Od czasu fenomenalnego sukcesu albumu Back to Black w 2006 r. Amy Winehouse rzadko schodziła z łamów prasy. Jej niezwykły talent wokalny od dawna przyćmiewały wydarzenia z prywatnego życia, burzliwe relacje z mediami i prowadzona niemal przed kamerami walka z nałogiem.
Ratując Amy to nie tylko bezstronna relacja ze zmagań Amy Winehouse z jej własnymi demonami, lecz także pełen współczucia wgląd w życie rodziny, która musi sobie radzić z uzależnieniem bliskiej osoby.
Ratując Amy to książka napisana na podstawie wywiadów, dzienników i osobistych wspomnień znanej na całym świecie dziennikarki Daphne Barak, która spędziła wiele czasu na rozmowach z rodziną Winehouse’ów w Londynie, na wyspie Saint Lucia i w innych miejscach.
Informacje dodatkowe o Ratując Amy. Historia bez happy endu:
Wydawnictwo: Burda Książki
Data wydania: 2011-10-26
Kategoria: Literatura faktu, reportaż
ISBN:
Liczba stron: 224
Kup książkę Ratując Amy. Historia bez happy endu
Zobacz także
Ratując Amy. Historia bez happy endu - opinie o książce
Na życiowym szlaku była osamotniona. Mogła polegać tylko na własnym instynkcie... Instynkcie przetrwania. Ale było coś jeszcze, coś, co odcisnęło...
Przeczytane:2012-04-06, Ocena: 3, Przeczytałam, Ukończone w roku 2012, Gatunek: Biografia/autobiografia/pamięnik,
W tej książce czegoś mi zabrakło. Autorka mogła napisać w niej trochę więcej o Amy. W zamian tego jest dużo na temat jej rodziców (szczególnie jej ojca). Rozdział, w którym ojciec Amy rozprawia przez telefon na temat wizyty u niej jej męża Blake'a - nudny. Opis odwiedzin Amy w szpitalu przez jej matkę wydał mi się dziwny. Cały rozdział zatytułowany "Love is a losing game" uznaję za nudny.
Najbardziej zaskakuje mnie, że rodzice piosenkarki opisywani przez autorkę jako osoby bardzo ją kochające i chcące dla niej jak najlepiej patrzyli przez palce na jej pierwsze eksperymenty z narkotykami i na początki jej problemu z bulimią. Zresztą nie tylko na pierwsze co widać szczególnie pod koniec książki.
Powiedzenie: "Jesteśmy z tobą", "wspieramy cię", "kochamy cię", "chcemy dla ciebie jak najlepiej" to nie wszystko... Do słów jeszcze można by tak dołączyć czyny...
Ogólnie mówiąc spodziewałam się lepszej, ciekawszej książki o tej wspaniałej artystce. Trochę się zawiodłam. Owszem jest ciekawa - ale tylko do połowy. Po połowie zaczyna być "za dużo rodziców Amy" a za mało samej Amy. Zresztą w rozdziale "Love is a losing game" najbardziej wkurzył mnie fragment wymiany sukienek Amy i autorki oraz ich rozmowa, w której wyczułam pewien rodzaj przechwalania się autorki samą sobą - irytujące. "Rozwodzenie się" nad tematem zamiany sukienek kompletnie niepotrzebne - nic nie wnosi do historii.