Przeklęty Zakon
Craig Smith

Książkę wyszukałam w bibliotece. Niby szukałam czegoś innego, ale zerkając na opis na okładce, zobaczyłam imię Piłata i pomyślałam - pasuje, bo będzie historia. I w sumie była, powiedziałabym nawet, że było jej trochę za dużo. No może nie samej historii, co wątku "przeszłościowego". W Przeklętym Zakonie w skrócie rzecz ujmując, chodzi o obraz, domniemany wizerunek Jezusa, wykonany przez sługę Piłata. Równolegle do czasów współczesnych, autor wprowadza nas do Starożytnego Rzymu, do Cezarei i Jerozolimy, gdzie prefektem był Piłat. Trochę to rozwleczone, bo dowiadujemy się przeróżnych rzeczy - od buntu Żydów, którzy nie chcieli w Jerozolimie żadnych obrazów i wizerunków Imperatora, przez jego odwiedziny u Heroda Antypasa, związki z Nikodemem, przez budowę akweduktu, kończąc na śnie Prokuli i sprawie z ukrzyżowaniem Jezusa. I wszystko to po to, żeby w jednym czy dwóch rozdziałach napomknąć o wizerunku Chrystusa, który miał przetrwać do współczesnych czasów. 2006 rok, Szwajcaria. Kate i Ethan są parą - i zawodowo i prywatnie. Jednym z ich zadań jest kradzież obrazu od niejakiego Corbeau. Dwójka młodych ludzi działa niczym specjalny oddział komandosów. No cóż... trochę dziwne jak na antykwariusza, który lubi wspinaczkę i byłą sportsmenkę, ale praktyka czyni mistrza prawda? Ukradziony obraz ma zostać sprzedany. Thomas Malloy emerytowany agent (jeśli dobrze wyczytałam CIA) ma być pośrednikiem i pomóc w wywiezieniu obrazu ze Szwajcarii do Stanów. Wszystko jednak się komplikuje, Corbeau rządny zemsty za kradzież obrazu jest w stanie wyeliminować każdego, kto był odpowiedzialny za kradzież i handel jego cennym obrazem. Jednak oczywiście dobro musi zwyciężyć i po ciężkich momentach, kilkunastu seriach z kałasznikowa itp Kate, Ethan i Thomas realizują zadanie. Zdziwiła mnie postać contessy Claudii de Medici (której nazwisko automatycznie wywołało u mnie uśmiech na twarzy), na początku nie wiedziałam jak ją zaklasyfikować, jak okazało się na koniec i czego się nie spodziewałam, była jedną z tych "dobrych" i sprawcą całego tego zamieszania. Ogólnie całkiem zgrabnie napisana książka, dość ciekawa (do tej pory raczej nie miałam okazji sięgać po coś co dotyczyło Piłata, Jerozolimy i tamtych czasów - A.D. 25-35. Chociaż czasem nie wiadomo było o co chodzi, kto z kim coś kombinuje, komu można ufać i kto chce kogo wyeliminować, nie było tak źle :) Pomijając, jak już wspomniałam, zbyt rozwleczony wątek Piłata.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Po sukcesie książek Dana Browna na rynku pojawiło się mnóstwo książek autorów, którzy chcą skubnąć trochę popularności Browna łącząc wątki sensacyjne z historycznymi. Jeżeli chodzi o "Przeklęty Zakon" to biorąc pod uwagę moje mniej lub bardziej szczęśliwe przygody z tego typu literaturą podeszłam do książki z odrobiną sceptycyzmu. No dobrze , nie tylko z odrobiną :P . Dzięki temu mogłam przeżyć naprawdę miłe rozczarowanie. Jedynym błędem jaki popełniłam było to, że książkę zaczęłam czytać wieczorem przez co zamiast oddać się we władanie Morfeuszowi spędziłam kilka naprawdę przyjemnych godzin śledząc losy Thomasa Malloya , Ethana i Kate oraz biblijnego celebryty - Poncjusza Piłata. Akcja książki toczy się bowiem równolegle w 2006 roku w Szwajcarii oraz w 26 r n.e głownie na terenach Judei i Galilei. Oba wątki łączy jedno - jedyny i prawdziwy portret Jezusa Nazarejczyka. Już tradycyjnie nie będę rozpisywała się na temat treści, bo nie zamierzam psuć nikomu przyjemności płynącej z lektury. Wspomnę jedynie, że w "Przeklętym Zakonie" znajdziecie wiele intryg i nagłych zwrotów akcji. Wydarzenia rozgrywające się w czasach współczesnych są bardzo dynamiczne. W tym momencie jest to zdecydowanie książka sensacyjna - dużo trupów, typowe czarne charaktery oraz złodzieje i były agent wywiadu , których już od samego początku czytelnik darzy sympatią. Wydarzenia, które toczą się w czasach rodem z Nowego Testamentu nie mają takiego tempa. Wszystko toczy się tam bardziej leniwie, a akcja skupia się zdecydowanie na politycznych intrygach Piłata i współczesnych mu postaci. Jednak takie przeplatanie się dwóch światów oraz nieustanne zmiany tempa akcji wcale czytelnikowi nie przeszkadzają. Wręcz przeciwnie - wydaje mi się , że to właśnie jest jedną z zalet tej książki. Owo przenoszenie czytelnika w czasy Poncjusza Piłata i Jezusa daje chwilę wytchnienia od pełnych energii wydarzeń w Szwajcarii. Jeżeli chodzi o postacie to choć są powiedziałabym typowe dla tego rodzaju literatury, to zostały przez autora bardzo dobrze nakreślone. Są wyraziste i dokładnie takie jakich można spodziewać się w tego typu książce. Na uwagę zasługuje tu dość tajemnicza contessa de Medici, która pojawia się zawsze o właściwej porze i we właściwym miejscu :) Podsumowując. Książka Craiga Smitha to naprawdę porządna lektura. Mimo, że autor sięga po dość popularne motywy (Święty Graal , Templariusze) to nadaje im dość świeży charakter powołując się na dość mało znaną teorię na temat skarbu Templariuszy. Polecam wszystkim miłośnikom powieści sensacyjnych z zagadką historyczną w tle.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)