Przyjdź i zgiń
Agatha Christie

Przyjdź i zgiń to kolejne moje spotkanie z Agathą Christie. Czy udane? Sięgając po jej książki oczekuję czegoś, co mnie zaskoczy, a wir wydarzeń nie pozwoli odłożyć książki na półkę przed jej przeczytaniem. Ze wstępu wynika, że tajemnica zbrodni wydaje się być ciekawa. Do biura stenotypistek dzwoni ktoś i zamawia konkretną dziewczynę do przepisywania listów. Gdy ta dociera na miejsce, znajduje zwłoki. Właścicielka domu, niewidoma Pani Pebmarsh twierdzi, że nigdzie nie dzwoniła i nie zamawiała stenotypistki. Cała historia potrafi zaintrygować. Jak to zwykle bywa w takich sytuacjach, w głowie zaczyna pojawiać się mnóstwo pytań. 

Agatha Christie połączyła tutaj dwa wątki: śledztwo związanego z zabójstwem tajemniczego mężczyzny oraz śledztwo wykonywane przez agenta Scotland Yardu, Colina Lamba. Jak mówi Hercules Poirot, skoro sprawa wydaje się trudna, to morderstwo musiało być proste. Christie chyba właśnie chciała, aby tak było, bo wszystko okazało się proste. 

Jest to pozycja godna przeczytania. Autorka daje nam wykład, jak nie powinno się konstruować kryminału. Widzimy, że każde zabójstwo ma swoją przyczynę w chciwości i strachu. Fani Christie z pewnością sięgną po tę pozycję, jest ona dobra także dla tych, którzy jeszcze nie zetknęli się wcześniej z jej twórczością. 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Książka dosyć ciekawa, chociaż w porównaniu z innymi pozycjami autorki mniej zaskakująca akcja, trochę przewlekła. Mimo wszystko polecam serdecznie.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Senne miasteczko, można powiedzieć, że nawet nudne. Na początku oczywiście mamy morderstwo. Ginie w tajemniczych okolicznościach mężczyzna, który jest nieznany mieszkańcom miejscowości. Książka nie jest zła, jednak trochę dużo rozpisywania się o kotach sąsiadki, dzieciach innej sąsiadki, specyfice tamtejszych ogrodów i numeracji domów. Jeśli chodzi o owe sąsiadki, to mam na myśli sąsiedztwo starszej niewidomej kobiety, w której domu zginął ten nieznajomy człowiek.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Przedziwne odkrycie zwłok nieznanego mężczyzny, który przyszedł do domu niewidomej staruszki, by zostać zamordowanym. A kim jest ta niewidoma kobieta? Co robiły w jej salonie zegary, które pojawiły się znikąd? Dlaczego- wszystko jest pytaniem. Plusem jest zaskakująca intryga, trudno domyśleć się kto za tym wszystkim stoi, interesujące rozmowy z sąsiadami. Pojawia się też szczypta afery szpiegowskiej, jednak nie jest ona rozdmuchana- na szczęście, bo lepiej pisarka opisuje przestępstwa na domowym podwórku. Minus widzę właściwie tylko jeden. Na tyle mały, że nie powinien mieć znaczenia, ale dla fanów belgijskiego detektywa może i istotny. Mianowicie mało jest Poirota, jego błyskotliwych uwag. Przychodzi do niego tylko Colin, świadek zdarzeń i opowiada mu o tej dziwnej sprawie. ,,Przyjdź i zgiń" to klasyczny kryminał, który czyta się w ekspresowym tempie, do czego niewątpliwie przyczyniła się niebanalna intryga. Nie jest to może jeden z najlepszych kryminałów Christie, ale dla jej fanów warty poznania.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Fajna, chociaż dość nietypowa. Nie przywykłam do sytuacji, kiedy Herkules Poirot jest osobą, która rozwiązała zagadkę a mimo tego jego postać tak rzadko pojawia się w fabule. Poza tym akcja dosyć przewidywalna jak na Agathę. Obydwie uwagi niestety na minus, ale i tak warto przeczytać :)

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Jak chce opisać tą książkę to jedyne co mi przychodzi do głowy to "kryminałocepcja" to kryminał schowany wewnątrz kryminału.  choć część rzeczy możemy podejrzewać od początku wyjaśnienie sprawy zaskakuje. Polecam, przeczytałam książkę podczas jednej bardzo długiej i kilka razy dolewanej porannej kawy.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

CYKL: "HERCULES POIROT" (TOM 34)

 

Długo zastanawiałam się, po który kolejny kryminał Agathy Christie sięgnąć. Padło na "Przyjdź i zgiń". Czysty przypadek okazał się być bardzo celnym strzałem w powieść interesującą i zajmującą na długie godziny.

 

Jak to w przypadku kryminałów nie ma sensu wdawać się w zbyt wiele szczegółów. Krótko mówiąc: mamy tajemnicze morderstwo, tajemnicze numery domów dzięki którym nikt nie może trafić tam dokąd zmierza i jeszcze bardziej tajemnicze... zegary w domu starszej niewidomej kobiety. I pomyśleć, że wszystko rozpoczęło się od niewinnego telefonu z prośbą o przybycie stenotypistki...
Dochodzi do morderstwa, przypadkowa osoba znajduje ciało. I tak oto zaczyna się bardzo zawiłe śledztwo prowadzone przez Inspektora Hardcastle'a, któremu pomaga niejaki Colin Lamb. Mamy tu też słynnego Herculesa Poirot - i choć nie ma go tak dużo jak w większości powieści Agathy Christie, to odegra on tutaj znaczącą rolę...
Pojawia się oczywiście najważniejsze pytanie: kto jest mordercą? I na to pytanie autorka każe nam bardzo długo czekać. Ponadto nasuwa się pytanie kim jest zamordowany człowiek i czy ktoś go widział tego feralnego dnia?

 

W "Przyjdź i zgiń" autorka zgrabnie prowadzi czytelnika przez całą intrygę. "Zakręca" nami jak to ma ona w zwyczaju. Możemy sobie typować kto zabił, a i tak się tego nie domyślimy. A gdy już niemal przy końcu będziemy pewni, że mamy rozwiązanie na tacy, autorka znów wywiezie nas w pole serwując zwrot akcji.
Książka wciąga. Z każdym kolejnym rozdziałem mamy coraz więcej niewiadomych, toteż chcemy poznać każdy następny rozdział.

 

Ponieważ przeczytałam już sporo kryminałów Agathy Christie, zauważyłam jeden dodatkowy plus: a jest nim tłumaczenie, dzięki któremu ten kryminał czyta się stosunkowo lekko i przyjemnie.
No i Poirot... mimo, iż fragmenty z nim w roli głównej można policzyć na palcach jednej ręki, to są one napisane w fajny, zabawny sposób. To (oraz jego cudowny dar dedukcji) sprawia, że Poirot będąc tylko osobą postronną, przyglądającą się rozwojowi wypadków, "kradnie" główną rolę Inspektorowi Hardcastle'owi i Panu Colinowi Lamb.

 

Książka ta ma fragmenty mniej interesujące, ale jest ich tak mało i są tak krótkie, że nie ma to większego wpływu na odbiór całości. Przeczytałam ją szybko. Trzyma w napięciu do końca. Uważam, że jest to jeden z bardziej nietypowych kryminałów autorki (zaraz po "A.B.C").

 

Polecam, a najlepszą rekomendacją niech będzie fakt, że nie mogłam się powstrzymać przed odłożeniem kilku ostatnich rozdziałów na następny dzień i musiałam je dokończyć za jednym zamachem.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)