Śledztwo diabła
Adrian Bednarek ;

🔪🔪🔪🔪 Recenzja 🔪🔪🔪🔪

Adrian Bednarek " Śledztwo diabła "#8
@adrian_bednarek_pisarz

Seria: Kuba Sobański #8

Wydawnictwo: Zaczytani
@wydawnictwo_zaczytani

🔪🔪🔪🔪🔪🔪🔪🔪🔪🔪🔪🔪🔪

" Nałóg nigdy nie znika. Tylko ci, którzy są w stanie to zrozumieć, umieją się z nim dogadać. Inni żyją w ciągłym strachu, każdy dzień zaczynając z obawą, że to właśnie dziś demon rozszarpie pręty i zaatakuje..."

„Śledztwo diabła” to ósmy tom serii, która koncentruje się na jednym z moich ulubionych bohaterów – psychopatycznym seryjnym mordercy Kubie Sobańskim.. Każda książka w tej serii zanurza czytelnika w mrocznym i brutalnym świecie, pełnym starannie zaplanowanych zbrodni, które potrafią wywołać dreszcze..

Muszę przyznać, że ten tom czytałam z ogromnym zainteresowaniem, ponieważ wydarzenia były bardzo dynamiczne, a niespodziewane zwroty akcji sprawiały, że trudno było mi oderwać się od książki..

Mamy tu zagadkę, napięcie i skomplikowane relacje między postaciami..

W tej części fabuła skupia się na skomplikowanych relacjach między Kubą, Dorianem i Doną dodają naprawdę dużo emocji i napięcia.. Każda postać ma swoje własne demony do pokonania.. Dorian chce być mścicielem, a Dona walczy z kompleksami.. To mus być emocjonująca mieszanka!

Nowa postać wprowadza zamieszanie, mając swój plan i schemat działania.. Nie zdaje sobie sprawy, że jej każdy ruch jest obserwowany, co może prowadzić do śmiertelnego niebezpieczeństwa..

Autor doskonale posługuje się postaciami, nadając im unikalne cechy i osobowości, które przyciągają uwagę czytelnika.. Dialogi są dynamiczne, a przemyślenia bohaterów oraz spójny rozwój fabuły, tworzą niezwykle emocjonującą opowieść.. To wszystko sprawia, że historia wciąga i angażuje na wielu poziomach..

Styl autora jest pełen intensywny i głębi, co sprawia, że od razu angażuje się w opowieść.. Język jest barwny i sugestywny, co pozwala na pełne odczucie emocji bohaterów. .

Emocje są kluczowym elementem narracji, odzwierciedlają wewnętrzne zmagania postaci, ich pragnienia i lęki.. Bohaterowie, tacy jak Kuba i Dorian, są skomplikowani i wielowymiarowi.. Kuba, zmagający się z konsekwencjami swojego nieprzemyślanego działania, odczuwa strach i zagubienie, podczas gdy Dorian, jako policjant, balansuje między obowiązkiem a osobistymi motywacjami..

Ich interakcje są naładowane napięciem, co prowadzi do emocjonalnych zwrotów akcji.. W miarę jak fabuła się rozwija, bohaterowie muszą stawić czoła nie tylko zewnętrznym wyzwaniom, ale również swoim wewnętrznym demonem, co czyni tę historię jeszcze bardziej fascynującą i angażującą..

" Potrzeba zabijania to nałóg. Póki go nie zaspokoisz, czujesz przenikliwy ból tam, gdzie kiedyś go zadawano, odtwarzasz ten koszmar, nie możesz spać, nie chcesz jeść, pić, palić, pieprzyć ani nawet ćpać, nie sprawia ci przyjemności. Wszystko dookoła jest cierpieniem lub próbą jego złagodzenia..."

Kuba Sobański zostaje wciągnięty w mroczną intrygę, gdy przypadkowo znajduje się na miejscu zbrodni, co czyni go głównym podejrzanym.. Mimo że jest niewinny, jego obecność budzi wątpliwości. Na szczęście z pomocą przychodzi mu Dorian, policjant i kuzyn Dony, który również ma swoje motywacje.. Dorian potrzebuje sojusznika, aby rozwiązać zagadkę serii dziwnych zgonów i wymierzyć sprawiedliwość..

Kuba, choć nie bardzo chce współpracować, ma swoje własne plany.. Postanawia przeprowadzić własne śledztwo, w trakcie którego odkrywa, że tak naprawdę szukaja kobiety, którą zamierza wykorzystać w swoim planie przeciwko Dorianowi.. Jego sytuacja staje się coraz bardziej skomplikowana, ponieważ staje się nie tylko podejrzanym, ale także graczem w niebezpiecznej grze..

„Śledztwo diabła” to ósmy tom serii przygód jednego z moich ulubionych bohaterów literackich, psychopatycznego seryjnego mordercy Kuby Sobańskiego. Każda część tej serii obfituje w mrok, brutalność i przede wszystkim w skrupulatnie zaplanowane zbrodnie, które mrożą krew w żyłach.

Kuba Sobański, były prawnik i seryjny morderca, przypadkowo staje się głównym podejrzanym w sprawie zbrodni, na miejscu której się znalazł. Z opresji ratuje go Dorian – policjant i kuzyn dawnej kochanki Sobańskiego. Szybko okazuje się, że Dorian ma ukryty cel w ratowaniu Sobańskiego – potrzebuje sojusznika, który pomoże mu rozwikłać zagadkę podejrzanych samobójstw i wymierzyć sprawiedliwość.

„Śledztwo diabła” to kolejny intrygujący thriller psychologiczny autorstwa Adriana Bednarka. Autor wykazał się znakomitym pomysłem na fabułę, wprowadził nową postać, która, jak sądzę, wprowadzi spore zamieszanie w życie głównego bohatera. Niestety, tym razem zabrakło mi charakterystycznego napięcia, które zawsze towarzyszyło mi podczas „spotkań” z Kubą Sobańskim. Książkę czytało mi się naprawdę dobrze, z zapartym tchem przewracałam kolejne strony, ciekawa, co Kuba ma w zanadrzu i z czym przyjdzie mu się zmierzyć. Jednak w połowie lektury zaczęłam odczuwać lekkie znużenie. Historia okazała się zbyt przewidywalna, a momentami miałam wrażenie, że jest nieco naciągana. Mimo to w życiu głównego bohatera nie zabrakło dobrze zaplanowanych zbrodni, choć w tej części nie są one tak dosadne i brutalne, jak w poprzednich tomach.

Podsumowując, choć thriller „Śledztwo diabła” nie do końca spełnił moje oczekiwania i okazał się nieco lżejszy od poprzednich części, wciąż gorąco polecam tę serię. Jej największym atutem jest narracja w pierwszej osobie, która pozwala nam wczuć się w rolę bohaterów, poznać ich emocje, myśli i doznania. Kuba Sobański to dla wielu czytelników, w tym również dla mnie, jedna z najlepiej wykreowanych, nieprzewidywalnych i fascynujących postaci, dlatego warto zwrócić uwagę na jego historię.

Ona ciągle w nim drzemie. 

W nim się zakotwiczyła. 

Brzemię krzywdy zostawiła. 

Jego umysł poszarpała. 

Młode serce okaleczyła. 

A jego emocje postrzępiła. 

Okrutnie. Bez litości. Bezdusznie. 

Siostra. 

Jej głos, jej obraz, jej twarz. 

Ciągle w nim. W jego umyśle. 

Jej szept. Jej dotyk zły. Czerń jej włosów.  

Ciągle kroczy. Za nim. I w nim. 

Spaczony umysł. 

Skrzywdzony. 

Poturbowany. 

Dotknięty bólem. 

Poraniony cierpieniem. 

Nad nim koszmar. 

Kolejna krzywda. 

Kolejne wspomnienie. 

Najgorsze z możliwych. 

Bo zły nie rodzi się nikt. 

Zło wypływa z ciemności. 

Z zadanej krzywdy. 

I traumy ściskającej serce. 

Szuka ujścia. 

Chcę się wydobyć. 

Z niego. Z niej. Z nich. 

W jej dzieciństwie. 

Trudnym, smutnym, tragicznym. 

W portrecie jej ojca. 

Manipulanta, psychicznego oprawcy.

W tym rodzi się ona. 

Młoda kobieta. 

Z pozoru normalna. 

Jakich wiele. 

A tak bardzo przebiegła. 

Obarczona złem. 

Jedno cięcie. 

I już go nie ma. 

Z tętnicy ulatuje jego życie. 

Rozpływa się w jego krzyku. 

Niknie w otchłani. 

Znika. 

„ Nie jestem zła, tylko czasami muszę kogoś zabić, żeby znów stać się dobrą ”.

Kreacja psychopatycznej jednostki znów zachwyca. Znów wciska się mocno w emocje. Niezmiennie uwielbiam i podziwiam autora za niespotykaną umiejętność wczucia się w swoich bohaterów. Nie sztuką jest stworzyć psychopatę. Sztuką jest nadać mu kształt, oblec go w emocje i urzeczywistnić. Tym razem nie tylko Kuba fascynuje. Na scenę żądzy pozbawiania żyć wkracza kobieta. Autor w jej dziecięcym wspomnieniu o ojcu umieścił zaburzone postrzeganie tej relacji. Odkrył jej mrok, nadając mu ciemnych barw. Wydobył z niej ciemność, okrywając ją płaszczem zakorzenionego bólu.

To już ósmy tom. A ja nie mam dość. Ten psychopatyczny świat. Możliwość wkroczenia w umysł bohaterów. Poznania ich emocji, doznań i odczuć. Zło i ciemność. Mrok i napięcie. To są wrażenia z najwyższej półki. Takiej książkowej adrenaliny nie zastąpi nic. Polecam. 

Kiedy wzięłam książkę do ręki zdziwiłam się, że jest to już ósmy tom. A ja wcześniej nie przeczytałam ani jednego z tej serii. Zresztą to było również moje pierwsze spotkanie z autorem. Oczywiście byłam pełna obaw, czy połapię się w całej tej historii, która do krótki nie należy. Czy polubiłam się z diabłem?
Po przeczytaniu opisu myślałam, że jest to seria o jakimś komisarzy, który prowadzi kolejne zawiłe śledztwo. Jakie było moje zdziwienie, kiedy głównym bohaterem okazał się seryjny morderca! Kuba Sobański we własnej osobie, seryjny morderca a nie jakiś glina. Robiło się coraz bardziej ciekawie.
Kuba przez przypadek trafia na miejsce nie swojej zbrodni i od razu staje się głównym podejrzanym. Z opresji ratuje go Dorian, kuzyn dawnej kochanki Kuby. Mężczyzna ma w tym swój cel, który nie do końca podoba się seryjnemu mordercy. Jak potoczy się cała sprawa? Kto tym razem będzie tym przegranym, a kto wygranym?
Czytając książkę zastanawiałam się, co tak naprawdę siedzi w głowie seryjnego mordercy. Czy jest to nałóg, jak nazywa to Kuba? Czy może jeszcze coś innego. I co sprawia, że człowiek staje się zdolny do zabijanie bez żadnych wyrzutów sumienia? Bo taki właśnie jest główny bohater. Popełnia zbrodnię, nie czując nic prócz satysfakcji. W ogóle nie zauważyłam, że Kuba zdolny jest do jakikolwiek ciepłych uczuć. Nawet jego relacje z Doną są jakieś takie nijakie. Niby twierdzi, że jest dla niego najważniejsza, ale nie czuje się tego podczas czytania. Wszystko to wydało mi się trochę dziwne. Dona wie, że jej były facet jest seryjnym mordercą, ale nie robi to na niej żadnego wrażenia. Cała ta historia jest nierealna, mamy zabójstwo za zabójstwem. Mało tego, pojawia się jeszcze ktoś trzeci, ktoś kto ma taki sam nałóg jak Kuba. Autor przedstawia nam świat, w którym na pewno nie chcielibyśmy się znaleźć.
Przyznaję, że nie polubiłam głównych bohaterów. Kuba osoba bez uczuć, Dona niby najlepszy prawnik w mieście, a sprawiała wrażenie słodkiej idiotki. Jedynie Marta - pracownica Kuby - zdobyła moją sympatię. Jedyna z tej bandy, która miała głowę na karku:)

Średnio oceniam tę książkę. Myślę, że gdybym czytała wcześniejsze części może moja ocena byłaby inna. Lepiej zrozumiałabym postępowanie głównych postaci. Autor zakończeniem daje nadzieję na kontynuację, ale chyba tym razem sobie odpuszczę.

"Wolnym od nałogu można być tylko przed zaproszeniem go do siebie".

Kuba Sobański mówi o sobie, że jest nałogowcem z wieloletnim stażem. W przypadku lektury Diabełków mogę powiedzieć o sobie dokładnie to samo. To już bowiem ósma odsłona losów tego psychopaty, a ja nadal ekscytuję się każdym nowym wątkiem i pochłaniam kolejne strony. Tak, Kuba ma rację, nałóg to potężna siła.

Adrian Bednarek, nazywany mistrzem psychothrillerów to urodzony w 1984 r., absolwent Akademii Ekonomicznej w Katowicach. Autor od wielu lat fascynuje się tematyką kryminalną, w tym postaciami seryjnych morderców i II wojną światową. Jest także fanem żużlu. Zadebiutował w 2014 r. książką pt. "Pamiętnik diabła". Obecnie mieszka w Częstochowie wraz z żoną i synem.

Kuba Sobański ma kłopoty. Bohater zupełnie przypadkowo pojawia się na miejscu czyjejś zbrodni, przez co zostaje podejrzany o morderstwo. Z tej dość patowej sytuacji zupełnie nieoczekiwanie ratuje go Dorian, kuzyn Dony. Policjant nie robi jednak tego bezinteresownie. Jego śledztwo dotyczące dziwnych śmierci musi zostać wyjaśnione i właśnie w tym ma mu pomóc Kuba Sobański.

Nie da się ukryć, że z każdą kolejną częścią tego kultowego już cyklu, Adrian Bednarek staje przed coraz większym wyzwaniem. I to zarówno w kwestii dynamiki losów naszego ulubionego seryjnego mordercy, jak i w temacie ewolucji jego osobowości. Te dwie płaszczyzny fabularne muszą bowiem ze sobą zagrać, a spiąć je w jedną całość może jedynie jakiś mocny plot twist, bądź jakieś zaskoczenie. W "Śledztwie diabła" wszystko to udało się autorowi wykonać, dzięki czemu ósmy tom losów tytułowego Diabła staje się kolejnym wyczekiwanym przez czytelników guilty pleasure.

Sporo dzieje się w życiu Rzeźnika Niewiniątek, ale pewne elementy w prozie Adriana Bednarka na szczęście nie ulegają zmianie. Kuba Sobański to bowiem nadal piekielnie inteligentny i zabójczo niebezpieczny wzorcowy antagonista, którego darzymy sympatią, a nawet, o zgrozo, mu kibicujemy. Nie zmienia się również odczuwalna podczas lektury tego tomu, niezwykła dbałość o wszelkie szczegóły i detale dotyczące miejsc zbrodni. Od pierwszej części właśnie ta warstwa budzi moje wielkie uznanie dla autora za ogrom pracy, jaką systematycznie wykonuje. 

Jest w tym tomie sporo fajnych muzycznych kawałków, jakie warto sobie w wolnej chwili posłuchać i jest także nowa postać kobieca. Weronika to kolejna bohaterka, która ma do odegrania w życiu Kuby dość znaczącą rolę. Adrian Bednarek budując jej postać, wprowadza do fabuły pewien element rywalizacji, która generuje dość niespodziewane wydarzenia, bo gdy mrok spotyka się z mrokiem, dzieje się naprawdę wiele. 

Czas spędzony z każdym, kolejnym tomem Diabełka to taki mój, zaprezentowany w tej części, "piątek poza zasięgiem". "Śledztwo diabła" to już bowiem ósma odsłona perypetii Kuby Sobańskiego, a ja nadal w trakcie poznawania jego dalszych losów, zupełnie odcinam się od rzeczywistości, w pełni zatapiając się w mrocznym świecie bohaterów. Mam więc nadzieję, że w przypadku autora nałóg znów upomni się o swoje i niebawem doczekamy się dziewiątej części mojego ulubionego cyklu.

https://www.subiektywnieoksiazkach.pl/

,,(...) demony lubią mruczeć dziwne rzeczy, a pojmie je tylko ich zakładnik".

Krwawa randka z diabłem level 8, czyli ,,Śledztwo diabła".
Z jednej strony jest jak zwykle - bezwzględnie emocjonująco, nie brakuje ostrych gadżetów i nielegalnych używek, w tle wybrzmiewa polski rock, pada śnieg, a prawo karne nie przewiduje tego i owego. Ale z drugiej.. Kuba po raz kolejny zaskakuje nową, niecodzienną odsłoną. Tym razem jako nałogowiec z wieloletnim stażem, facet zbudowany z fartu, do tego zamożny przystojny aktualnie singiel szukający przygód - uroczy seryjny zabójca brunetek, z jednak widoczna gołym okiem lekką słabością do blondynek, znów zapragnął się zabawić..
I choć Kuba Sobański jako ,,gwiazda" w raju doskonale wie, gdzie warto bywać tylko w dzień, a gdzie wyłącznie nocą - pewnego dnia przez zupełny przypadek trafia na miejsce nieswojej zbrodni, stając się głównym podejrzanym. Z opresji wybawia ,,niby" przyjaciel - policjant i kuzyn jego dawnej kochanki. Niestety nie bezinteresownie. Dorian potrzebuje bowiem sojusznika w sowim prywatnym śledztwie - polowaniu na kogoś, kto bawiąc się w zabijanie pod krakowskim niebem wydaje się równie zepsuty jak sam diabeł. Kuba więc, choćby i chciał, nie potrafi się nie ekscytować nowym wyzwaniem. Musi jednak mieć się na baczności, bo przed nim kluczowe decyzje, które wyznaczą jego przyszłość w raju.. Czy zamiana ,,przyjacielskiego" śledztwa na osobistą wendettę to jest na pewno dobry ruch?

,,Śledztwo diabła" to kolejna gratka dla ,,fanów" seryjniaka, którego życie napędza czas i nieprzewidywalność. Wycieczka do jego rzeczywistości pełnej zachcianek, wyzwań i problemów. Pełna emocji podróż do świata, który na całe szczęście zaczyna się i kończy wyłącznie na kartach tej książkowej serii.
Niezmiennie od pierwszego tomu, w oczekiwaniu na kolejny - polecam.

" [...] Je­stem na­ło­gow­cem z wieloletnim sta­żem i za­li­czam się do wyjątkowego grona ludzi potrafiących do­ga­dać się ze swoją be­stią. [...]"

Po raz ósmy miałam przyjemność sięgnąć po książkę Adriana Bednarka z Kubą Sobańskim w głównej roli. Najnowsza powieść tego autora nosi tytuł

"Śledztwo diabła".

Kuba Sobański to psychopatyczny seryjny morderca. Cierpi na potężne urojenia, które nie dają mu spokoju. Powodują to, że nie może normalnie żyć. Ból, który według niego zadaje mu zamordowana przez niego siostra, mija, gdy tylko dopuści się morderstwa. Takie życie to niestety nie jest życie. Zastanawiam się, kiedy w końcu zostanie złapany i osadzony w zakładzie dla psychicznie chorych. Ile jeszcze tomów przeczytamy, zanim ktoś zajmie się wyleczeniem jego głowy lub skazaniem go na karę śmierci? Ile jeszcze osób będzie musiało zginąć? Oczywiście nie znam odpowiedzi, ale mam nadzieję, że jeszcze trochę ta postać zostanie z nami.

Adrian Bednarek jak zwykle dał czadu. Od pierwszej do ostatniej strony trzyma nas w głębokim napięciu. Tutaj się sporo dzieje. Jest też sporo morderstw. Ktoś musi odejść. Pojawia się również nowa postać.

Jeżeli lubicie mroczne historie, to powieści Adriana Bednarka będą dla was odpowiednie.

    ,,Śledztwo diabła" to ósmy tom serii diabelskiej z Kubą Sobańskim.  Każdy, kto czytał poprzednie części z pewnością sięgnie po ten tytuł. To wstrząsający  thriller ukazujący mroczną stroną ludzkiego umysłu. Kuba Sobański jest  psychopatą i seryjnym mordercą. Molestowany przez starszą siostrą mści się na wybranych   osobach. ,,Wiem, że prawdziwa Klara nie żyje, sam ją zabiłem, ale głód zawsze wywołuje namacalne omamy. Czuję, że ona naprawdę jest obok i krzywdzi mnie, jak w czasach, kiedy byłem małym chłopcem." Kuba nie ma żadnych skrupułów, morduje w akcie zemsty.  ,,Potrzeba zabijania to nałóg. Póki go nie zaspokoisz, czujesz przenikliwy ból tam, gdzie kiedyś go zadawano, odtwarzasz ten koszmar, nie możesz spać, nie chcesz jeść, pić, palić, pieprzyć ani nawet ćpać, nie sprawia ci przyjemności. Wszystko dookoła jest cierpieniem lub próbą jego złagodzenia." To morderca inteligentny   i przewidujący. Zawsze jest krok przed ofiarą.  Każde zdarzenie planuje z niesamowitą precyzją, manipuluje ludźmi i kłamie w żywe oczy. Spotyka też osoby, dla których, tak  jak dla niego, uśmiercanie jest nałogiem i wyzwoleniem od bólu. Jak sugeruje tytuł pojawia się też śledztwo, w którym Sobański bierze czynny udział. Akcja dzieje się w Krakowie, a narratorem jest sam morderca. Autor poprzez narratora i głównego bohatera wnika w jego tok myślenia, jego plany i ich realizację. Mimo, że Kuba jest postacią negatywną, wywołuje momentami współczucie i sympatię. Szkoda, że taki zdolny, inteligentny człowiek nie robi nic, aby wyzbyć się swojego nałogu, nie korzysta z psychoterapii.

W tym tomie są postacie z poprzednich części i pojawiają się tez nowe. Aby zrozumieć opowieść o Kubie trzeba znać poprzednie części, jego przeszłość i osoby z którymi był blisko związany,  w ,,Śledztwie diabła" są tylko one wspominane.

      Okładka nie odbiega od poprzednich części, utrzymana jest w czarno-żółtych barwach. Książka ładnie wydana przez wydawnictwo ZACZYTANI, na skrzydełkach okładki notka o autorze ze zdjęciem i okładki poprzednich części.

W posłowiu autor zapowiada kontynuację.