojskowej policji szybko chce rozwiązać śledztwo, twierdząc, że ma motyw (polityczny) i zabójcę. Jednak Tron nie może pozbyć się uczucia, że coś tu nie gra, nie wierzy w oficjalną wersję przestępstwa. ,,Ta sprawa jest jak łamigłówka- obrazek, na który wystarczy patrzeć dostatecznie długo, by odkryć coś, czego normalnie się nie dostrzega." Przecież nie zaszkodzi, gdy zada paru osobom kilka pytań, w tym celu przemierza weneckie uliczki- a w tym czasie Wenecja należała do Austrii. Tło historyczne może nie jest mocno zarysowane, ale jak na kryminał retro wystarczające. Co do bohaterów wyróżnia się chyba tylko Tron oraz cesarzowa Elżbieta, która realizuje sprytnie własne plany (np. wycieczka z watą w ustach). Ogólnie udany kryminał retro, szczególnie ciekawy jest początek i wydarzenia, przy zakończeniu, gdzie morderstw przybywa i akcja przyśpiesza. Do twórczości Remina może zachęcić także jego sardoniczne poczucie humoru przy obyczajowych obserwacjach. Wydarzenia są w sumie dosyć prawdopodobne, mamy także zalążek romantycznej przygody. Wyczytałam, że są dalsze przygody komisarza Trona, jak będę miała okazję to przeczytam.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)