Seria klasycznych powieści Jane Austen w adaptacjach dla dzieci.
Elinor i Marianne Dashwood mają zupełnie inne wyobrażenia na temat miłości. Marianne chce żeby uczucie ja powaliło, a jej rozważna siostra Elinor zawsze twardo stąpa po ziemi. Po śmierci ojca dziewczęta muszą przeprowadzić się do nowego domu. Czy znajdzie się w nim miejsce na miłość?
Informacje dodatkowe o Rozważna i romantyczna:
Wydawnictwo: inne
Data wydania: 2019-06-01
Kategoria: Obyczajowe
ISBN:
Liczba stron: 96
Tytuł oryginału: Children
Język oryginału: Angielski
Tłumaczenie: Emilia Skowrońska
Ilustracje:Collaborate Agency
Kup książkę Rozważna i romantyczna
Zobacz także
Rozważna i romantyczna - opinie o książce
Pani Dashwood po śmierci męża zamieszkała w posiadłości Barton wraz z dziećmi. Dwie z jej córek – panny na wydaniu – szukają tego samego, czyli szczęścia i miłości, choć zdecydowanie różnią się pod względem charakterów. Eleonora jest opanowana i z czasem zaczyna ulegać uczuciom. Młodsza siostra Marianna, kieruje się w życiu emocjami. Niestety świat, w którym zamiast prawdziwych uczuć rządzi pozycja społeczna i pieniądz, może rozczarować te dwie młode dziewczyny.
Jak będzie się żyło w nowej posiadłości Pani Dashwood? Czy siostry znajdą miłość swojego życia? A może choć różniące się charakterem młode dziewczyny zakochają się w tym samym mężczyźnie? Uwielbiam powieści Austen. Ta książka jak i wcześniejsza, o której pisałam (czyli „Duma i uprzedzenie”), są napisane w tym samym klimacie. Czyli bardzo romantycznym. Dwie siostry, jak tytuł wskazuje zupełnie inne, poszukują miłości. Ta książka wciągnęła mnie porządnie. Na pewno kiedyś ponownie do niej wrócę. Polecam każdej romantyczce jak i romantykowi. .
Wartościowa jako obraz części społeczeństwa w XVIII-wiecznej Anglii. I tylko takie spojrzenie pozwoliło mi przetrwać tę opowieść o ludziach, głównie kobietach, których życie jest puste jak wydrążona skorupa. Oczywiście warunki społeczne determinują mentalność. Sytuacja kobiet w tamtych czasach była koszmarna - bez żadnych praw, bez możliwości decydowania o sobie. Urodzenie, uroda i posag to to, co rozstrzygało o ich losie, a na żadne z nich nie miały wpływu. Jak czytam niektóre opinie typu" opis pięknej, minionej epoki, dobrze czułabym się w tym świecie", to jestem przerażona brakiem wyobraźni tych czytelniczek. Chyba faktycznie niezależność nie jest dla nich żadną wartością. Ciekawe, czy mówiłyby tak samo, gdyby urodziły się w chłopskiej chacie albo bez urody i posagu.
Egzaltacja, sentymentalizm, napuszone dialogi - trudne do zniesienia. I owszem postaci są wyraziście nakreślone. Nie ma żadnych wątpliwości kto jest kim i co sobą reprezentuje. To, co jest koszmarem to nadużywanie słów "miłość", "zakochiwanie się". Wystarczy, że osiłek zaniesie mnie na rękach i już staje się kandydatem na męża. Jestem przekonana, że takie książki, jakie pisała Jane Austen przyczyniają się do ciągłej tęsknoty kobiet za ,,romantyczną miłością", która z prawdziwą relacją z drugim człowiekiem nie ma nic wspólnego. Utrwalają też obraz kobiet jako głupiutkich, płytkich rozhisteryzowanych istot, których jedynym celem jest złapać męża.
Czytałam pierwszy raz "Rozważną i romantyczną" będąc nastolatką i w ogóle mi się nie podobała. Tym razem było zupełnie inaczej i choć nie jestem nią aż tak zachwycona jak "Dumą i uprzedzeniem" to oceniam ją bardzo pozytywnie. Nie zapałałam jakąś ogromną miłością do głównych bohaterek, ale bardzo miło spędziłam czas przy tej lekturze. Lubię u Jane Austen to, że jej książki były pisane ponad dwieście lat temu, a charaktery ludzi przez nią opisywanych i ich postępowanie w ogóle się nie zmieniły pomimo upływu czasu i jej książki są ciągle aktualne. Serdecznie polecam.
Skrócona wersja klasycznej powieści, liczne ilustracje (niestety niezbyt porywające). Dobry wybór dla tych którym nie chce się czytać całej powieści lub chcą szybko przypomnieć sobie najważniejsze wydarzenia z książki.
Wracacie do książek przeczytanych przed laty?
Ja czasami wracam i lubię to zestawienie aktualnego odbioru książki z tym wcześniejszym. Zdarza się, że emocje są podobne… tak jak w przypadku książki „Rozważna i romantyczna”.
Dziś prawdziwa perła z serii „Klasyka z jedwabnymi okładkami” od Wydawnictwa Świat Książki.
„Rozważna i romantyczna” Jane Austen to pełna uroku opowieść, zawierająca wspaniałą charakterystykę klasy wyższej XVIII wieku. Ukazanie ram społecznych, roli kobiety w życiu publicznym i rodzinnym, podejścia do kwestii małżeństwa niewątpliwie daje do myślenia (może nawet trochę złości). Wyrażanie własnego zdania świadczyło o sile charakteru i odwadze… bo w tym okresie o własne spełnienie i szczęście ciężko było zawalczyć zwłaszcza kobietom. Dlatego przedstawienie Marianny jako wyedukowanej, silnej i pięknej kobiety bardzo mi się podobało.
Typowy dla autorki styl rozbudza wyobraźnię, zmusza do refleksji i często wywołuje uśmiech. Miłosne perypetie, społeczne zależności i ciekawe kobiece bohaterki to trzy główne powody, dla których warto sięgnąć po tę lekturę. Gorąco polecam Wam sięgnięcie po klasykę, a najlepiej tak pięknie wydaną.
Cudowny język, filigranowa intryga, smakowita uczta dla czytelnika.
Lady Susan, Watsonowie, Sanditon to trzy nowele, w tym dwa niedokończone szkice, w których autorka z właściwym sobie kunsztem eksperymentuje z formą literacką...
Powieść uważana za arcydzieło w dorobku tej angielskiej pisarki, głównie dzięki zabawnym, zgoła dickensowskim opisom postaci głupich i niesympatycznych...
Przeczytane:2022-12-11,
„Znakomity mariaż, on bowiem jest bogaty, a ona ładna” [1].
Jeszcze w nie tak bardzo odległych czasach, bo przed dwustu laty o powodzeniu w życiu kobiety decydowały jednoznacznie i wąsko określone kwestie – jej pochodzenie, posag oraz uroda. Cechy te nabywane nijako z urodzenia, na które można mieć niewielki wpływ, determinowały całe przyszłe życie wchodzącej w dorosłość dziewczyny. Bowiem panna z dobrego domu obdarzona ładną aparycją miała największe szanse na udane zamążpójście i dostatnie życie. Czy zawsze, a może czy kiedykolwiek gwarantowało to szczęście, pozostaje już odrębną kwestią…
Marianna i Eleonora – bohaterki jednej z najbardziej znanych powieści Jane Austen, choć dysponują nie najgorszymi koneksjami, to niestety nieomal zupełnie zostały pozbawione posagu z uwagi na odziedziczenie majątku przez przyrodniego brata. Pozostaje im zatem skromne jak na swoją klasę społeczną życie – bo w mniejszym domu i ze służbą ograniczoną do dwóch – trzech osób – oraz oczekiwanie na uśmiech losu. Niebagatelną rolę odgrywa ich prezencja i wygląd, brak pieniędzy może zrekompensować jednie uroda.
To, co dziś może się wydawać nieprawdopodobne – aby kobieta nie miała możności decydowania o własnej przyszłości i dokonywania wyborów – nie tak dawno, było częścią porządku prawnego i społecznego. Damy potrzebowały męskiej opieki, najpierw ojca, a potem męża, brata czy innego męskiego członka rodziny. Eleonora i Marianna mają przed sobą dwie wizje przyszłych lat – żyć oszczędnie wraz z mamą w wiejskim domu lub wyjść za mąż. Marzenia, ambicje i plany mogą być związane jedynie z rolą matki, żony lub starej panny – a ta ostatnia możliwość wiąże się z najgorszą pozycją towarzyską.
Marianna ma emocjonalną osobowość, jest pełna idealizmu, romantyzmu i daje się ponosić sentymentom. Jej natura nie znosi trywialności i przeciętności, łaknie przygód i burzliwych, głębokich uczuć. Eleonora jest jej przeciwieństwem – starsza, rozważna, spokojna i skrywająca emocje, nie żyje chwilą, a racjonalnie planuje i dostosowuje się do otoczenia. Docenia to, co ma i nie pragnie przygód. Obie siostry, chociaż wchodzą do towarzystwa z podobnym bagażem doświadczeń życiowych, to podejmować będą zgoła inne decyzje, a ich reakcje na koleje losu będą diametralnie inne.
Młodsza z panien szybko ulegnie biciu serca i bez pamięci zakocha się w przypadkowo poznanym młodzieńcu z dobrego domu. I natychmiast stanie się on dla niej całym światem. „W jego obecności Marianna nie zauważała nikogo. Wszystko, co robił, było słuszne. Wszystko, co mówił, było mądre” [2]. Eleonora zachowa się przeciwnie i swoje zauroczenie przeżywać będzie w sekrecie i w ukryciu. Szybko okaże się, że jej wstrzemięźliwość w okazywaniu uczuć ochroni ją przed plotkami w towarzystwie.
Debiutancka powieść Jane Austen pokazuje już próbę jej talentu i trafność obserwacji życia sfery towarzyskiej, w której przyszło jej funkcjonować. Zwięzłe i błyskotliwe charakterystyki postaci oraz opisy codzienności zubożałej arystokracji zaskakują celnością uwag i dojrzałością sądów. Przecież „czasem ustala się opinię o człowieku na podstawie tego, co sam o sobie mówił, a jeszcze częściej na podstawie tego, co inni o nim mówili, nie zostawiając sobie czasu na namysł i osąd” [3].
„Rozważna i romantyczna” to powieść, która nie starzeje się mimo upływu lat, bo chociaż – na szczęcie – zmieniają się stosunki społeczne i pozycja kobiet, to pewne problemy i wartości pozostają uniwersalne. Bo „poza wszystkim, co takie jest urzekające w idei jednej, dozgonnej miłości, mimo wszystkich pięknych słów o tym, że nasze szczęście może zależeć wyłącznie od jednej tylko osoby (…) nie jest możliwe …. żeby tak było” [4].
[Recenzja została opublikowana na innych portalach czytelniczych]
[1] Jane Austen, „Rozważna i romantyczna”, przeł. Anna Przedpełska – Trzeciakowska wyd. MG, 2022, str. 35.
[2] Tamże, str. 49.
[3] Tamże, str. 83.
[4] Tamże, str. 222.