W "Sadze o Juzasie" wątek epicki splata się z metaforyczną wizją losu ludzkiego. Podobnie jak w Polsce "Kamień na kamieniu" Wiesława Myśliwskiego dzieło Baltusisa nawiązuje do tradycji rodzimej chłopskiej epopei, a zarazem prozy skandynawskiej początków XX wieku. Tytułowy bohater opowieści porzuca rodzinną wieś i podejmuje samotne życie na niedostępnych mokradłach, popchnięty do tego miłosnym zawodem. Jego samotnia nie może się jednak oprzeć naporowi dziejów i Juzas wbrew własnej woli zostaje wciągnięty w społeczny dramat Litwy międzywojennego dwudziestolecia.
Wydawnictwo: b.d
Data wydania: 1989 (data przybliżona)
Kategoria: Literatura piękna
ISBN:
Liczba stron: 240
Tytuł oryginału: Sakme apie Juza
Język oryginału: litewski
Tłumaczenie: Henryka Broniatowska
Przeczytane:2020-07-20, Ocena: 5, Przeczytałam, 52 książki 2020,
"Saga o Juzasie" Juzoasa Baltusisa (w tłumaczeniu Henryki Broniatowskiej) jest właśnie tym, czego można oczekiwać. To historia Juzasa, który po doznanym zawodzie miłosnym postanawia opuścić rodzinny dom i wybudować własny na mokradłach. Wspaniały przykład pracy od podstaw, gdzie trzeba "przekonać" nieprzystosowaną ziemię do nowego wykorzystywania, bowiem Juzas chce być w jak największym stopniu niezależny. Żyje więc samotnie na Kairabali i nikomu nie wadzi, a gdy trzeba to stara się wyciągnąć pomocną dłoń, choć oczywiście popełnia błędy jak każdy człowiek.
Opowieść może nie jest zachwycająca, jednak urzeka swoją prostotą. To zwykłe życie zwyczajnego człowieka. I mogłoby sobie życie spokojnie się toczyć, gdyby nie nadchodziły zmiany społeczne wymagające zajęcia stanowiska wobec nich.