Javier Mallarino stara się pomóc przetrwać pamięci więc od lat rysuje karykatury, a jego słowa i obrazy kształtują rzeczywistość. Początkowo traktowany jako wróg, z czasem staje się bohaterem i sumieniem narodu.
Przez 40 lat jest przekonany o słuszności swoich wyborów i ocen. Jednak pewnego dnia, tuż po jego wspaniałym benefisie, jedna rozmowa i zagubione wspomnienie wystarczą, by musiał zrewidować całe życie na nowo.
więcej
Przez 40 lat jest przekonany o słuszności swoich wyborów i ocen. Jednak pewnego dnia, tuż po jego wspaniałym benefisie, jedna rozmowa i zagubione wspomnienie wystarczą, by musiał zrewidować całe życie na nowo.
Informacje dodatkowe o Reputacje:
Wydawnictwo: W.A.B.
Data wydania: 2015-02-18
Kategoria: Literatura piękna
ISBN:
Liczba stron: 208
Kup książkę Reputacje
Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki
REKLAMA
Zobacz także
Reputacje - opinie o książce
"(...)
"Reputacje" są powieścią rozliczeniową, pełną wspomnień i refleksji. Bohater tej niewielkiej objętościowo powieści raz jeszcze analizuje swoje życie i pozwala, by dopadły go wątpliwości, by duma z wykonywanej pracy gdzieś uleciała. Sukces zawodowy niekoniecznie idzie w parze z udanym życiem prywatnym. W sytuacji Mallarino zdecydowanie nie poszedł. Czy cena za pozycję sumienia narodu nie okazała się nieco zbyt wysoką?
(...)
"Reputacje" z jednej strony pokazują siłę mediów, z drugiej sugerują, by zastanowić się nad konsekwencjami własnych czynów, ferowania pochopnych wyroków, bezzasadnego opiniowania, krótkowzroczności. Wypowiedziane słowa żyją dłużej niż niesie je echo. Napisany tekst nie zawsze zdąży dotknąć korekta. Rysunek opublikowany w gazecie, fotografia zamieszczona w sieci - mają moc budowania, ale i niszczenia. Nie wolno tego nie doceniać.
(...)"
Całość na:
http://soy-como-el-viento.blogspot.com/2015/04/juan-gabriel-vasquez-reputacje-po-co-to.html
Przeczytane:2022-02-20,
Juan Gabriel Vasquez "Reputacje" ❤️ Głównym bohaterem jest kolumbijski karykaturzysta Javier Mallarino. Lata pracy, wzloty i upadki, w końcu zasłużony sukces. Czterdzieści lat pracy twórczej. Stał się ikoną. Duma i pycha całkowicie go zmieniła - rozwód z żoną, kiepski kontakt z córką, strata przyjaciół. Jubileusz zmusza Javiera do wspomnień. Kpił i ośmieszał w rysunkach znanych polityków, wojskowych, popsuł reputacje innym aż... popsuł i sobie.
To książka, która pokazuje, że media nie tylko potrafią wykreować zwykłego człowieka na człowieka wielkiego formatu, ale mogą go też zniszczyć. Vasquez porusza z jednej strony temat etyki dziennikarskiej a z drugiej myślę, że konsekwencje własnych czynów.
Wspominany w lekturze Ricardo Rendon był postacią realną i z niewiadomych przyczyn (będąc u samego szczytu sławy) popełnił samobójstwo. Sądzę, że nie przypadkowo autor o nim napisał. "[...] w tym kraju, jest się kimś dopiero wtedy, gdy chcą ci zrobić krzywdę." / "Chciałbym zakończyć - powiedział - przypominając państwu pewną oczywistość, o której zazwyczaj nie pamiętamy: najlepszym karykaturzystą jest zawsze samo życie. To ono rzeźbi nam naszą własną karykaturę. Mają państwo obowiązek, mamy go wszyscy, starać się, by ta karykatura była najlepsza z możliwych, by to, co nam się w samych nie podoba, nie wyszło na jaw, to zaś, co w sobie lubimy, pozostało ukryte. Uważny słuchacz domyśli się, że nie mówię tylko o cechach fizycznych, ale o tajemniczym piętnie, odciskanym przez życie na naszych obliczach, tym moralnym pejzażu, tak, nie sposób nazwać go inaczej, moralnym pejzażu, który odbija się w naszych rysach twarzy, w miarę jak czas upływa, a my błądzimy albo trafiamy w sedno, ranimy innych ludzi albo oszczędzamy im bólu, kłamiemy i oszukujemy albo staramy się tego nie robić, czasem kosztem wielkich poświęceń, próbując sprostać trudnej sztuce mówienia prawdy."