Honorata Szlęzak (ur. 1996) - socjolog kultury, mediów i zmian społecznych; filmoznawca. Autorka tekstów, twórczyni niebanalnych ścieżek muzycznych. Od wczesnej młodości bacznie obserwuje rzeczywistość. Pasjonuje się człowiekiem i jego miejscem w społeczeństwie. Jest specjalistką w zakresie problematyki wykluczenia społecznego. "Skaza" jest debiutem literackim autorki.
Skaza jest w każdym z nas, niezależnie od wieku i płci... Siedzi w nas głęboko i daje o sobie znać w najmniej oczekiwanych momentach życia. Uwiera nas, dusi i nie pozwala normalnie funkcjonować.
"Skaza" to opowieść wielowymiarowa, której bohaterami są młodzi ludzie zagubieni i okaleczeni przez życie, poszukujący w codziennych kontaktach międzyludzkich odrobiny bliskości i zrozumienia. Postacie są ze sobą ściśle związane, przenikają się, a łączy je skaza. Egzystencja na tym świecie jest trudna.
Do życia potrzebujemy drugiego człowieka i tęsknimy za miłością. Ona jest gwarantem człowieczeństwa. Czy bohaterowie książki mają szansę na odnalezienie miłości?
Informacje dodatkowe o Skaza:
Wydawnictwo: Poligraf
Data wydania: 2022-05-31
Kategoria: Literatura piękna
ISBN:
Liczba stron: 112
Kup książkę Skaza
Męczę się sama ze sobą. I łudzę się, że dam radę, dam radę, dam radę...Ciągle to samo. Ja nawet nie mam siły wypowiadać tych słów.
Więcej
Zobacz także
Skaza - opinie o książce
"W tym kraju jesteś jak naleśnik. Raz słodki, raz przesłodzony."
"Skaza" to moim zdaniem zupełnie inny gatunek literatury niż dotychczas czytywałam. Krótka, ale mimo to zawiera w sobie bardzo dużo treści, nawet wręcz przesłania, które zmusza czytelnika do refleksji. Honorata Szlęzak przekazuje nam historię o młodych i zagubionych ludziach, którzy mimo tego, że są przez życie oszukani, okaleczani, wykorzystywani przez innych, to i tak szukają (często bezskutecznie) zrozumienia i bliskości drugiego człowieka. Chcieliby doświadczyć chociaż odrobiny czułości, miłości i chociaż niewielkiego nawet zainteresowania ze strony innych.
Temat bardzo trudny, niezbyt może łatwy w odbiorze, ale taki z życia wzięty jakby żywcem.
Każdy człowiek ma w sobie jakąś skazę, lecz nie zawsze jest uwidoczniona, nie zawsze się ujawnia. Chociaż wielu z nas często z pewnością chciałoby zapomnieć o głęboko schowanej w sobie skazie, to jak zwykle w najmniej odpowiednim momencie wyłazi z nas i nie pozwala już na jej ukrywanie.
A wtedy gdy już nasza skaza wyjdzie na jaw nie jest łatwo żyć. Jest coraz trudniej i trudniej...
"Męczę się sama ze sobą. I łudzę się, że dam radę, dam radę, dam radę...
Ciągle to samo. Ja nawet nie mam siły wypowiadać tych słów."
Nie można określić, że ta książka jest z gatunku takich, co mi się podoba lub nie. To książka o życiu, o życiu tu i teraz, nie przed wiekami, nie w wyobraźni, tylko w naszym kraju (może nie tylko), na naszych dworcach, placach, skwerach itp.
Można pokusić się o refleksję i zastanowić czy takie osoby żyjące z widoczną skazą mają jakiekolwiek szanse na normalne (?) życie. Czy są w stanie znaleźć właściwą osobę, która okazałaby mu jakieś pozytywne uczucia. Czy znajdą miłość, przyjaźń lub choćby zwykłą akceptację.
"Podejść tam i udawać, że palę, gadać pierdolety, byle zagadać? Byle złapać z nią kontakt wzrokowy? A może i nie tylko?
Kto nie ryzykuje, ten nie pije szampana. O nie! Chyba mnie dostrzegła. Tak. Patrzy głęboko w moje oczy. A ja nic. Tylko odwracam się i idę dalej."
Nie jest to zbyt monotonna lektura, czyta się bardzo szybko, gdyż wciąga w wir swoją fabułą. Nie sądzę żeby ta książka dawała radość, jak gdzieś przeczytałam, ale moim zdaniem warta jest uwagi. Bardzo dobry debiut.
W tym kraju jesteś jak naleśnik. Raz słodki, raz przesłodzony.
Więcej