Oskarżano ją o histerię i fantazjowanie. Długo nikt nie wierzył, że ta prosta, niewykształcona dziewczyna została wybrana przez Jezusa na sekretarkę Bożego Miłosierdzia. Gdy doświadczała ciemności, czuła, że Bóg ją opuścił, że została zupełnie sama. Gdy widziała Jezusa, rozmawiała z Nim. Przygotujesz świat na ostateczne przyjście moje - powiedział jej. Ale nie ułatwiał wykonania wielkiej misji. Jak miała tego dokonać?
W mistycznych wizjach widziała i piekło, i swoją kanonizację. Kościół długo nie potrafił docenić wagi jej przesłania. Kult Bożego Miłosierdzia rozprzestrzenił się jednak na cały świat - tak jak chciał tego Jezus.
Efektem pasji dziennikarki i historyka jest jedyna tego typu biografia największej polskiej Świętej. Autorka odkrywa nieznane fakty z życia Siostry Faustyny i ujawnia tajemnice rozwoju kultu Miłosierdzia Bożego.
Wydawnictwo: Znak
Data wydania: 2012-02-14
Kategoria: Biografie, wspomnienia, listy
ISBN:
Liczba stron: 360
Siostra Faustyna była posądzana o histerie i fantazjowanie. Przez długi czas nikt nie wierzył, że tę prostą i niewykształconą dziewczynę Jezus wybrał na apostołkę Bożego Miłosierdzia. Jej niezwykłą biografię spisała Ewa K. Czaczkowska.
"Siostra Faustyna. Biografia świętej" to niezwykła pozycja czytelnicza, napisana z pasją. Ewa K. Czaczkowska przedstawia nieznane fakty z życia tej zakonnicy. Ujawnia także tajemnice szerzenia się kultu Miłosierdzia Bożego. Książka podzielona jest na dwie części. Pierwsza opisuje kolejne okresy Jej życia - od chwili narodzin, poprzez wstąpienie do zakonu, wizje, aż do śmierci. Ta część składa się z rozdziałów zatytułowanych nazwami miast lub miejscowości, których będą dotyczyć oraz opatrzonych cytatami. Druga część dotyczy realizacji misji siostry Faustyny po Jej śmierci. A także jej procesu beatyfikacyjnego i kanonizacyjnego.
Siostra Faustyna, a właściwie Helena Kowalska urodziła się 25 kwietnia 1905 roku w Głogowcu. W 1922 roku postanowiła wstąpić do klasztoru, jednak rodzice się nie zgodzili. Udało jej się to dopiero 3 lata później. Została przyjęta do Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia w Warszawie (ul. Żytnia). Od tamtej pory podróżowała z miejsca na miejsce - m.in. do Aleksandrowa, Łodzi, Krakowa, Skolimowa, Częstochowy, a nawet Wilna.
Najtrudniejszy okres w Jej życiu rozpoczął się 22 lutego 1931 roku. Wtedy to w celi, w której mieszkała (w zakonie w Płocku), objawił się Jej Jezus i nakazał namalowanie obrazu znanego dziś na całym świecie. Jak wspominała to w swoim "Dzienniczku": Jedna ręka wzniesiona do błogosławieństwa, a druga dotykała szaty na piersiach. Z uchylenia szaty na piersiach wychodziły dwa wielkie promienie, jeden czerwony, a drugi blady. (…) Po chwili powiedział mi Jezus: „Wymaluj obraz według rysunku, który widzisz, z podpisem: Jezu, ufam Tobie. Pragnę, aby ten obraz czczono najpierw w kaplicy waszej i na całym świecie.
Jednakże realizacja tej misji nie była łatwa. Jej spowiednik oraz przełożone mieli obawy i podchodzili do do sprawy sceptycznie. Wszystko przez nieufność do objawień prywatnych. Skąd taka postawa? Jak wyjaśnia ksiądz Jan Machniak, wszystko, co działa na nasze zmysły, podlega też działalności złego ducha, który może zwodzić człowieka. Dlatego święty Jan od Krzyża mówił, aby odrzucić wszystkie objawienia, nawet te, które przybliżają nas do Boga, aby nie popaść w pułapkę, jaką może zastawić na człowieka zły duch. Takim przykładem mogą być rzekome objawienia w Garabandal w Hiszpanii, które miały odciągnąć wiernych od objawień w Fatimie.
Ostatecznie, obraz powstał dopiero 3 lata później, w czerwcu 1934 roku, po usilnych staraniach siostry Faustyny. Pierwsze publiczne wystawienie Obrazu Jezusa Miłosiernego nastąpiło 26 kwietnia 1935 roku w Ostrej Bramie w Wilnie. Mimo to musiało minąć 50 lat, by objawienia prywatne siostry Faustyny zostały uznane przez Kościół. Co ciekawe, siostra Faustyna miała także inne wizje, niektóre z nich Ją przerażały, np. piekło. Wszystko to miało na celu przygotowanie ludzi na ostateczne przyjście Boga. Zapowiadała także kilku osobom wybuch II wojny światowej, który nastąpił rok po jej śmierci.
Książka napisana lekkim językiem. Wyraźnie widać fascynację autorki świętą Faustyną. Dzięki temu biografia nie zawiera suchych faktów, lecz stanowi opowieść popartą wypowiedziami m.in. ludzi z otoczenia siostry Faustyny, autorytetów naukowych z dziedziny teologii czy dogmatyki. Dużym walorem tej lektury są różnorodne fotografie związane z siostrą Faustyną, mapy miejsc, w których przebywała oraz ośrodków i sanktuariów Miłosierdzia Bożego w Polsce i zagranicą. Warto wspomnieć o zamieszczonym na końcu książki kalendarium świętej siostry Faustyny oraz indeksie osób, dzięki któremu łatwiej odnaleźć interesujące fakty z Jej życia. Polecam miłośnikom biografii oraz osobom chcącym zgłębić swoją wiedzę na temat jednej z najsłynniejszych polskich świętych.
Lubie biografie ,ktore sa ciekawe i wprowadzaja cos nowego o osobie opisywanej.Ta ksiazka jest wlasnie taka.Ciekawie opisana postac siostry Faustyny z wpisami z jej zycia o ,ktorych nigdzie indziej nie czytalam.Jedna z lepszych jakie udalo mi sie przeczytac.
Kto wie, jak potoczyłyby się losy orędzia o Bożym Miłosierdziu przekazanego przez Siostrę Faustynę, gdyby nie Jan Paweł II. Choć trudno w to uwierzyć...
Urząd Prymasa sprawował w najtrudniejszym dla Polski czasie – czasie represji, walki z religią i Kościołem. Mimo to nauczył Polaków mądrej...
Przeczytane:2017-08-23,
Wiele biografi świętych nosi w sobie cukierkowatość i pudrowość opisywanej osoby. Dzisiaj raczej przedstawia się świętych takimi jakimi byli na prawdę.
Autorka opisuje życie s. Faustyny od zwykłej, szarej strony. Opisuje jej zwykłe dni, zbiera informacje od osób, które znały świętą s. Faustynę i nie sądziły, że w przyszłości będzie ona znaną zakonnicą na całym świecie.
Książka napisana z wielką pasją i poświęceniem.
Polecam.