Sejf. Trylogia
Tomasz Sekielski

„Najdalej zajdzie ten człowiek, który nie wie, dokąd idzie”.

Tomasz Sekielski, znany dziennikarz śledczy, autor nie tylko programów telewizyjnych, ale i thrillerów politycznych, tym razem zaprasza nas na wyśmienitą ucztą czytelniczą. A co serwuje jako danie główne? Trylogię „Sejf” w trzech odsłonach: Sejf, Sejf. Obraz kontrolny i Sejf. Gniazdo Kruka.

Trylogia Sejf to porażająca historia szpiegowsko – polityczna, w której pierwsze skrzypce grają służby specjalne. Macie ochotę na namiastkę tego, co może was spotkać w kuluarach akcji z agentami w roli głównej? Proszę bardzo ...

W małej miejscowości we wschodniej Polsce, w stawie zostają znalezione zmasakrowane zwłoki mężczyzny. Na miejscu zdarzenia obok miejscowej policji z inspektorem Darskim na czele, pojawiają się nagle agenci służb specjalnych, którzy przejmują prowadzenie dochodzenia w tej sprawie. Niespodziewanie całe zdarzenie nagrywa też reporter stacji DTV, Artur Solski. Jak się później okaże, to właśnie nagranie będzie solą w oku służb. Wkrótce reporter zostanie okradziony ze sprzętu, znikną również nagrania. Artur stanie się wrogiem służb, trudnym celem do zlikwidowania. Ale wiadomo nie jest to takie proste do wykonania. Ma zbyt rozległe kontakty, jest znany w swoim środowisku i jego zniknięcie mogłoby przysporzyć wiele kłopotów. Idąc po nitce do kłębka dziennikarz natrafia na sprawę związaną z aferą wśród polskich służb stacjonujących w Iraku. Tam też niespodziewanie giną polscy żołnierze i dyplomaci. Co jest grane? Kto za tym wszystkim stoi? Dlaczego panuje taka samowola i anarchia? Czyżby osoby stojące na czele naszego rządu nie miały pojęcia co się dzieje u jego boku? Czyżby działania służb wymknęły się spod kontroli? A może służby walczą między sobą o wpływy?

Przyznam, że Sejf tak mnie wciągnął i pochłonął, że liczącą ponad tysiąc stron trylogię wchłonęłam na jednym głębszym oddechu. Autor ujawnia niewyobrażalne powiązania pomiędzy służbami specjalnymi a osobami stojącymi na czele naszego rządu. Intrygi, walki o wpływy, posuwanie się do najśmielszych zachowań i kompromitacji znanych osób, śledzenie i nagrywanie ich, to codzienność. Kto wychodzi zwycięsko z tych potyczek? Nie silniejszy, ale cwańszy, ten, kto ma większe haki na drugą stronę i kto w bardziej wiarygodny sposób i w białych rękawiczkach potrafi skompromitować przeciwnika. Nagłe wypadki i morderstwa już chyba nikogo nie dziwią, są znakomitym sposobem na pozbywanie się niewygodnych i zbyt dużo wiedzących „zaprzyjaźnionych” wrogów. W tym kręgu nie ma miejsca na żadne przyjaźnie czy głębsze relacje, nawet jak mają one miejsce to są nieprawdziwe i nieszczere. Obłuda, fałsz i zakłamanie codziennie goszczą na ich złowrogich twarzach. W tych okolicznościach z ludzi wychodzi prawdziwe oblicze, pokazują swoją twarz, tą, którą skrzętnie ukrywają za fałszywą maską. Dla zdobycia władzy, stanowiska i pieniędzy są w stanie mordować najbliższych przyjaciół i znajomych. Nie mają żadnych skrupułów i sentymentów. Pracują dla kilku organizacji jednocześnie, władza ich podnieca i powoduje, że nie są w stanie ujarzmić swoich popędów. Nawet na potrzebę chwili zmienią orientację seksualną, są plastyczni i elastyczni, w mgnieniu oka dostosowują się do realiów i potrzeb chwili.

Sejf to niesamowita, wiejąca grozą i tajemniczością opowieść o zakłamaniu i obłudzie, o ludzkich słabościach i popędach. Przerażający obraz manipulacji i sterowania ludźmi, upokarzania i zniewolenia jednostki. Egzamin na wyznaczenie granicy wytrzymałości. Osoby mające jakiekolwiek szczytne ideały nie mają racji bytu w tym opanowanym przez brutalne zwierzęta świecie. A co się liczy? Władza, pieniądze i chęć zemsty grają pierwsze skrzypce w tej historii.

W tej powieści trudno jest wskazać jednego głównego bohatera. Poszczególni bohaterowie przewijają się w powieści w mniejszym lub większym stopniu, ale każdy z nich ma do odegrania swoją rolę. Każdy jest nieodłącznym elementem tej układanki i jego znaczenie, nawet czasami drugorzędne, jest niepodważalne. Ale całość akcji spina postać dziennikarza Artura Solskiego, który łączy poszczególne wątki i jest obecny w każdym z nich. Jednak wraz z rozwojem akcji jego rola zostaje trochę zmarginalizowana i pozostawiona z boku. Liczyłam, że w efekcie końcowym jego postać nabierze głębszego wymiaru i znaczenia, że będzie źródłem wyjaśnienia najgłębszych intryg tej powieści, ale widać autor miał dla niego nieco inną rolę.

Ta powieść wprawia w szok i osłupienie. Niedowierzanie nie jest w stanie opuścić czytelnika. Pomimo, że ta powieść to fikcja literacka, to jestem przekonana, że garstka prawdy w tej historii jest. Nie mamy tak naprawdę pojęcia, co się dzieje za kulisami władzy, kto rządzi krajem i kto jest agentem obcych służb specjalnych czyli przysłowiowym „kretem”. Wiemy tyle, ile władza chce, abyśmy wiedzieli, i nic więcej. Obraz kraju w niebezpieczeństwie tchnie z tej lektury, kraju opanowanego przez wrogie służby specjalne ogarnięte rządzą chciwości i władzy.

Uwaga, niebezpiecznie wciąga i uzależnia! Lektura dla ludzi o mocnych nerwach. Dreszcz emocji i podniecenia towarzyszy od pierwszej strony. A zakończenie? Nieprzewidywalne … Co dodaje smaczku i pikanterii całej powieści.

Polecam, świetna i emocjonująca, momentami brutalna i przerażająca, z podmuchem tajemniczej atmosfery, podniecająca i szokująca!

Powieści szpiegowskie są jednymi z moich ulubionych. Na „Sejf” czyhałam od dawna, więc jak tylko cała seria została wydana w jednym tomiszczu, wiedziałam, że musi się u mnie znaleźć.

Jedyną wadą takiego wydania jest jego rozmiar (i brak twardej oprawy), wiadomo, do torebki się nie wrzuci, chyba że ktoś na co dzień porusza się z walizką na kółkach. Później to już właściwie same zalety. Historia rozłożona na trzy tomy - „Sejf”, „Obraz kontrolny” i „Gniazdo kruka” - łączą się, przeplatają, więc nie trzeba czekać, szukać, bo wszystkie są w jednym miejscu. A co w nich jest?

Trylogia Sejf ma kilku bohaterów, którzy z czasem i biegiem wydarzeń wysuwają się na pierwszy plan. Spoiwem wszystkich trzech tomów jest dziennikarz śledczy Artur Solski (w trzecim tomie jest go mniej), któremu autor chyba dał kilka swoich cech, bo ten rudy, niepozorny facet ma niesamowitą intuicję i kiedy złapie temat, nie odpuszcza, nawet jeżeli może mu to zaszkodzić. Niejednokrotnie ociera się o śmierć, podważana jest jego wiarygodność, a jednak Artur nie daje za wygraną i drąży dalej. Co z tego wyniknie? Czy jeden człowiek może iść na wojnę z całym aparatem państwa?

Sejf to trzymająca w napięciu powieść nie tylko o służbach specjalnych, tajemnicach wagi państwowej czy ukrywaniu/eliminowaniu niewygodnych osób. To również powieść o pracy dziennikarza śledczego, o tym, jak trudno zdobyć wiarygodny materiał, jak wiele czasu wymaga zebranie i przeanalizowanie go oraz przekazanie tak, by wzbudzić zainteresowanie. Bo choć polityka dobrze się sprzedaje, to jednak nadal w kontekście — najlepiej osobistego — skandalu.

Tomasz Sekielski pokazuje świat, do którego zwykły śmiertelnik nie ma wejścia. Tak, jest on do szpiku kości realny. Szpiedzy, komórki odpowiedzialne z ich pracę, a w tym wieczna walka o informacje, które stanowią najcięższą z dostępnych broń. Takie do przekazania, takie do ukrycia, takie, do jakich dostęp ma tylko niewielka liczba osób, służące teoretycznie do zachowania stabilności w państwie. Asy, dzięki którym się wygrywa lub zostaje na samym dnie. Kto tak naprawdę pociąga za sznurki? Kto jest zakładnikiem?

Jeżeli mam się pokusić o przyznanie miejsc, to zdecydowanie najlepsza jest I część, a III jako zbiór wszystkiego, co czytelnik już wie, czyta się najciężej, ale to tom finałowy, więc myślę, że bez tego by się nie obyło i usystematyzowanie materiału jest potrzebne. Polecam! Dla mnie jedna z ciekawszych książek.